اختصاصی رجانیوز/ تحلیل جامع دکتر نبویان بر نامه مقام معظم رهبری در مورد برجام

عدم رعایت شروط ۲۸گانه رهبری کشور را به مهلکه می‌برد

 هدف از مذاکرات برچیدن تحریم‌ها بود که محقق نشد

گروه سیاسی- رجانیوز: نکات مهمی در نامه مقام معظم رهبری مدظله العالی به آقای حسن روحانی رییس جمهور و رییس شورای امنیت ملی در تاریخ ۲۹/۷/۱۳۹۴ بیان شده است که نیازمند دقت فراوان مسئولان و مردم عزیز می باشد.

 

به گزارش رجانیوز این نامه مشتمل بر مقدمه، نکات اصلی و خاتمه می باشد. در این نوشتار به این نکات در هر بخش اشاره می نمائیم:

 

مقدمه 

 

۱- «بررسی هایی که در مجلس شورای اسلامی، کمیسیون ویژه برجام و کمیسیون های دیگر مجلس و نیز شورای عالی امنیت ملی انجام شده است، دقیق و مسئولانه بوده است.»

بر این اساس، تعبیر منفی برخی نسبت به بررسی هایی که در کمیسیون ویژه و سایر کمسیون های دیگر مجلس به خصوص شورای عالی امنیت ملی انجام گرفته است، نادرست می باشد زیرا آن بررسی ها، مسئولانه و دقیق بوده است.

 

۲- «مراد از مجاری قانونی بررسی برجام، مجلس شورای اسلامی –پس از تایید شورای نگهبان- و شورای عالی امنیت ملی –پس از تایید رهبری معظم - است.»

 

۳- «نکاتی بیان می شود که رعایت آن قبل از شروع برجام، موجب حفظ منافع ملی و مصالح عالیه کشور خواهد بود.»

مطابق نکته بیان شده، شروطی که در ادامه نامه ذکر خواهد شد، باید رعایت گردد، زیرا عدم رعایت آنها موجب از بین رفتن منافع ملت بزرگ ایران و مصالح عالیه کشور عزیز ما خواهد بود، از این رو، مسئولان دولتی موظف خواهند بود که آنها را به دقت اجرا نمایند.

 

بند ۱

۱- «فرآیند مذاکرات هسته ای پرچالش بوده است.»

۲- «از همه دست اندرکاران همه دوره ها قدردانی می شود.»

۳- «از مذاکره کنندگان فعلی که در تبیین نقاط مثبت و تثبیت آن نقاط، تمام سعی ممکن خود را بکار بستند، قدردانی می شود.»

۴- «از منتقدانی که اولا: با ریزبینی نقاط ضعف برجام را بیان داشته اند، و ثانیا: این ریزبینی قابل تحسین است، قدردانی می شود.»

۵- «از رئیس و اعضای کمسیون ویژه مجلس و سپس از اعضای شورای عالی امنیت ملی که ملاحظات مهم خود را برای پوشش نقاط خلأ برجام بیان کرده اند، و در انتها از رئیس و نمایندگان مجلس که طرح محتاطانه خود را تصویب کرده اند، قدردانی می شود و همه این تلاشها برای ارائه راه درست اجرای برجام به دولت بوده است.»

 

در نظر مقام معظم رهبری اولا: برجام دارای نقاط ضعف است، ثانیا: برجام نقاط خلأ داشته که نیازمند پوشش هستند، بنابراین، مواضع برخی از مسئولین، که به صورت کامل از برجام دفاع می کنند، نادرست است؛ ثالثا: در تعبیر از نقدهای مهم، آنها را دقیق و با ریزبینی قابل تحسین دانسته اند، رابعا: در تشکر از بررسی های انجام شده توسط مجاری قانونی، ابتدا از کمسیون ویژه و سپس از شورای عالی امنیت ملی و در انتها از نمایندگان مجلس تشکر کرده اند؛ خامسا: در نظر رهبری، طرح یک فوریتی که آقای لاریجانی و دوستانش مطرح کرده و مجلس آن را تصویب کرده است، طرحی محتاطانه می باشد.! و سادسا: تمام ملاحظات کمیسیون ویژه برجام و شورای عالی امنیت ملی و طرح محتاطانه مجلس شورای اسلامی برای ارائه راه درست به دولت برای اجرای برجام می باشد، و طبیعی است که دولت باید از این راه درست تبعیت کند تا بتواند منافع ملت بزرگ ایران را حفظ نماید.    

  

۶- «از رسانه ملی و نویسندگان مطبوعات با گرایشها و دیدگاه های مختلف که تصویر کاملی از برجام در برابر افکار عمومی به نمایش گذاشتند، قدردانی می شود.»

 

۷- «تلاشهای انجام شده، از مسائل به یادماندنی و عبرت آموز جمهوری اسلامی ایران است.»

بنابراین، تمام تلاشهای انجام شده از هر فرد و نهادی، در تاریخ خواهد ماند و آیندگان نسبت به آنها قضاوت کرده و مایه عبرت آنها خواهد بود.

 

۸- «این تلاشهای مسئولانه، موجب نصرت و رحمت الهی خواهد بود، زیرا خدای متعال وعده نصرت به کسانی که دین او را یاری کنند، داده است.»

تلاشهای انجام شده پیرامون برجام، در صورتی که برای خداوند و کسب رضایت او و کمک به دین اسلام باشد، نصرت الهی را در پی خواهد داشت، زیرا خدای متعال وعده داده است که:«یا أیهاالذین آمنوا إن تنصروا الله ینصرکم و یثبّت اقدامکم، محمد/۷ » و روشن است که خداوند به وعده اش عمل خواهد:«و لن یخلف الله وعده، حج/۴۷» و نباید نسبت به وعده الهی سوء ظن داشت زیرا خدای متعال نه عاجز از اجرای وعده هایش است و نه به دنبال منافع تا کذب بگوید، از این رو، قرآن کریم سوء ظن داشتن به وعده های الهی را صفت مشرکین و منافقین می داند:«الظانّین بالله ظن السّوء، فتح/۶»

 

 

بند ۲

 

۱- «دولت آمریکا در قضیه هسته ای و در تمام مسائل دیگر، صرفا رویکرد خصمانه و دشمنی و اخلال گرانه نسبت به ما دارد.»

بنابراین، اعتقاد عده ای که در داخل فکر می کنند آمریکا دست از دشمنی خود با ایران برداشته و می توان با او به توافق رسید، باطل و ساده لوحانه است، آمریکا دشمن اصلی مردم بزرگ ایران عزیز می باشد، چنانکه از ابتدای انقلاب، دارائی های ما را بلوکه کرده است، گروه های تروریستی مختلف را به جان مردم عزیز ایران انداخته است –مانند گروه کومله و دموکرات در کردستان، گروه خلق عرب در خوزستان، غائله گنبد کاووس، ترور چندهزار نفر از مردم و مسئولین کشور توسط سازمان منافقین با حمایت آمریکا-، تشویق و حمایت صدام برای حمله به جمهوری اسلامی ایران و در نهایت دخالت مستقیم آمریکا در جنگ علیه مردم عزیز ایران اسلامی از قبیل ساقط کردن هواپیمای مسافربری ایران و به شهادت رساندن صدها تن از مردم ما، حمله به سکوهای نفتی ایران، طراحی کودتاهای گوناگون مانند کودتای نوژه همدان (و یا کودتای ۲۸ مرداد در قبل از انقلاب)، طراحی فتنه های گوناگون در ایران مانند دو فتنه بسیار بزرگ سال های ۷۸ و ۸۸ و حمایت همه جانبه و صریح از فتنه گران، وضع شدیدترین تحریم های ظالمانه علیه ملت بزرگ ایران و انجام هر گونه تلاش برای عدم پیشرفت علمی و صنعتی فرزندان این مرز و بوم به ویژه صنعت هسته ای ایران –مانند فرستادن ویروس استاکس نت و یا به شهادت رساندن دانشمندان هسته ای کشور- تنها بخش بسیار کوچک و آشکاری از دشمنی های آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران می باشد.

 

۲- «رئیس جمهور آمریکا دونامه به رهبری معظم ایران نوشته است و در آن نامه ها تصریح کرده است که قصد براندازی جمهوری اسلامی ایران را ندارد.»

 

۳- «اولا: با حمایتی که آمریکا از فتنه های داخلی داشته است، ثانیا: کمک های مالی که به معارضان جمهوری اسلامی می کند، ثالثا: تهدیدهای صریح رئیس جمهور آمریکا به حمله نظامی و حتی هسته ای نسبت به ایران که می تواند به کیفر خواست مبسوطی علیه او در دادگاه های بین المللی منجر شود، همه موارد فوق حاکی از نیت واقعی سران آمریکا و خلاف واقع گفتن آنها است.»

بر این اساس، اولا: رفتارهای آمریکا دال بر آن است که آمریکا دشمن اصلی ملت ایران بوده و در صدد براندازی جمهوری اسلامی ایران است، و ثانیا: سخنان ظاهری آنها نباید ما را دچار فریب کرده و روی خوش به آمریکا نشان دهیم، و ثالثا: دشمنی و رفتارهای براندازانه از سوی آمریکا در کشور ما به صورت حمایت از فتنه های گوناگون انجام شده است، از این رو، باید توجه کرد که فتنه های سالهای ۷۸ و ۸۸ با کمک آمریکا و به قصد براندازی جمهوری اسلامی ایران صورت گرفته است. 

 

۴- «علت دشمنی آمریکا با جمهوری اسلامی ایران، ماهیت جمهوری اسلامی ایران است که برخاسته از انقلاب اسلامی است.»

