اَلسَلامُ عَلَیک یا اَبا عَبدالله الحُسین

پایگاه اطلاع رسانی سرباز گمنام

اَلسَلامُ عَلَیک یا اَبا عَبدالله الحُسین

پایگاه اطلاع رسانی سرباز گمنام

اَلسَلامُ عَلَیک یا اَبا عَبدالله الحُسین

۳۹۲ مطلب با موضوع «سیاست» ثبت شده است

۱۱
مرداد
۹۴
نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی با اشاره به جمع‌بندی مذاکرات هسته‌ای گفت: "مکانیزم ماشه" باعث بازگشت فوری تحریم‌ها خواهد شد.

گروه سیاسی - رجانیوز: مسعود میرکاظمی نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی با اشاره به جمع‌بندی مذاکرات هسته‌ای ایران با ۱+۵ و توقع مردم برای حل مشکلات اقتصادی اظهار داشت: رئیس‌جمهور پیش از انتخابات گفتند چرخ سانتریفیوژ بچرخد، چرخ اقتصاد هم بچرخد و از همان نقطه توقعی در ذهن مردم شکل گرفت که با یک توافقنامه هسته‌ای همه مشکلات اقتصادی حل می‌شود.

  • سرباز گمنام
۱۱
مرداد
۹۴

صالحی: ۱۵ سال دیگر ۱۹۰ هزار سو را خواهیم داشت!

عراقچی:۱۵ سال دیگر به یک میلیون سو غنی‌سازی می‌رسیم!

 متن برجام: ۱۵ سال بعد، ایران حداکثر اجازه ایجاد ۴۷ هزار

  سو دارد، آن‌هم به صورت بالقوه!


به نحو شگفت‌انگیزی اختلاف بزرگی میان اظهارات عراقچی و صالحی درباره برنامه ایران برای رسیدن به ظرفیت غنی‌سازی مورد نیاز کشور مشاهده می‌شود. گویا هر چقدر پرسش‌ها جدی‌تر می‌شود تیم مذاکره‌کننده حقایق تلخی از عدم تسلطش بر متن برجام را از خود بروز می‌دهد که نحوه تهیه این متن را در طول مذاکرات به کلی زیر سؤال می‌برد.

به نحو شگفت‌انگیزی اختلاف بزرگی میان اظهارات عراقچی و صالحی درباره برنامه ایران برای رسیدن به ظرفیت غنی‌سازی مورد نیاز کشور مشاهده می‌شود. گویا هر چقدر پرسش‌ها جدی‌تر می‌شود تیم مذاکره‌کننده حقایق تلخی از عدم تسلطش بر متن برجام را از خود بروز می‌دهد که نحوه تهیه این متن را در طول مذاکرات به کلی زیر سؤال می‌برد.

  • سرباز گمنام
۱۱
مرداد
۹۴
این روزها در سخنان مقامات ترکیه،عباراتی مانند منطقه امن خالی از داعش و مقابله با تروریسم زیاد به گوش می‌رسد. حقیقت این است که آمریکا و اسرائیل با بازیگردانی ترکیه در منطقه قصد نابودی محور مقاومت را دارند.

به گزارش خبرنگار سیاست خارجی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان از همان روز‌های آغازین حضور تروریست‌ها در منطقه به ویژه سوریه، دولت آنکارا آشکارا حمایت‌های همه جانبه خود را از تروریست‌های داعش با عنوان مخالفان دولت بشار اسد اعلام کرد؛ اما پس از گذشت چند سال و اعلان نفرت مردم جهان از جنایات وحشیانه این گروه‌های تروریستی و برخاستن صدای اعتراض مردم و مخالفان داخلی دولت ترکیه، این دولت در لباس مقابله علیه تروریسم و داعش در منطقه ظاهر شد. جالب تر آن‌که ترکیه با آمریکا که پدید آورنده اصلی این گروه‌های تروریستی است، خود را در قالب ائتلاف علیه تروریسم و داعش مطرح کردند.
سوالی که هم اکنون مطرح می‌شود این است که آیا ترکیه واقعا دست از حمایت داعش برمی‌دارد؟
  
*منطقه "خالی از داعش" بهانه‌ای جدید برای حضور آمریکا در منطقه


  • سرباز گمنام
۱۱
مرداد
۹۴

گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو : سفر اخیر فابیوس به تهران مورد تحلیل ها و نقد و نظر های بسیاری قرار گرفت ما در این نوشتار سعی داریم تا در فرصتی مختصر از منظری دیگر به این سفر و حواشی آن بیاندیشم.


