حمایت از تولید داخلی نه! حمایت از تولید کیفی و ارزان‌قیمتِ داخلی!
گروه اقتصادی فرهنگ نیوز - محمدحسین امینی: روشن است که جدی‌ترین حامی تولیدکننده داخلی، خودِ تولیدکننده داخلی است! یعنی تا وقتی خودِ تولیدکننده به معنای حقیقی کلمه برای خود دل نسوزاند، حمایت‌های دیگران از او به آن ثمره‌ای که همه انتظارش را می‌کشند نخواهد رسید. تولیدکننده داخلی خیلی بیش از اینکه از کمپینی مثل «تحریمِ فلان محصولِ داخلی» هراس داشته باشد باید نگران زمینه‌هایی باشد که شکل یافتن چنین کمپین‌هایی را ممکن کرده است.
دنیای رقابت‌ها و لزوم اولویت دادن به خودهراسی بجای دیگرهراسی!
بخواهیم یا نخواهیم در دنیای رقابت‌ها زندگی می‌کنیم. البته همه هنگام سخن گفتن که می‌شود میگویند «رقابت باید سالم باشد» اما اگر گمان کنیم آنچه گفته می‌شود، هنگام عمل هم الزاماً مدنظر قرار می‌گیرد هنوز خبر نداریم در کدام دنیا زندگی می‌کنیم! آنجا که میانِ «سلامتِ رقابت» و «منافع شخصی طرفینِ رقابت» تعارضی پیش بیاید، کمتر رقیبی حاضر خواهد بود «مراعات اصول رقابت سالم» را بر «افزایش سود شخصی» ترجیح دهد.
اگر رقیبی از رقبای ما در ظاهر بر لزوم سلامت رقابت تأکید می‌کند اما می‌داند و میدانیم که در پشت صحنه‌ی کمپین‌هایی است که قصد تحریم کالای ما را دارند، اصلاً نباید تعجب کنیم. او همان‌طور که از ابرازِ اعتقاد به رقابت سالم «منفعت» می‌برد و برای خودش آبرو و وجهه دست‌وپا می‌کند، از خارج کردنِ ما از گردونه رقابت نیز سود خواهد برد! رهیافت‌های امیل زولایی در تحلیل مسائل و مشکلات، خصوصاً آنجا که به متصورِ «همیشه پای یک بدخواهِ بیرونی در میان است!» ختم می‌شود، دردها را دوا نمی‌کند. صنایع خودروسازی ایران که روزگاری در یک درهم تنیدگیِ کامل با مدافعان آب و خاکِ میهن و در میانه‌ی تحریمی کامل و کمرشکن موفق شد یکی از بزرگ‌ترین نقش‌ها را در امور فناورانه‌ی جنگ تحمیلی بر عهده بگیرد چطور می‌تواند احساسِ عافیت(!) کند و مثلاً توقع داشته باشد که نولیبرالیسمِ مسلّحِ امروزی حاضر شود در چارچوب رقابت سالم زیست و تنفس کند؟! این ساده‌دلانه نخواهد بود؟