در نظر مقام معظم رهبری علت دشمنی آمریکا با مردم ایران، هویت و ماهیت جمهوری اسلامی ایران است که برخاسته از انقلاب اسلامی است، یعنی اولا: هویت جمهوری اسلامی یک هویت انقلابی است و سخن برخی که دوران انقلاب را پایان یافته می دانند، باطل است، چنانکه مقام معظم رهبری در این مورد تصریح کرده اند: « گزارهی دوّم این است که میگویند آقا شما این کلمهی انقلاب و مسئلهی انقلاب و روحیّهی انقلابی را اینقدر دنبال نکنید. خب، اینها با هم متناقض است. اصلاً این اقتدار، این نفوذ، به خاطر انقلاب است؛ اگر انقلاب نبود، اگر روحیّه ی انقلابی نبود، اگر عملکرد انقلابی نبود، این نفوذ وجود نداشت. اینکه شما بانفوذید، شما قدرتمندید، انقلاب را بگذارید کنار که بتوانیم با هم زندگی بکنیم، معنایش این است که انقلاب را بگذارید کنار تا از این قدرت بیفتید تا ما بتوانیم شما را ببلعیم. این را صریحاً به افرادی از جمهوری اسلامی میگویند و توجّه نمی شود به معنا و مفهوم واقعی این حرف. تا کِی میخواهید انقلابی باشید، تا کِی میخواهید مرتّب دم از انقلاب بزنید، بیایید جزو جامعهی جهانی؛ معنای این [حرف] این است که این نفوذی که الان دارید، این قدرتی که دارید، این تأثیرگذاری ای که در منطقه دارید، این عمق راهبردی ای را که شما در میان ملّتها دارید کنار بگذارید و از دست بدهید؛ یعنی ضعیف بشوید، تا ما بتوانیم شما را ببلعیم. میگویند جزو جامعهی جهانی بشوید؛ خب، مرادشان از جامعهی جهانی، چند قدرت مستکبرِ زورگویِ ظالمند؛ یعنی بیایید در نقشههای ما حل بشوید؛ معنای این حرف این است.» (بیانات مقام معظم رهبری مد ظله العالی در جمع فرماندهان سپاه، ۲۵/۶/۱۳۹۴)

 

ثانیا: این انقلاب یک انقلاب کاملا «اسلامی» است، و در واقع، ریشه دشمنی آمریکا، دشمنی با مکتب اسلام است، یعنی هدف آمریکا و تمام رسانه های غربی مانند ماهواره ها مبارزه با ارزشهای اسلامی است، کما اینکه قرآن کریم در موارد گوناگون تصریح می کند که ریشه دشمنی سران کفر با ملت مسلمان، مکتب حیات بخش اسلام است، و آنها به دنبال آن هستند که ملت مسلمان ایران، دست از اسلام بردارد: «و لایزالون یقاتلونکم حتی یردّوکم عن دینکم إن استطاعوا، بقره/۲۱۷: دائما با شما می جنگند تا اینکه شما را از دین خارج کنند، اگر بتوانند.» یا «و ما نقموا منهم إلّا أن یؤمنوا بالله العزیز الحمید، بروج/۸: از آنها انتقام نگرفتند جز به این علت که آنها به خداوند عزیز و حمید ایمان آورده اند.» براین اساس، جمهوری اسلامی ایران و ملت عزیز و بزرگوار حسینی ایران،

 

۵- « با تبعیت از اسلام عزیز: ۱- با نظام سلطه و استکبار مخالف است، ۲- در برابر زیاده طلبی و دست اندازی استکبار جهانی نسبت به ملت های ضعیف ایستادگی و مقاومت می کند، ۳- حمایت آمریکا از دیکتاتوری های قرون وسطایی و نیز سرکوب ملت های مستقل را افشا می کند، ۴- از ملت فلسطین و گروه های مقاومت میهنی دفاع بی وقفه دارد، و ۵- علیه رژیم غاصب صهیونیست، فریاد منطقی و دنیاپسند بر می آورد؛ و این امور از موارد عمده ای است که دشمنی آمریکا را با ملت بزرگ ایران، اجتناب ناپذیر کرده است.»

 

مواضع به حق ملت ایران در استکبار ستیزی، رفتاری کاملا انسانی، منطقی و برخاسته از تعالیم حیات بخش اسلام عزیز است، زیرا اسلام، به ما آموخته است که در برابر مستکبران و ظالمان نباید ساکت ماند و باید با آنها مبارزه کرد، مبارزه با سران کفر و استکبار در عمق تعالیم اسلام وجود داشته و اساس مکتب اسلام می باشد و به همین جهت است که در بسیاری از آیات قرآن کریم و تعالیم پیامبر اسلام و ائمه طاهرین علیهم السلام به آن اشاره شده است، برای نمونه، در قرآن کریم، هدف از ارسال تمام انبیاء عظام، عبودیت خدای متعال و مبارزه با طاغوت ها اعلام می شود:« و لقد بعثنا فی کلّ أمّة رسولا أن اعبدوا الله و اجتنبوا الطّاغوت، نحل/۳۶: برای هر امتی رسولی فرستادیم [و پیامشان این بود که] خداوند را عبادت کنید و از طاغوت اجتناب کنید.» یا « فمن یکفر بالطّاغوت و یؤمن بالله فقداستمسک بالعروة الوثقی لا انفصام لها والله سمیع علیم، بقره/۲۵۶: در توضیح این آیه مقام معظم رهبری مدظله العالی در دیدار با فرماندهان سپاه در تاریخ ۲۵/۶/۱۳۹۴ فرموده اند: 

 

«یکی از خصوصیّات حیات طیّبه و خصوصیّات این انقلاب که در قرآن به آن تصریح شده، ایمان بالله و کفر به طاغوت است: فَمَن یَکفُر بِالطّاغوتِ وَ یُؤمِن بِاللهِ فَقَدِ استَمسَکَ بِالعُروَةِ الوُثقی «عروةالوثقی» یعنی شما مثلاً از یک جای خطرناکی، لغزشگاهی دارید عبور میکنید، یک ریسمان، یک چیزی هست که دستتان را میگیرید که نخورید زمین، لیز نخورید، پرت نشوید پایین؛ به این میگویند «عروةالوثقی»، اگر ایمان بالله و کفر به طاغوت داشته باشید، این «عروةالوثقی» است. این هر دو با همدیگر است: ایمان بالله، کفر به طاغوت؛ این دو را از هم تفکیک نباید کرد. باز اینجا من اشاره کنم که ایمان بالله را از مردم بسختی میشود گرفت؛ تکیهی تبلیغات دشمنان، روی کفر به طاغوت است؛ کفر به طاغوت را ضعیف کنند بتدریج، این بخش از قضیّه را از دست مردم بگیرند خب بله، ایمان بالله هم داشته باشید، ایمان به طاغوت هم داشته باشید. این نمیشود؛ ایمان بالله با کفر به طاغوت، با هم همدوشند.» 

 

سیدالشهداء علیه السلام نیز مبارزه با ظالمین را واجب دانسته و زندگی زیر سایه حکومت ظالمین را ننگ می داند: 

 

«ألا ترون إلی الحقّ لا یعمل به و أنّ الباطل لایتناهی عنه فلیرغب المؤمن فی لقاء الله عزوجلّ فإنّی لا أری الموت إلّا سعادة و الحیاة مع الظالمین إلّا برَما: آیا نمی بینید که به حق عمل نمی شود و از باطل بازداشته نمی شود؟(در چنین شرایطی) باید مومن، خواهان دیدار خدای عزوجل باشد. من چنین مرگی را جز سعادت و زندگی با ظالمان و متجاوزان را جز ننگ و خواری نمی بینم.» [گروهی از تاریخ پژوهان زیر نظر حجه الاسلام و المسلمین استاد مهدی پیشوایی، تاریخ و قیام مقتل جامع سید الشهداء، انتشارات موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی ره، قم، ۱۳۹۲، چاپ هفتم، ج اول، ص۶۶۵]

 

همچنین در موضع دیگر فرموده است: « أیها الناس: إن رسول الله صلی الله علیه و [آله] و سلّم قال: من رأی سلطانا جائرا مستحلّا لحرام الله، ناکثا لعهد الله، مخالفا لسنّة رسول الله، یعمل فی عباد الله بالإثم و العدوان فلم یغیّر علیه بفعلٍ و لا قولٍ، کان حقّا علی الله أن یدخله مدخله، ألا و إنّ هولاء قد لزموا طاعة الشیطان و ترکوا طاعة الرحمان، و أظهروا الفساد، و عطلو الحدود، و استأثروا بالفیء و أحلّوا حرام الله و حرّموا حلال الله، و أنا أحقّ من غیّر: ای مردم، پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: هر مسلمانی با سلطان ستمگری مواجه شود که حرام خدا را حلال می کند و پیمان الهی را در هم می شکند و با سنت [و قانون] پیامبر صلی الله علیه و آله به مخالفت برخاسته و در میان بندگان خدا، راه گناه و دشمنی در پیش گرفته است، ولی او در مقابل چنین حاکمی، با عمل یا با گفتار، اظهار مخالفت نکند، بر خداوند است که این فرد (ساکت) را به جایگاه همان طغیانگر، [در آتش جهنم] داخل کند. [ای مردم] آگاه باشید، اینان (بنی امیه) پیروی از شیطان را بر خود لازم شمرده اند، و اطاعت خدا را ترک کرده اند، فساد را علنی و حدود الهی را تعطیل نموده، فیء (بخشی از بیت المال) را به خود اختصاص داده اند، و حرام خدا را حلال، و حلال خدا را حرام کرده اند و من برای تغییر این وضعیت شایسته ترم.» [همان، ص۶۶۶-۶۶۷]

 

۶- «دشمنی های آمریکا علیه ملت ایران تا وقتی ادامه خواهد یافت که ملت بزرگ ایران، ملتی قدرتمند شده و آمریکا را به یأس و نا امیدی نسبت به دشمنی منتهی کند.»