 


ساز و کار قدرت  در نظامهای مختلف به گونه ای متفاوت عمل می کند . اما در نگاه کلی می توان گفت که قدرتها برای تغییر در جهان پیرامونی و افرادی که تحت سیطره دارند و یا می خواهند از آنها منافعی را جلب نمایند، سعی در تاثیر بر فضای فکر و یا عمل آنها دارند . در واقع فضای اندیشه را می توان به آرمانها و اهداف و ... مرتبط، و عمل را هر اقدام مادی و یا معنوی برای رسیدن به آن ارزشها و آرمانها دانست .

 

با توجه به رابطه  دیالکتیک آرمان و عمل می توان با تغییر هر یک از این دو دیگری را تغییر داد. به طور مثال با تغییر در ارزشها و آرمانهای یک ملت اقدامات لازم برای رسیدن به آن ارزشها تغییر می کند و با تغییر در اعمال و رفتار و سبک زندگی یک ملت، آرمانهای آنها و اولویتهای آنها در گذر زمان تغییر شکل می دهد .

  • سرباز گمنام
۱۰
مرداد
۹۴


راستی‌آزمایی عملی ادعاهای موشکی قطع‌نامه‌ی 2231 / لزوم شلیک موشک شهاب 3 از پادگان فردو / اساتید و طلاب حوزه‌ی علمیه‌ی قم مقدسه خواستار برگزاری رزمایش محدود موشکی شدند


گروه سیاسی – رجانیوز:  جمعی از طلاب و اساتید حوزه علمیه قم در بیانیه‎ای خواستار برگزاری یک مانور موشکی با هدف راستی آزمایی امکان نقض قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل در مورد برنامه موشکی ایران شدند.

در این بیانیه که نسخه‎ای از آن در اختیار رجانیوز قرار گرفته آمده است:

ود الذین کفروا لو تغفلون عن أسلحتکم و أمتعتکم فیمیلون علیکم میلة واحدة [نساء، ۱۰۲]

موشک‌های راهبردی بی‌شک یکی از ارکان قدرت دفاعی ایران اسلامی و از پایه‌های بازدارندگی نیروهای مسلح ما هستند. صدور همین تجربه‌ی موفق به خطوط مقدم انقلاب اسلامی در لبنان و فلسطین بود که نسخه‌ی مظلومانه‌ی "سنگ در مقابل تانک" را به رویه‌ی مقتدرانه‌ی "موشک جواب موشک" مبدل ساخت و این روزها عملیات"توفان قاطعیت" حرامیان آل‌سعود در یمن مظلوم را به "نسیم ناتوانی" فروکاسته است.

  • سرباز گمنام
۱۰
مرداد
۹۴


 برای روشن شدن مساله برای اعضای تیم مذاکره کننده ایران در ابتدا باید گفت که منشور ملل متحد دارای 19 فصل و 111 ماده است، که قطعنامه های صادر شده از سوی شورای امنیت یا اشاره به هیچ موادی از منشور ملل متحد نمی کنند (مثل قطعنامه 1803) ، یا ذیل «یک یا چند» ماده از منشور ملل متحد قرار دارند (مثل قطعنامه 1929 و 2231) یا ذیل یک فصل از منشور قرار میگیرند (مثل قطعنامه 1973)


کمیل نقی پور – رجانیوز: تیم مذاکره کننده ایران در سایه سانسور محدودیت های اعمال شده برای صعنت هسته ای ، موشکی، تسلیحاتی کشور و همچنین چارچوب توافق با آژانس درباره دسترسی به اماکن نظامی و غیر هسته ای، در یک اقدام فرار به جلو یکی از دستاوردهای قطعنامه جدید شورای امنیت را خروج موضوع هسته ای از ذیل فصل هفتم شورای امنیت عنوان می کند.

  • سرباز گمنام
۰۹
مرداد
۹۴

به گزارش فرهنگ نیوز، «باراک اوباما» رئیس‌جمهور آمریکا پنج‌شنبه شب (به وقت واشنگتن) در یک کنفرانس تلفنی، با گروه‌های حامی توافق هسته‌ای گفت‌وگو کرد. وی در این اظهارات که با اتهام‌زنی‌های گسترده علیه ایران همراه بود، به نقش پول در مخالفت کنگره به توافق اذعان کرد و از حامیانش خواست به وی در رویارویی با کنگره کمک کنند. 

این یک توافق خوب است


اوباما: ایران، یک رژیم دین‌سالار بی‌رحم است


وی در ابتدای اظهاراتش گفت: «در سال 2008 بسیاری از افراد در پاسخ به جنگ عراق و تصمیماتی که منجر به یک اشتباه بزرگ راهبردی برای ایالات متحده شد، فعال بودند. آن زمان که من نامزد ریاست‌جمهوری شده بودم، سیاست خارجی یکی از موضوعات مهم بود و من هم مواردی را تبیین کردم. من گفتم مهم است که ما نه فقط به جنگ عراق پایان دهیم، بلکه به طرز فکری که ما را به جنگ عراق کشاند، پایان دهیم.»

اوباما افزود: «من گفتم که ما هیچ وقت نباید از اینکه از موضع قدرت برای یافتن راهکارهای دیپلماتیک برای چالش‌های بزرگ سیاست خارجی تلاش کنیم، بهراسیم. من گفتم که من در حمایت از امنیت اسرائیل، بزرگترین متحدامان در منطقه، تردید نخواهم کرد. من همچنین گفتم که یکی از اولویت‌های من در سیاست خارجی، کسب اطمینان از تمرکز مجدد بر مسئله عدم اشاعه و تسلیحات کشتار جمعی، به خصوص تسلیحات هسته‌ای است.»

  • سرباز گمنام
۰۹
مرداد
۹۴

گروه بین الملل - رجانیوز: اینکه ایران به دانش و فناوری هسته‎ای دست پیدا کرده است، را باید نقطه کانونی همه بهانه‎های این سال‎ها در قبال برنامه هسته‎ای ایران دانست. اینکه ایران دانشمندانی دارد که بر فناوری و دانش هسته‎ای مسلط بوده و به مرحله تولید دانش در این حوزه رسیده‎اند را باید مهمترین نگرانی و دغدغه امریکا و غرب در قبال ایران دانست که این کشور را به استقلال در حوزه هسته‎ای رسانده است.


به گزارش رجانیوز این نکته را هفته گذشته جان کری وزیر امور خارجه امریکا در جلسه استماع کمیته روابط خارجی سنا در تاریخ یکم مرداد تایید کرد و وقتی که جک لو، دیگر دولتمرد امریکایی با نام فریدون عباسی به عنوان یکی از دانشمندانی که توانایی پیشبرد صنعت هسته‎ای کشور را دارد روبرو شد، به سناتور امریکایی اطمینان داد محدودیت بر دانشمندان ایرانی ادامه پیدا کند.



((ادامه متن در ادامه مطلب))

  • سرباز گمنام
۰۸
مرداد
۹۴


به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، مهدی محمدی کارشناس مسائل هسته ای در یادداشتی در روزنامه وطن امروز  با عنوان کیلومترها فراتر از پروتکل ها به بررسی متن توافق وین و قطعنامه شورای امنیت پرداخت:

 

متن توافق وین و قطعنامه‌ای که آن را شورای امنیت سازمان ملل تایید کرده، مملو از جزئیات است. بر خلاف برخی متون پیشین، این جزئیات مفصل و در مواردی بسیار تخصصی است. بویژه درباره قطعنامه شورای امنیت، تامل دقیق در این متن، تردیدی باقی نمی‌گذارد که پاراگراف به پاراگراف این قطعنامه مین‌گذاری شده و تلاش می‌کند ایران را بسیار فراتر از موضوع هسته‌ای، به کشوری کنترل شده در دراز‌مدت بدل کند. اگر بخواهم صریح باشم، قطعنامه 2231 بر خلاف ظاهرش، یک قطعنامه کاملا فراهسته‌ای است و به لحاظ راهبردی برنامه هسته‌ای را بهانه‌ای برای ایجاد یک سلسله ترتیبات بسیار دراز‌مدت برای مهار استراتژیک ایران در تمام حوزه‌های مرتبط با فناوری‌های نوین و عرصه‌های منازعه راهبردی با آمریکا، قرار داده است.