 

۷- «چگونگی رفتار و گفتار دولت آمریکا و طولانی کردن مذاکرات ملال آور هسته ای، حلقه ای از زنجیره های دشمنی آنها نسبت به جمهوری اسلامی است. آمریکا از یک سو، خواهان مذاکره مستقیم با ایران بوده است، و از سوی دیگر، در طول ۲ سال مذاکره مستقیم، تعهدهای گوناگون خود را به صورت مکرر نقض کرده است، و از سوی سوم، تمام تلاش خود را نموده است تا در این مذاکرات، با خواسته های رژیم صهیونیستی موافقت داشته باشد، و در نهایت، موسسات و دولت های اروپایی دخیل در مذاکرات را با دیپلماسی زورگویانه خود تحت فشار قرار داده است، همه این امور حاکی از ورود فریبکارانه آمریکا به مذاکرات هسته ای بوده و روشن می سازد که دولت مردان آمریکا به دنبال حل و فصل عادلانه مسأله هسته ای نبوده بلکه قصدشان از این مذاکرات، پیش برد اهداف خصمانه علیه ملت ایران بوده است.»

 

بر این اساس، اولا: هیچ گاه نباید به ظاهر سخنان آمریکا توجه و اعتماد کرد، زیرا تنها امری که برای آمریکا اعتبار دارد، صرفا حفظ منافع آنها و منافع رژیم صهیونیستی است، از این رو، اعتماد به دشمن، جز ساده لوحی و تحلیل نادرست واقعیات و اهداف دشمن عنود ملت ایران نخواهد بود و موجب از دست دادن منافع ایران خواهد شد، چنانکه قرآن کریم نیز تاکید می فرماید که سران کفار به پیمان های خود و حتی دوستی خود نیز پایبند نیستند، و اگر با شما پیمان می بندند، از روی ضعف آنها است و در صورتی که قدرت علیه شما پیدا کنند به هیچ عهد یا دوستی خود وفا نمی کنند: «کیف و إن یظهروا علیکم لایرقبوا فیکم إلّاً و لا ذمّةً، توبه/۸: اگر بر شما غلبه کنند نسبت به شما مراعات دوستی و یا پیمان را نخواهند کرد»؛ 

 

ثانیا: آمریکا در ۲ سال اخیر مذاکره هسته ای، با خواسته های رژیم صهیونیستی همراه و هماهنگ بوده است، از این رو، ادعای اینکه با این مذاکرات هسته ای، رژیم صهیونیستی به انزوا کشیده شده و به خواسته خود نرسیده است، ادعایی بسیار غلط و ساده انگارانه است، وقتی در برجام، عامل اقتدار ملت ایران در برابر رژیم صهیونیستی از بین رفت، چگونه می توان باور کرد که رژیم صهیونیستی از نتیجه مذاکرات ناراحت باشد، الا اینکه ساده لوحی کنیم و فریب ادعاهای ظاهری آنها را خورده و در تحلیل و نتیجه گیری و برنامه ریزی خود دچار انحراف شویم. برای نمونه، در برجام آمده است، ایران قصد دارد تا ابد، سوخت مصرف شده خود را به خارج ارسال کند، (متن انگلیسی: مقدمه،ص۸ بند۱۱، ضمیمه اول، ص۶ بند ۱۷ و متن فارسی: ص۸ بند۱۱ و ص۲۳ بند۱۷)، تا ابد بازفرآوری نداشته باشد، (متن انگلیسی: ضمیمه اول، ص۷ بند۱۸ و متن فارسی: ص۲۴ بند۱۸)، تا ابد تحقیق و توسعه در زمینه فرآوری نداشته باشد،(متن انگلیسی: مقدمه، ص۸ بند ۱۲، ضمیمه اول، ص۷ بند ۱۸ و متن فارسی: ص۸ بند۱۲ و ص۲۴ بند۱۸)، ایران متعهد شده است تا قلب رآکتور ۴۰ مگاواتی اراک که با سوخت طبیعی کار می کند، و سالانه حدودا ۹ کیلو پلوتونیوم می دهد، را خارج و حفره های آن را چنان با بتُن پُر کند، که قابل استفاده برای مصارف هسته ای در آینده نیز نباشد (متن انگلیسی: ضمیمه اول، ص۲ بند۳ و متن فارسی: ص۲۰ بند۳) و ... همه این موارد کاملا توانسته است که نگرانی رژیم صهیونیستی را برطرف و امنیت آن را تأمین کند. با وجود موارد بیان شده، آیا می توان، اعتراضات صهیونیست ها را واقعی دانست؟ یا چنین اعتراضاتی صرفا برای به انحراف کشاندن مسئولین ایرانی تصمیم گیر در مذاکرات بوده است؟ تعجب برانگیزتر اینکه، رژیم صهیونیستی و آمریکا در این هدف خود موفق شده و متاسفانه مسئولین دولتی هرگونه انتقادی نسبت به توافقنامه ژنو، لوزان و برجام را همگامی با رژیم صهیونیستی می دانستند.!  

 

۸- «هوشیاری مسئولان جمهوری اسلامی نسبت به نیّات خصمانه دولت آمریکا و مقاومت آنها در طول مسیر مذاکرات، توانسته است در موارد متعددی از ورود زیان های سنگین جلوگیری کند.»

 

در این بند، اولا: تاکید شده است که هوشیاری مسئولان جمهوری اسلامی در موارد متعددی مانع تحمیل زیان های سنگین به کشور شده است، و عالی ترین مصداق این هوشیاری، تذکرات مکرر رهبر معظم انقلاب اسلامی و بیان نگرانی های متعدد و خطوط قرمز از سوی ایشان بوده است، ثانیا: تذکرات و بیان نگرانی و خطوط قرمز وقتی می توانست موثر باشد، که مسئولان مذاکره کننده همه آنها را رعایت کنند، اما متاسفانه آن امور رعایت نگردیده و از این رو، اگرچه رعایت تذکرات رهبری در موارد متعددی موثر واقع شده است، ولی عدم رعایت آنها در مواردی دیگر نیز موجب تحمیل و ورود زیان های سنگین به کشور شده است.

 

۹- «با این حال محصول مذاکرات که در قالب برجام شکل گرفته است دچار نقاط ابهام و ضعف های ساختاری و موارد متعددی است که در صورت فقدان مراقبت دقیق و لحظه به لحظه، می تواند به خسارت های بزرگی برای حال و آینده کشور منتهی شود.»

 

این بخش از نامه رهبری بسیار مهم ولی متاسفانه بسیار دردناک و ناگوار است، اولا: وجود نقاط ابهام، ثانیا: ضعف های ساختاری و ثالثا: وجود موارد متعدد در متن برجام، بستر را برای تحمیل خسارت های بزرگ به ملت عزیز ایران –در صورت عدم مراقبت دقیق- در حال و آینده کشور فراهم آورده است، و از این امر معلوم می شود که چرا مقام معظم رهبری در طول مذاکرات هشدارهای لازم و خطوط قرمز را بیان داشته و در موارد متعددی اعلام نگرانی و دغدغه می نموده است.

 

برای روشن شدن مسأله، مواردی از متن برجام را در توضیح سه نکته اساسی در این بخش از نامه مقام معظم رهبری –که موجب خسارت های بزرگ به کشور عزیز ایران خواهد شد- بیان می نمائیم:  

 

الف- وجود موارد متعدد خسارت آفرین

 

برنامه جامع اقدام مشترک (برجام)، متنی است پیچیده که نیازمند بررسی دقیق است، و پس از بررسی های فراوان و ملاحظه دیدگاه ها متخصصان، متاسفانه روشن شد که برجام، مستلزم تعهدات گسترده برای ملت ایران بوده و در موارد مهم متعددی نیز در تضاد با منافع اساسی ملت بزرگ ایران است. به برخی از مواردی که موجب خسارت های بزرگ به ملت ایران در حال و آینده می شود، اشاره می کنیم:

 

(۱)- اعطای مجوز دسترسی به تمام اماکن نظامی ایران، (متن انگلیسی: ضمیمه اول، ص۲۳ و ۲۴، بندهای ۷۴ تا ۷۸ و متن فارسی: ص۳۶ و۳۷ بندهای ۷۴ تا ۷۸)

 

(۲)- پذیرش نظارت آژانس و نیز استقرار آنها در ایران بدون محدودیت تعیین شده زمانی، (متن انگلیسی: مقدمه ص۹ بند ۱۵ و ضمیمه اول، ص۲۰ بند۲/۶۷ و متن فارسی: ص۹ بند۱۵ و ص۳۵ بند۲/۶۷)

 

(۳)- پذیرش ۶ نوع نظارت نسبت به فعالیت های هسته ای، نظامی و صنایع غیر نظامی ملت ایران. امری که در هیچ کشوری در دنیا سابقه ندارد. کشورهای هسته ای دنیا، نظارت آژانس را در قالب پادمان و حداکثر به صورت اختیاری در قالب پروتکل می پذیرند، اما در برجام، علاوه بر دو مورد بیان شده، ۴ مورد نظارتی دیگر نیز مورد پذیرش قرار گرفته است؛ یعنی ایران نظارت آژانس در قالب پادمان، نظارت آژانس در قالب پروتکل الحاقی، نظارت آژانس در قالب اقدامات شفاف ساز، نظارت شورای امنیت بر صنایع هسته ای، نظامی و غیر نظامی کشور، نظارت کمسیون مشترک بر صنایع هسته ای، نظامی و غیر نظامی کشور و نظارت تقریبا دهها کشور جهان بر صنایع نظامی و غیر نظامی کشور ایران را در برجام پذیرفته است. 

 

به عبارت دیگر، ایران در برجام متعهد شده است که علاوه بر:

 

 ۱- پادمان،

 

۲- پروتکل الحاقی، (متن انگلیسی: ص۸ بند ۱۳، ضمیمه اول ص۱۸ بند ۶۴، ضمیمه پنجم ص۵ بند۲۲ و متن فارسی: ص۹ بند۱۳، ص۳۴ بند۶۴، و ص۱۲۳ بند۲۲)،

 

۳- اقدامات شفاف ساز را انجام دهد، (متن انگلیسی: ص۲ و ۸و ۹ و متن فارسی: ص۲ و ۹) اقداماتی که کاملا مبهم بوده و شامل هر آنچه که آنها درخواست کنند، خواهد شد،

 

۴- آژانس باید گزارش فعالیت های هسته ای و غیر هسته ای ملت ایران را علاوه بر شورای حکام، به شورای امنیت سازمان ملل گزارش دهد، (متن انگلیسی: مقدمه، ص۴ بندx و متن فارسی: ص۴ بند ی)،

 

۵- آمریکا و سایر اعضای کمیسیون مشترک نیز باید نسبت به فعالیت های گوناگون ملت ایران از جمله اعطای مجوز دسترسی آژانس به فعالیت های نظامی ایران دخالت داشته باشند، (متن انگلیسی: ضمیمه اول، ص۲۳ و ۲۴، بندهای ۷۴ تا ۷۸ و متن فارسی: ص۳۶ و۳۷ بندهای ۷۴ تا ۷۸) و

 

۶- در مورد اقلام دو منظوره که در صنایع مختلف غیر نظامی و نظامی بکار می روند، ایران باید به کشورهای صادر کننده اجازه دهد که استفاده نهایی آن اقلام را در ایران، مورد راستی آزمایی قرار دهند (متن انگلیسی: ضمیمه ۴، ص ۵و ۶، بند ۸/۶ و متن فارسی: ضمیمه ۴، ص۱۱۴، بند ۸/۶).   

 

(۴)- ایجاد بدعت بی سابقه در دنیا یعنی پذیرش تشکیلاتی به نام کمیسیون مشترک برای دخالت در ابعاد هسته ای و نظامی ایران. کمسیون مشترک دارای ۸ عضو است: آمریکا، آلمان، فرانسه، انگلستان، روسیه، چین، نماینده عالی اتحادیه اروپا و ایران. تصمیم گیری در مورد ۱۶ مورد از ابعاد هسته ای، نظامی و مساله تحریم ها به آنها واگذار شده است، مانند تصمیم گیری در مورد: اراک، فردو، تولید سانتریفیوژ، دسترسی به اماکن نظامی، تحریم ها، تولید سوخت، تهیه اقلام دوگانه-، (متن انگلیسی: ضمیمه چهارم ص۱ بند۱ و ص۳ بند۴ و متن فارسی: ص۱۰۷ بند ۱ و ص۱۱۰ بند ۴)

 

جالب آن است که تصمیم گیری در تمام موارد فوق باید اجماعی و به اتفاق آراء باشد جز در یک مورد یعنی دسترسی به اماکن نظامی ایران که اجماع لازم نبوده و ۵ رأی از ۸ رأی کافی است. 

(۵)- محدودیت شدید خرید ایران نسبت به اقلام دوگانه یعنی کالاهایی که تکنولوژی متوسط (مدیوم تِک) یا تکنولوژی بالا (های تِک) محسوب شده و در صنایع مختلف کشور-مانند صنعت نفت، پتروشیمی، نانو- آزمایشگاه های دانشگاه های صنعتی کشور، صنایع دانش بنیان و صنایع نظامی کشور بکار می روند، 

ایران موظف شده است که این کالاهای حساس را صرفا:

۱- با ارائه لیست خرید خود به کارگروه خرید تعیین شده از سوی کمیسیون مشترک؛

 

۲- دریافت اجازه از همه اعضای آن کارگروه؛

 

۳- دریافت اجازه از همه اعضای کمیسیون مشترک؛

 

۴- دریافت اجازه از سوی شورای امنیت سازمان ملل؛

 تهیه نماید. 

 

ایران تعهد داده است که کالاهای مذکور را صرفا و فقط از طریق بیان شده تامین نماید. این محدودیت نیز زمان دار نبوده و به صورت ابدی می باشد. (متن انگلیسی: ضمیمه چهارم، ص۳-۶ بند ۶ و متن فارسی: ص۱۱۱-۱۱۴ بند۶)

(۶)- در صورت کسب اجازه ایران برای تهیه اقلام دوگانه از کارگروه خرید، کمیسیون مشترک و شورای امنیت سازمان ملل، ایران متعهد شده است که به کشورهای صادرکننده اجازه دهد که نسبت به استفاده نهایی کالاهای خریداری شده در ایران راستی آزمایی کنند. توجه به این نکته لازم است که در این تعهد، ایران به کشور صادرکننده اقلام دوگانه –نه کشور تولید کننده آنها که محدود به چند کشور در دنیا می باشند- اجازه خواهد داد که استفاده نهایی آن کالاها را در ایران راستی آزمایی نمایند، (متن انگلیسی: ضمیمه چهارم، ص۵ بند۸/۶ و متن فارسی:ص۱۱۴ بند۸/۶) و این امر به معنای دسترسی به اطلاعات بخش های بسیار مهم صنعتی و نظامی کشور و نیز اطلاعات متخصصین کشور عزیزمان از سوی بسیاری از کشورهای جهان به صورت ابدی می باشد.   

 

(۷)- پذیرش محدودیتهای ۱۰، ۱۵، ۲۰ و ۲۵ سال در صنعت هسته ای کشور ایران، (متن انگلیسی:مقدمه،ص۶ بند۲، ضمیمه اول،ص۹ بند۲۷ و ۲۸، ص۱۲ بند۴۵، ص۲۵ بندهای ۷۹ و ۸۰، ص۲۱ بندهای ۶۸ و ۶۹ و متن فارسی:ص۶ بند۲ و ص۲۶ بند۲۷ و ۲۸ و ص۲۹ بند۴۵، ص۳۸ بندهای ۷۹ و ۸۰ و ص۳۶ بندهای ۶۸ و ۶۹)

 

(۸)- پذیرش محدودیتهای ابدی ملت ایران حداقل بیش از ۱۰ مورد؛ مانند: ارسال سوخت مصرف شده راکتورها تا ابد به خارج از کشور (متن انگلیسی: مقدمه،ص۸ بند۱۱، ضمیمه اول، ص۶ بند ۱۷ و متن فارسی: ص۸ بند۱۱ و ص۲۳ بند۱۷)، ممنوعیت بازفرآوری به صورت ابدی (متن انگلیسی: ضمیمه اول، ص۷ بند۱۸ و متن فارسی: ص۲۴ بند۱۸)، ممنوعیت تحقیق و توسعه در مورد بازفرآوری به صورت ابدی (متن انگلیسی: مقدمه، ص۸ بند ۱۲، ضمیمه اول، ص۷ بند ۱۸ و متن فارسی: ص۸ بند۱۲ و ص۲۴ بند۱۸)، ممنوعیت ابدی داشتن بیش از یک راکتور آب سنگین، (متن انگلیسی: ضمیمه اول، ص۶ بند۱۶ و متن فارسی: ص۲۳ بند۱۶)، محدود شدن تهیه اقلام دوگانه به طریق تعیین شده از سوی کمسیون مشترک تا ابد (متن انگلیسی: ضمیمه چهارم، ص۳-۶ بند ۶ و متن فارسی: ص۱۱۱-۱۱۴ بند۶)، محروم شدن ایران از تولید اورانیوم ۲۰درصد (متن انگلیسی: ضمیمه۱، ص۱۶، بند۶۰ و متن فارسی: ضمیمه ۱، ص۳۳، بند۶۰)، و ... .

معنای پذیرش محدودیت های ابدی، محدود کردن نسل موجود و تمام نسل های آینده کشور در طول قرون آینده است.

 

(۹)- ممنوعیت ایران در تست موشک های بالیستیک و حتی شلیک آنها در طول ۸ سال، (متن انگلیسی: قطعنامه ۲۲۳۱، ضمیمه ب، بند ۳)

 

(۱۰)- ممنوعیت ارسال سلاح ایران به کشورهای دیگر در طول ۵ سال جز با اجازه مورد به مورد شورای امنیت، (متن انگلیسی: قطعنامه ۲۲۳۱، ضمیمه ب، بخشb از بند ۶)

مذاکره کنندگان محترم ایرانی اعلام کرده اند که دو مورد نهم و دهم که در قطعنامه شورای امنیت آمده است را اجرا نمی کنند، ولی به این نکته هم اذعان کرده اند که عدم اجرای آنها اگرچه موجب  نقض برجام نمی شود، ولی موجب نقض قطعنامه خواهد شد؛ اما اولا: به لحاظ حقوق بین الملل، چگونه می توان بخشی از یک قطعنامه را قبول داشت و بخش دیگر را نپذیرفت؟ و ثانیا: چنانکه بیان گردید، اگرچه عدم قبول آن بندها موجب نقض برجام نمی شود ولی موجب نقض قطعنامه شورای امنیت شده و ایران باید منتظر برخورد شورای امنیت بخاطر این نقض باشد، برخوردی که موجب صدور قطعنامه های تحریمی دیگر خواهد شد، چنانکه بعد از آزمایش اخیر موشک «عماد»، چهار کشور زورگوی جهان یعنی آمریکا، آلمان، فرانسه و انگلستان با ارسال نامه ای به کمیته امور تحریمهای ایران در شورای امنیت سازمان ملل متحد، آزمایش موشک عماد در ایران را به اطلاع آن کمیته رسانده و خواستار پاسخ مقتضی به آن شدند.!  

 

(۱۱)- به تصریح متن برجام، تمام محدودیتها، نظارت های و دسترسی های یادشده، فقط مختص ایران بوده و شامل هیچ کشور دیگر در جهان نخواهد بود، چنانکه نباید مورد ایران، به عنوان یک رویه یا قانون بین المللی و یا جزئی از ان پی تی فرض شود. (متن انگلیسی: ص۴ بند xi و متن فارسی: ص۴ بند ک)

 

موارد فوق بخش بسیار اندکی از خسارت های بزرگ به ملت ایران است که متاسفانه در برجام آمده است. علاوه بر این، باید توجه داشت که دشمنان ملت ایران، از طریق مذاکره، در صدد نفوذ در ایران و نابودی توانائیهای ملت ایران و از بین بردن ماهیت انقلاب اسلامی ایران می باشند، چنانکه مقام معظم رهبری مدظله العالی در مورد نیاز آمریکا به مذاکره و توافق فرموده اند:

« نکته دوم این است که طرف مقابل ما، یعنی دولت کنونی و مدیریت کنونی آمریکا، به این توافق احتیاج دارد؛ این هم یک طرف دیگر قضیه است؛ اینها نیاز دارند به این، یک پیروزی بزرگی برای آنها محسوب می شود اگر بتوانند به آن مقصود خودشان در اینجا برسند. این در واقع، پیروزی بر انقلاب اسلامی است؛ پیروزی بر ملتی است که داعیه استقلال دارد؛ پیروزی بر کشوری است که می تواند الگوی کشورهای دیگر باشد.»  (دیدار با مسئولان نظام، ۲/۴/۱۳۹۴)

 

ب- نقاط ابهام

 

در متن برجام، نکات ابهام گسترده ای وجود دارد که صرفا به بخش بسیار محدودی از آن اشاره می شود:

 

۱- مبهم بودن زمان پایان برجام. 

 

در متن برجام، هیچ زمانی برای پایان اجرای آن و پایان عمل به محدودیت های گسترده در آن پیش بینی نشده است. این امر ضربه اساسی به منافع ملت ایران خواهد زد، زیرا هر زمان ایران بخواهد از اجرای محدودیت های گسترده ای که در برجام آمده است، سر باز زند، مورد اعتراض کشورهای زورگوی جهان مانند آمریکا قرار خواهد گرفت، و ممکن است با تحریم های جدیدی روبه رو گردد.

۲- اجرای موفقیت آمیز برجام.

 

از ابهامات دیگر، تاکید بر اجرای موفقیت آمیز برجام است، مراد از واژه «موفقیت آمیز» چیست؟ این واژه را چه کسی باید تعریف کرده و ضوابط دقیق آن را معین کند؟ چگونه می توان داوری کرد که اجرای برجام موفقیت آمیز بوده است یا نه؟ داور چه کسی خواهد بود؟ روشن است که بخشی از برجام ناظر به تعهدات ایران است و بخش دیگر ناظر به تعهدات طرف مقابل ایران در مورد برداشتن تحریم ها، در این صورت، چه کسی می تواند نظارت کند که کشورهای طرف مقابل، به صورت موفقیت آمیز برجام را اجرا کردند؟ آیا این امر مبهم می تواند ملاک یک مسأله دیگر قرار گیرد؟

 

متاسفانه، همین امر مبهم ملاک برخورداری ملت ایران در دستیابی به انرژی صلح آمیز هسته ای قرار گرفته است، برای نمونه، در مقدمه برجام آمده است: 

«اجرای موفقیت آمیز این برجام ایران را قادر خواهد ساخت تا به طور کامل حق خود برای انرژی هسته ای جهت مقاصد صلح آمیز را طبق موارد ذیربط معاهده عدم اشاعه هسته ای و همسو با تعهداتش در آن سند إعمال نماید و در نتیجه با برنامه هسته ای ایران همچون برنامه هر دولت دیگر غیر دارنده سلاح های هسته ای عضو معاهده عدم اشاعه رفتار خواهد شد.» (متن انگلیسی: مقدمه و مفاد عمومی، ص۳، بند iv و متن فارسی: مقدمه و مفاد عمومی، ص۳، بند د) 

 

۳- جالب آن است که در ذیل بند د فوق از مقدمه برجام، اجرای موفقیت آمیز آن موجب می شود که اولا: ایران از انرژی صلح آمیز هسته ای استفاده کند، و ثانیا: بعد از اجرای موفقیت آمیز برجام، با ایران مانند سایر کشورهای عضو معاهده عدم اشاعه برخورد خواهد شد، اما سوال این است که این اجرای موفقیت آمیز چند سال به طول می انجامد؟ بعلاوه، تا قبل از آن، ایران یک کشور استثنایی خواهد بود و با او مانند سایر کشورهای عضو NPT رفتار نخواهد شد، و در نهایت، بعد از اجرای موفقیت آمیز برجام- که نه ملاک و ضابطه آن دقیقا معلوم است و نه پایان زمان آن- با ایران مانند سایر کشورهای عضو NPT رفتار خواهد شد، اما نکته مهم آن است که در این حالت، ایران حق غنی سازی دارد؟ آیا تمام کشورهای موجود جهان که عضو آن هستند، حق غنی سازی دارند؟

 

۴- اجرای «کامل» درخواست های آژانس.

 

از موارد مبهم و خطرآفرین برای کشور، بند سوم قطعنامه ۲۲۳۱ است که متاسفانه مورد قبول مذاکره کنندگان ایرانی نیز قرار گرفته است، در این بند آمده است: « ... ایران باید به طور کامل بر اساس خواسته های آژانس که در گزارش های آژانس آمده است، همکاری نماید.»

 

واژه های «باید»، «به طور کامل»، «درخواست های آژانس» و «گزارش های آژانس» در این بند قطعنامه، کلیدی است. ایران موظف به برآورده کردن کامل کلیه درخواست های آژانس تا ۱۰ سال آینده شده است. بر اساس این بند از قطعنامه، همکاری ایران با آژانس، نباید به هیچ امری محدود و مقید شود، به عبارت دیگر، درخواست های آژانس در این بند از قطعنامه، مقید به: چارچوب توافق نامه پادمان، پروتکل الحاقی، درخواست های مندرج در گزارش های پیشین، نقشه راه توافق شده میان ایران و آژانس، محدودیت ورود به حوزه های نظامی (اماکن، افراد، اسناد، اطلاعات و تجهیزات) نگردیده است. 

 

با توجه به این که مدت اجرای این قطعنامه، حداقل ۱۰ سال است، لذا ایران باید طی ۱۰ سال آینده همه ی درخواست های آژانس در گزارش های آتی (حدودا ۱۲۰ گزارش) را برآورده سازد.

 

ابهامات موجود در این بند قطعنامه، قطعا ضررهای بزرگی به کشور عزیز ما تحمیل خواهد کرد.

 

۵- استفاده از واژه هایی چون: «رشد تدریجی»، «سرعت معقول» و «به اشتراک گذاشتن با کشورهای عضو در کمیسیون مشترک» در مورد برنامه غنی سازی و تحقیق و توسعه درازمدت ایران کاملا مبهم است، مراد از تدریجی بودن یا معقول بودن برنامه هسته ای ایران چیست؟ 

در مورد طرح بلند مدت هسته ای ایران آمده است:

 

«طرح بلند مدت ایران برخی محدودیت های مورد توافق در مورد همه فعالیت های غنی سازی اورانیوم و فعالیت های مرتبط با غنی سازی اورانیوم، از جمله برخی محدودیت های مشخص در برخی فعالیت های خاص تحقیق و توسعه برای ۸ سال نخست را شامل می شود که تکامل تدریجی با یک سرعت معقول به سمت مرحله بعدی فعالیت های غنی سازی ایران برای اهداف منحصرا صلح آمیز، به نحو موصوف در پیوست ۱ را در پی خواهد داشت.» (متن انگلیسی: متن برجام، ص۶، بند۱ و متن فارسی: ص۶، بند۱)  

 

نیز در مورد برنامه دراز مدت غنی سازی و تحقیق و توسعه ایران در برجام آمده است که ایران آن برنامه را به آژانس ارائه خواهد داد و آژانس مجاز است که آن برنامه را با اعضای کمیسیون مشترک (یعنی: آمریکا، آلمان، فرانسه، انگلستان، چین، روسیه و نماینده عالی اتحادیه اروپا) به اشتراک بگذارد. اما مراد از به اشتراک گذاشتن چیست؟ آیا بعد از دوره کوتاه مدت محدودیت برنامه هسته ای ایران، نسبت به برنامه دراز مدت باید دوباره با کشورهای مذکور، مذاکره انجام شود و رضایت آنها کسب گردد؟ در متن برجام آمده است:

 

«ایران به آژانس اجازه می دهد تا محتوای برنامه غنی سازی و تحقیق و توسعه خود را همانگونه که به عنوان بخشی از اظهارنامه اولیه ایران ارائه شده است را با اعضای کمیسیون مشترک به اشتراک بگذارد.» (متن انگلیسی: ضمیمه ۱، ص۱۴، پاورقی بند ۵۲ و متن فارسی: ضمیمه ۱، ص۳۱، پاورقی بند۵۲)

ابهامات متن برجام بسیار فراتر از موارد بیان شده است.

 

ج- ضعف های ساختاری

 

ضعف های ساختاری عمده ای نیز در برجام به چشم می خورد، که به برخی از آنها اشاره می شود:

۱- پذیرش معیارهای بی پایه و اساس آمریکا برای مذاکرات و توافق نهایی، مانند: 

 

الف- سوء استفاده نکردن ایران

ب- رعایت یک سال گریز هسته ای در برنامه هسته ای ایران

 

دو مورد فوق از سوی مذاکره کنندگان آمریکایی در طول مذاکرات ذکر شده و متاسفانه مورد قبول طرف ایرانی قرار گرفته است.

 

ج- ذکر واژه«منحصرا» در صلح آمیز بودن برنامه هسته ای ایران (متن انگلیسی: متن برجام، ص۶، بند۱ و متن فارسی: ص۶، بند۱). این قید مطابق میل و تفسیر طرف غربی و آمریکایی بیان شده و محدودیت های زیادی را به ایران تحمیل کرده است.  

۲- پذیرش استثناء بودن ایران (متن انگلیسی: متن برجام، ص۴، بندxi و متن فارسی: متن برجام، ص۴، بند ک).

 

۳- پذیرش جایگزینی «اجازه» به جای «حق» (مبنا قرار گرفتن اجازه از ۱+۵ به جای حقوق مصرح در NPT (متن انگلیسی: دیباچه، ص۲ و متن فارسی: دیباچه، ص۲)

 

۴- پذیرش شروط بیشتر برای برخورداری از حقوق کمتر ( این امر در سراسر برجام وجود دارد.)

 

بند ۳

 

۱- «۹ بند مصوبه اخیر مجلس شورای اسلامی، ۱۰ بند ملاحظات مصوبه شورای عالی امنیت ملی به همراه ۹ نکته ای که اعلام می شود، باید رعایت گردد.»

 

معنای این بخش از نامه مقام معظم رهبری مد ظله العالی آن است که ایشان، برجام را مشروط به ۲۸ شرط و ملاحظه و قید پذیرفته اند، به عبارت دیگر، اولا: این ادعا که از سوی برخی بیان می شده است که رهبر معظم انقلاب برجام را پذیرفته اند، بطلان آن روشن گشت، و ثانیا: بیان شروط ۲۸ گانه برای پذیرش برجام، دقیقا به معنای آن است که رهبری عزیز و هوشمند و مقتدر ایران، برای حفظ منافع ملت، هیچگاه از خطوط قرمزهای بیان شده، عقب نشینی نکرده و چنانکه خود آن جناب در مواضع متعدد بیان داشته اند، بر آن خطوط پافشاری کرده و می نمایند. اما ملاحظات ۹ گانه مقام معظم رهبری (علاوه بر شروط ۹گانه مصوبه اخیر مجلس شورای اسلامی و شروط ۱۰ گانه مصوبه ۶۳۴ تاریخ ۱۹/۵/۹۴ شورای عالی امنیت ملی) عبارتند از:

 

(اولا)

 

۱- «پذیرش مذاکرات از سوی ایران صرفا به هدف لغو تحریم های ظالمانه اقتصادی و مالی بوده است.»

 

اولا: آنچه که هدف مذاکرات بوده است لغو تحریم ها بوده است نه تعلیق یا توقف، ولی متاسفانه شاهد آن هستیم که بخشهای بسیار زیاد از تحریم ها نه لغو می شوند و نه تعلیق، و از سوی دیگر، همه تحریم های هسته ای نیز لغو نخواهند شد،

 

ثانیا: مذاکرات برای آن بوده است که ملت ایران از تحریم های اقتصادی و مالی رهایی پیدا کنند، و اگر تحریم ها به حال خود باقی باشند، مذاکرات انجام شده هیچ فائده ای نداشته است، چنانکه رهبر معظم انقلاب اسلامی در موارد متعددی بر آن تاکید کرده اند. متاسفانه شاهد هستیم که در برجام، بقای اکثر تحریم ها مورد پذیرش قرار گرفته است. 

وضعیت تحریم ها در برجام به قرار زیر است:

 

(الف)- باقی ماندن تمامی تحریم ها با بهانه های حقوق بشری، تروریسم، موشکی و نیز تحریم های همه جانبه اولیه آمریکا مانند توقیف دارایی های بانک مرکزی ایران، (متن انگلیسی: مقدمه، ص۱۰ بندهای ۱۸و ۱۹، ضمیمه دوم، ص۸ بند۴ و متن فارسی: ص۱۰ بندهای ۱۸ و ۱۹ و ص۵۳ و ۵۴ بند۴)

 

(ب)- تحریم های مالی و اقتصادی کنگره و ۱۲ تحریم از دستورات اجرایی رئیس جمهور در مورد تحریم های ثانویه مربوط به هسته ای آمریکا حداقل تا ۸ سال نه لغو می شوند و نه تعلیق، بلکه به صورت موقت، متوقف می شوند، (متن انگلیسی: مقدمه، ص۱۱ بند۲۱ و متن فارسی: ص۱۱ بند۲۱)

 

(ج)- تحریم های مالی و اقتصادی مربوط به هسته ای اتحادیه اروپا به ۳ بخش تقسیم می شوند:

 

۱- بخشی در روز اجرا – یعنی پس از اجرای تمامی تعهدات ایران و راستی آزمایی آژانس نسبت به انجام آن تعهدات که متاسفانه زمان دقیق آن نیز معلوم نمی باشد- لغو می شوند و بخشی تعلیق و بخش های دیگر نه لغو می شوند و نه تعلیق، (متن انگلیسی: ضمیمه پنجم،ص۳ بند۱۶ و متن فارسی: ص۱۲۰ بند۱۶)

 

۲- بخشی نیز در زمان انتقالی یعنی ۸ سال بعد لغو می شوند، مانند تحریم سوئیفت و نرم افزارهای بکار رفته در صنایع کشور از قبیل صنعت نفت و پتروشیمی، و بخشی دیگر تعلیق خواهند شد، (متن انگلیسی: ضمیمه پنجم، ص۵ بند۲۰ و متن فارسی: ص۱۲۲ بند۲۰)

 

۳- بخشی نیز در ۱۰ سال بعد لغو خواهند شد، (متن انگلیسی: ضمیمه پنجم، ص۶ بند۲۵ و متن فارسی: ص۱۲۳ بند۲۵)

 

(د)- قطعنامه های تحریمی شورای امنیت از روز اجرا به صورت مشروط لغو می شوند، و شرط لغو آنها این است که هیچ یک از طرف های برجام نسبت به اجرای تعهدات طرف دیگر اعتراضی نکند، و در صورتی که هر یک از اطراف، به شورای امنیت اعتراض کند، به صورت خودکار، قطعنامه های لغو شده در ظرف ۳۰ روز برخواهند گشت و ادامه لغو آن قطعنامه ها نیازمند قطعنامه جدید از شورای امنیت سازمان ملل متحد است. لغو قطعنامه های به صورت بیان شده صرفا تعلیقی بیش نخواهد بود. (متن انگلیسی: ضمیمه پنجم، ص۴ بند۱۸ و متن فارسی: ص۱۲۱ بند۱۸ و بندهای ۱۱ و ۱۲ قطعنامه ۲۲۳۱). جالب آن است که اگر ایران نیز اعتراض کند که طرف های دیگر در اجرای تعهدات خود در همکاری ها و نیز تعهدات خود در مسأله تحریم ها کوتاهی کرده اند، قطعنامه های لغو شده به صورت خودکار بر خواهند گشت.    

 

۲- «اجرایی شدن لغو تحریم ها به بعد از اجرای تعهدات ایران موکول شده است.»

 

تحریم های مالی و اقتصادی مربوط به هسته ای متاسفانه صرفا بعد از اجرای تعهدات ایران و راستی آزمایی آژانس در دستور کار طرف غربی قرار می گیرد. (متن انگلیسی: مقدمه،ص۱۰ بندهای ۱۸ و ۱۹، ص۱۱ بند۲۱ و ضمیمه پنجم، ص۲ بند۱۴ و متن فارسی: ص۱۰ بندهای ۱۸ و ۱۹، ص۱۱ بند۲۱ و ص۱۱۹ بند۱۴)

 

لازمه چنین امری آن است که ایران به تعهدات خود عمل می کند، یعنی: ۱۰ تن ذخایر خود را به ۳۰۰ کیلو می رساند، راکتور اراک را خارج کرده و حفره های آن را با بُتن پُر می کند، بیش از ۱۲ هزار سانتریفیوژ خود را در نطنز و فردو جمع می کند، غنی سازی را در فردو از ۲۰% به صفر و در نطنز به ۶۷/۳ می رساند، اماکن نظامی را در اختیار آنها قرار می دهد و ... سپس آژانس باید اجرای این تعهدات را راستی آزمایی کند، در این زمان که دست ملت ایران از تمام ابزارهای قدرت هسته ای خالی شد، نوبت به طرف غربی و آمریکا می رسد که مسأله تحریم ها را در دستور کار خود قرار دهند، و این امر به معنای آن است که در این زمان، دست ملت ایران خالی و دست دشمنان ملت ایران پُر می باشد. روشن است که دشمنان می توانند متوسل به هر بهانه ای شده و فشارهای بیشتری را إعمال کنند.

 

از سوی دیگر، دقت در فرایند برداشته شدن تحریم ها می رساند که آمریکا و کشورهای اروپایی در برخورد با ایران اصل را بر دشمنی نهاده و به ملت ایران اعتماد نکرده اند، از این رو، از یک سو، در متن برجام آورده اند که ابتدا ایران باید تعهدات خود را انجام دهد، و از سوی دیگر، صرف اینکه ایران ادعا کند که تعهدات خود را انجام داده است، کافی نیست، بلکه باید یک سازمانی –مانند آژانس بین المللی- انجام تعهدات از سوی ایران را راستی آزمایی کند، ولی متاسفانه، برخورد مذاکره کنندگان ایرانی بر اعتماد به دشمنان عنود ملت ایران یعنی آمریکا و چند کشور زورگوی اروپایی بنا شده است، یعنی از یک سو، درخواست نشده است که در ابتدا آنها تعهدات خود را اجرایی کنند –و حداقل همزمانی میان اجرای تعهدات دوطرف باشد- و از سوی دیگر، هیچ سازوکاری برای راستی آزمایی تعهدات آنها در نظر گرفته نشده است. راستی چه تضمینی برای اجرایی شدن تعهدات اندک آمریکا و کشورهای زورگو و بدعهد غربی وجود دارد؟

 

۳- «باید تضمین های کافی و قوی برای جلوگیری از تخلف طرف غربی در نظر گرفته شود، از جمله، رئیس جمهور آمریکا و اتحادیه اروپا باید کتبا اعلام نمایند که تحریم های مالی و اقتصادی به صورت کلی لغو می شود، و هرگونه اظهار نظری مبنی بر بقای ساختارهای تحریم به منزله نقض برجام خواهد بود.»

 

مسئولین دولتی که در مقام اجرای برجام هستند، باید به این هشدار رهبری توجه لازم داشته باشند تا ملت ایران بتواند به ستانده های خود برسد، و مطابق تصریح مقام معظم رهبری، هر گونه اظهار نظر (توجه کنیم هر گونه اظهار نظر و نه چیز دیگر) حاکی از بقای ساختار تحریم ها، موجب نقض برجام خواهد بود.

(ثانیا)

۱- «وضع هرگونه تحریم در هر سطح و به هر بهانه ای –مانند تروریسم و حقوق بشر- توسط هر یک از کشورهای طرف برجام، موجب نقض برجام بوده و مطابق بند ۳ مصوبه اخیر مجلس، دولت موظف است اجرای برجام را متوقف کند.»

 

 بند ۳ مصوبه اخیر مجلس تصریح می کند که:

 

«دولت موظف است هرگونه عدم پایبندی طرف مقابل را در زمینه لغو موثر تحریم ها یا بازگرداندن تحریم های لغو شده و یا وضع تحریم تحت هر عنوان دیگر را به دقت رصد کرده و اقدامات متقابل در جهت احقاق حقوق ملت ایران انجام داده و همکاری داوطلبانه را متوقف نماید و توسعه سریع برنامه هسته ای صلح آمیز جمهوری اسلامی ایران را سامان دهد به طوری که ظرف مدت دوسال ظرفیت غنی سازی کشور به یکصد و نودهزار سو افزایش یابد. شورای عالی امنیت ملی مرجع رسیدگی به این موضوع می باشد.» 

 

(ثالثا)

 

۱- «اقدامات دو بند بعدی –یعنی خارج کردن قلب راکتور اراک و بازسازی راکتور آب سنگین دیگر به جای آن و نیز ارسال حدودا ۱۰ تُن اورانیوم غنی شده ۵درصد به خارج و دریافت کیک زرد- منوط به اعلام پایان پرونده ابعاد احتمالی نظامی ایران (PMD) می باشد.»

 

یکی از پرونده خودساخته غرب به ویژه آمریکا علیه ملت ایران، مسأله ابعاد احتمالی نظامی ایران بوده است که بدون ارائه هیچ گونه سند قابل اعتنایی از سوی آژانس بین المللی مطرح شده است،  آژانس در گزارشهای متعدد خود بر این امر تاکید کرده است، برای نمونه، در گزارش آژانس در تاریخ ۱/۱۲/۱۳۹۳ در بند ۵۸ آن در مورد ابعاد احتمالی نظامی ایران و دسترسی به متخصصین و مکان های نظامی آمده است:

«گزارشهای قبلی مدیر کل مسائل باقیمانده مربوط به ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته ای ایران و اقداماتی را که لازم است ایران برای حل و فصل این مسائل انجام دهد مشخص نموده اند. آژانس کماکان نسبت به وجود احتمالی فعالیتهای آشکار نشده مرتبط با امور هسته ای که سازمانهای نظامی مربوطه در آن دخیل بوده اند از جمله فعالیتهای مرتبط با توسعه یک کلاهک هسته ای برای موشک، نگران باقی مانده است. ایران ملزم شده است تا بطور کامل با آژانس در زمینه همه موضوعات باقیمانده بویژه آنها که نگرانی در مورد ابعاد نظامی احتمالی برنامه هسته ای ایران را بالا می برد، همکاری نماید که این امر شامل اجازه دسترسی بدون تاخیر به همه سایت ها، تجهیزات، اشخاص و اسناد مورد درخواست آژانس می باشد.» 

 

چنین زیاده خواهی و درخواست های ضد منافع ملت ایران تقریبا در تمامی گزارش های آژانس دیده می شود، برای نمونه مراجعه شود به: بند۵۲ تاریخ ۲۳/۸/۱۳۹۲، بند۶۳ تاریخ ۱/۱۲/۱۳۹۲، بند۵۳ تاریخ ۲/۳/۱۳۹۳ و بند۶۳ تاریخ ۸/۳/۱۳۹۴.

 

این پرونده باید بسته شود و آژانس متعهد شده است که تا قبل از پایان آذرماه سال ۱۳۹۴ بسته شدن این پرونده را اعلام کند. اما وقتی آنها این کار را انجام خواهند داد که ملت ایران ابزار فشار کافی علیه آنها داشته باشد، و روشن است که نگرانی عمده آنها، اولا: راکتور اراک است که می تواند سالیانه حدودا ۹ کیلوگرم پلوتونیوم تولید کند، و ثانیا: وجود تقریبا ۱۰۰۰۰ کیلوگرم اورانیوم غنی شده تا ۵درصد است که در داخل ایران موجود است، از این رو، متاسفانه در متن برجام آمده است که ایران راکتور اراک را با بتُن ریزی در حفره های آن نابود کند، همچنین مواد غنی شده را به خارج ارسال کند، و تاسف بارتر اینکه مذاکره کنندگان ایرانی در متن برجام تعهد داده اند که بدون اخذ هیچگونه تضمینی در لغو تحریم ها و مقدم بر اجرای تعهدات آمریکا و کشورهای اروپایی این دو امر را انجام دهند. 

 

از این رو، رهبر معظم انقلاب اسلامی در دفاع از حقوق ملت بزرگ ایران تاکید کرده اند که حداقل کاری که طرف غربی باید انجام دهد این است که قبل از اجرای این دو تعهد بسیار مهم، پرونده PMD بسته شود، و دولت حق ندارد قبل از بسته شدن آن پرونده، اقدامات نسبت به اراک و ارسال مواد غنی شده را انجام دهد.  

(رابعا)

۱- «اقدامات در مورد نوسازی راکتور اراک با حفظ ماهیت آب سنگین آن، وقتی انجام شود که قرارداد مطمئن و قطعی نسبت به آن منعقد شده و تضمین کافی نسبت به اجرای آن گرفته شده باشد.»

بر این اساس، اولا: اقدام در مورد اراک یعنی خارج کردن قلب راکتور ۴۰ مگاواتی آب سنگین فعلی و بتُن ریزی در حفره های آن جهت نابودی آن بعد از اعلام مختومه شدن پرونده PMD باشد، و دولت قبل از مختومه شدن آن پرونده حق دست زدن به راکتور اراک را ندارد؛ ثانیا: باید قرارداد مطمئن و قوی نسبت به بازطراحی راکتور جدید با حفظ هویت آب سنگین آن بسته شود؛ و ثالثا: تضمین کافی برای اجرای آن اخذ شود.

 

(خامسا)

 

۱- «معامله اورانیوم غنی شده در برابر کیک زرد باید پس از انعقاد قرارداد مطمئن و تضمین کافی برای اجرای آن و به تدریج و در دفعات متعدد باشد.»

مطابق این بخش از نامه مقام معظم رهبری ارسال تقریبا ۱۰ تن اورانیوم غنی شده ۵ درصد به خارج از کشور و معامله آن با کیک زرد، وقتی باید آغاز شود که اولا:پرونده PMD بسته شود، ثانیا: قرارداد محکم و مطمئن با دولت خارجی بسته شود، ثالثا: تضمین کافی برای اجرای آن اخذ شود و رابعا: این معامله یک جا نباشد بلکه به تدریج و در دفعات متعدد صورت گیرد.

 

(سادسا)

 

۱- «مطابق مصوبه مجلس، طرح لازم برای توسعه میان مدت صنعت هسته ای برای دست یابی به ۱۹۰هزارسو تهیه و به تصویب شورای عالی امنیت ملی برسد، به گونه ای که نگرانی موجود در برخی ضمائم را برطرف کند.»

 

مطابق این بند، اولا: براساس مصوبه مجلس، باید طرحی برای برنامه هسته ای جمهوری اسلامی ایران تهیه شود، در بند چهارم از مصوبه مجلس (اقدام متناسب و متقابل دولت جمهوری اسلامی ایران در اجرای برجام) آمده است: «دولت موظف است برنامه هسته ای جمهوری اسلامی ایران را با چشم انداز تجاری صنعتی، از جمله در حوزه غنی سازی و تحقیق و توسعه منطبق با طرح درازمدت سازمان انرژی اتمی دنبال نماید. سازمان انرژی اتمی کشور باید طرح درازمدت پانزده ساله کشور در حوزه غنی سازی و تحقیق و توسعه را حداکثر ظرف مدت دوماه پس از ابلاغ این قانون به تصویب شورای عالی امنیت ملی رسانده و سپس به آژانس بین المللی انرژی اتمی ارائه نماید به نحوی که پاسخگوی نیاز کشور برای سوخت راکتورهای قدرت و تحقیقاتی باشد.»، 

 

ثانیا: این برنامه باید به گونه ای باشد که تا ۱۵ سال، نیاز کشور به ۱۹۰هزار سو را تأمین کند، ثالثا: این طرح در شورای عالی امنیت ملی بررسی شود و رابعا: با این طرح، هرگونه نگرانی ناشی از برخی مطالب ضمائم برجام برطرف شود، مطابق بند ۶۳ ضمیمه اول برجام، ایران تا ۸ سال حق تولید سانتریفیوژ نسل ۶ و ۸ را ندارد و بعد از سال هشتم تا سال دهم، سالانه ۲۰۰ عدد از هریک بدون روتور تولید می کند، و بعد از سال دهم، سالانه ۲۰۰ عدد، با روتور و به صورت کامل تولید می کند: «۶۳- ایران براساس برنامه خود، در پایان سال هشتم تولید سالیانه ۲۰۰ عدد ماشین سانتریفیوژ IR-۸ و IR-۶ از هر نوع را بدون روتور تا سال دهم شروع خواهد کرد. بعد از سال دهم ایران ماشینهای سانتریفیوژ کامل را به همین مقدار در سال تولید خواهد کرد تا نیازهای غنی سازی و تحقیق و توسعه غنی سازی خود را برآورده سازد. ایران این ماشینها را تا هر زمان براساس برنامه غنی سازی و تحقیق و توسعه غنی سازی، برای مونتاژ نهایی مورد نیاز باشد در نطنز در مکانی بر روی زمین و تحت نظارت آژانس، انبار خواهد کرد.» (متن انگلیسی: ضمیمه۱، ص۱۷، بند۶۳ و متن فارسی: ضمیمه۱، ص۳۴، بند۶۳).

این بند از برجام، نگران کننده است، چون ماشین نسل ۶، حدودا ۱۰ سو و ماشین نسل ۸، حدودا ۲۰ سو است، و نیز ایران بعد از سال دهم صرفا می تواند ۲۰۰ عدد از هریک تولید کند، بر این اساس، ایران بعد از ۳۱ سال و نیم به ۱۹۰ هزار سو خواهد رسید (واگر از زمان فعلی در نظر گرفته شود ۴۱ سال و نیم زمان لازم است). روشن است که مقدار ۱۹۰ هزار سو، حداقل نیاز کشور می باشد، یعنی برای تامین نیاز راکتور ۱۰۰۰مگاواتی تولید برق بوشهر و برخی نیازهای مربوطه است، و اگر بخواهیم در چشم انداز سال ۱۴۰۴ به بیست هزار مگاوات تولید برق دست یابیم، مطابق بند ۶۳ برجام، به ۶۴۰ سال زمان نیازمند خواهیم بود.

 

براین اساس، لازم است طرحی تهیه شود تا نگرانی بیان شده را برطرف سازد، و ما تا ۱۵ سال دیگر، به حداقل نیاز کشور در تامین سوخت –یعنی تامین سوخت راکتور ۱۰۰۰مگاواتی بوشهر و برخی نیازهای مربوطه- با تامین ۱۹۰هزار سو برسیم.

(سابعا)

 

۱- «سازمان انرژی اتمی، تحقیق و توسعه را به گونه ای سامان دهی کند که بعد از دوره ۸ سال، برای تامین نیاز کشور برای غنی سازی مورد قبول در برجام مشکلی وجود نداشته باشد.»

 

یکی از نکات تاسف برانگیز در متن برجام، محدودیت وسیع تحقیق و توسعه در زمینه غنی سازی و غیر آن می باشد. در متن برجام، توقف در بخشی از موارد تحقیق و توسعه و کُند شدن در اکثر موارد آن مورد پذیرش قرار گرفته است، برای نمونه، 

 

تحقیق و توسعه غنی سازی تا ۱۵ سال در فردو ممنوع است (متن انگلیسی: مقدمه، ص۷، بند۵ و ضمیمه ۱، ص۱۲، بند۴۵ و متن فارسی: ص۷، بند۵ و ضمیمه ۱، ص۲۹، بند۴۵). 

تحقیق و توسعه در مورد بازفرآوری تا ۱۵ سال و نیز بعد از آن ممنوع است –یعنی محدودیت ابدی- (متن انگلیسی: مقدمه،ص۸، بند۱۲ و ضمیمه ۱، ص۷، بند۱۸ و متن فارسی: ص۸، بند۱۲ و ضمیمه ۱، ص۲۴، بند۱۸).

 

تحقیق و توسعه در مورد متالوژی اورانیوم و پلوتونیوم تا ۱۵ سال ممنوع است (متن انگلیسی: مقدمه، ص۹، بند۱۶ و ضمیمه۱، ص۸، بند۲۴ و متن فارسی: ص۹، بند۱۶ و ضمیمه ۱، ص۲۵، بند۲۴).

 

تحقیق و توسعه با اورانیوم تا ۱۰ سال منحصر به ماشین های نسل ۴، ۵، ۶ و ۸ خواهد بود (متن انگلیسی:مقدمه، ص۶، بند۳ و متن فارسی: ص۶، بند۳).

 

تحقیق و توسعه تا ۱۰ سال نسبت به نسل ۴ صرفا روی ماشین تکی و یا آبشار تا ۱۰ عدد خواهد بود ( متن انگلیسی: ضمیمه۱، ص۱۰، بند۳۵ و متن فارسی: ضمیمه ۱، ص۲۷، بند۳۵).

 

تحقیق و توسعه تا ۱۰ سال نسبت به نسل ۵ صرفا روی ماشین تکی خواهد بود (متن انگلیسی: ضمیمه۱، ص۱۰، بند۳۶ و متن فارسی: ضمیمه ۱، ص۲۷، بند۳۶).

 

تحقیق و توسعه نسبت به نسل ۶، تا ۵/۸ سال روی ماشین تکی و آبشارهای میانی (کمتر از ۳۰ عدد) و از ۵/۸ سال به بعد تا ۱۰ سال صرفا روی آبشار تا ۳۰ عدد خواهد بود (متن انگلیسی: ضمیمه۱، ص۱۰، بند۳۷ و متن فارسی: ضمیمه۱، ص۲۷، بند۳۷).

 

تحقیق و توسعه نسبت به نسل ۸، از روز اجرای برجام تا ۵/۸ سال بر روی ماشین تکی و آبشارهای میانی (کمتر از ۳۰ عدد) و از ۵/۸ سال تا ۱۰ سال بر روی آبشار تا ۳۰ عدد ماشین خواهد بود ( متن انگلیسی: ضمیمه۱، ص۱۰، بند۳۸ و متن فارسی: ضمیمه۱، ص۲۷، بند۳۸).

 

تحقیق و توسعه در مورد غنی سازی تا ۱۵ سال محدود به نطنز خواهد بود (متن انگلیسی: مقدمه، ص۷، بند۵ و ضمیمه۱، ص۲۲، بند۷۲ و متن فارسی: ص۷، بند۵ و ضمیمه ۱، ص۳۶، بند۷۲).

 

محدودیت های تحقیق و توسعه در برجام بسیار بیش از آن است که بیان گردیده است، از این رو، باید به گونه ای برنامه ریزی شود تا مشکلی در پیشرفت کشور ایران به وجود نیاید. 

(ثامنا)

 

۱- «در موارد ابهام برجام، متن آن، ملاک است نه تفسیر طرف مقابل.»

 

از موارد پیچیده و مشکل ساز برای کشور ایران، موارد ابهام موجود در متن برجام است که بستری برای سوء استفاده دشمنان خواهد بود.

(تاسعا)

 

۱- «به سبب وجود پیچیدگی و ابهام در متن برجام و احتمال نقض عهد از طرف مقابل به ویژه آمریکا، لازم است که هیأتی قوی، آگاه و هوشمند جهت رصد پیشرفت کارها و انجام تعهدات طرف مقابل و نیز تحقق شرایط بیان شده در این نامه، از سوی شورای عالی امنیت ملی تشکیل شود.»

 

براین اساس، اولا: چون متن برجام دارای پیچیدگی است، ثانیا: متن برجام دارای ابهام است، ثالثا: احتمال نقض عهد طرف مقابل به ویژه آمریکا وجود دارد، به عبارت دیگر، آمریکا و کشورهای زورگوی اروپایی قابل اعتماد نیستند، بدین جهت، هیأتی قوی، آگاه و هوشمند باید تشکیل شود تا از یک طرف، پیشرفت کارها را رصد کند، و از سوی دیگر، مراقب انجام تعهدات طرف مقابل باشد، و از سوی سوم، تحقق شرایط بیان شده در این نامه (یعنی ۲۷ شرط) را تعقیب کند، و رابعا: این هیأت از سوی شورای عالی امنیت ملی تعیین خواهند شد.

 

۲- «مصوبه جلسه ۶۳۷ شورای عالی امنیت ملی در تاریخ ۱۹/۵/۹۴ با توجه به شرایط ۲۸ گانه فوق و با رعایت آنها تایید می شود.»

بیش از ۷۰ روز از مصوبه شورای عالی امنیت ملی گذشته است و مقام معظم رهبری مد ظله العالی با ۲۸ شرط و قید، برجام را پذیرفتند.

 

خاتمه

 

۱- «رفع تحریم ها امر لازمی است.»

۲- «با رفع تحریم ها معضلات اقتصادی حل نخواهد شد و گشایش اقتصادی و بهبود در معیشت مردم حاصل نخواهد شد.»

۳- «حل مشکل اقتصادی مردم جز با پیگیری اقتصاد مقاومتی و تقویت تولید ملی میسر نخواهد شد.»

۴- «بعد از برداشته شدن تحریم ها باید از واردات بی رویه جلوگیری کرد به ویژه از وارد کردن مواد مصرفی از آمریکا جدا پرهیز گردد.»

تاکیدات مقام معظم رهبری مدظله العالی بسیار مهم است، ایشان به درستی بر این امر تاکید می نمایند که حل مشکل اقتصادی جز با اجرای اقتصاد مقاومتی و تقویت تولید ملی امکان پذیر نیست، علاوه بر این، سعی شود که با دشمن عنود ملت ایران یعنی آمریکای جنایتکار رابطه برقرار نشود.

 

نتیجه گیری

 

۱- در نظر مقام معظم رهبری مدظله العالی، متن برجام از ۵ مشکل عمده رنج می برد: وجود ضعف های فراوان، وجود خلاهای زیاد، وجود ابهامات گوناگون، داشتن ضعف های ساختاری و وجود موارد گوناگونی که عدم مراقبت دائمی از آنها موجب تحمیل خسارت های بزرگ به کشور ایران در زمان حال و آینده خواهد شد.

۲- رهبر معظم انقلاب، با لحاظ ۲۸ شرط، برجام را پذیرفته اند.

۳- نامه فوق از مقام معظم رهبری، امری قانونی بوده و برای همه مسئولین الزام آور است.

۴- رعایت نکردن شرایط ۲۸گانه بیان شده در نامه مقام معظم رهبری، علاوه براینکه کاری غیر قانونی خواهد بود، مستلزم تحمیل خسارت های بزرگ به ملت ایران است، و مسئولیت آن به عهده دولت می باشد.

خداوند متعال را به داشتن چنین رهبری فرزانه، حکیم و مقتدر شکر می کنیم و از درگاهش عمر با عزت و پُر برکت برای ایشان خواستاریم.

اول آبان ۱۳۹۴