((ادامه متن در ادامه مطلب))

  • سرباز گمنام
۰۷
مرداد
۹۴

 


به گزارش خبرنگار «خبرگزاری دانشجو» از شیراز، حسن عباسی، کارشناس مسائل استراتژیک شب گذشته در جمع دانشجویان خط امام استان فارس سخنرانی کرد.

 

وی در ابتدای صحبت های خود با ابراز خوشحالی نسبت به حضور در جمع دانشجویان خط امام در جوار حرم حضرت معصومه(س) گفت: امیدواریم در جوار بارگاه ملکوتی حضرت معصومه (س) مش خودمان را نسبت به خط امام انجام بدهیم و نسبت خودمان را نسبت به خط انبیا، خط ائمه علیه السلام، خط امام و خط ولایت مشخص کنیم تا در فرایند بصیرت دچار راه گم کردگی، انحراف و انحجاج نشویم.

 

عباسی با بیان اینکه خط امام، همان خط انبیا و ائمه (ع) است که آمدند تا عقل بشر را موسع کنند، افزود: انبیا و ائمه (ع) آمدند که تزکیه، تعلیم کتاب و حکمت را رقم بزنند. آن ها آمدند که راه درست را به ما نشان دهند و امام ما هم نیتش برافراشتن پرچم حق بر بام جهان آکنده از جاهلیت مدرن امروز بود؛ برانگیختن جام های تشنه ای که اسیر مشکلات و معضلات گوناگونی از هواهای نفس و انحرافات فکری و ستم های درگیر در اندیشه مدرن و سازکار های با بنیان های به ظاهر علمی و ساز و کار های هنری و در چارچوب نظام حقوق بین الملل و رفتار های عوام گرایانه حقوق بشری اما در عمل ظلم، جور، فسق و فجور و تکبر است.

 

((ادامه متن در ادامه مطلب))

  • سرباز گمنام
۰۷
مرداد
۹۴
تفاوت این دو نوع قطعنامه آن است که اگر قطعنامه های صادر شده علیه ایران از جمله قطعنامه ۱۹۲۹ ذیل فصل هفتم قرار می گرفت، بصورت اوتوماتیک همه بندهای این فصل از جمله بند ۴۱ و حتی بند ۴۲ که مجوز استفاده از قوه قهریه علیه کشورها توسط سازمان ملل را صادر می کند، نیز در مورد ایران قابل اجرا بود، چرا که فصل هفتم منشور شامل بندهای ۳۹ تا ۵۱ است و الزام آورترین بند منشور ملل متحد به شمار می رود.
اما قطعنامه های صادر شده علیه ایران هیچکدام ذیل فصل هفتم منشور نبوده و تنها ذیل یک بند از این فصل یعنی بند ۴۱ صادر شده است و این اتفاق در قطعنامه های قبلی درباره ایران افتاده بود و اکنون نیز همین رویه در قطعنامه جدید در پیش گرفته شده است، بنا بر این ایران تاکنون ذیل فصل هفتم نبوده که بنا بر برخی اظهارات اکنون از ذیل آن خارج شده باشد.
 
((ادامه مطلب))
  • سرباز گمنام
۰۷
مرداد
۹۴


 . ارزیابی استراتژیک برجام و قطعنامه‌۲۲۳۱

 . چهارچوب نظری استراتژی امریکا در مواجهه

    هسته ای با ایران چیست؟

 . وقتی فرمول مذاکرات برد ـ ‌برد دروازه عملیاتی

      پروژه امریکا می شود.

 . داده ها و ستانده ها و پیامدهای استراتژیک

     در توافق وین

  درواقع از رهگذر توافق وین، مشکلاتی از کشور حل شده و مشکلات جدیدی پدیدار خواهد گردید؛ نسبت «آنچه حل شد» و «آنچه به گونه ای نوظهور حادث می شود» قطعاً نسبت متوازنی نیست. درواقع، ساده‌انگاری است که کسی «داده» و «ستانده» را محصور به مباحث فنی هسته ای و حوزه های رفع‌شده در تحریم نماید. در صورتی‌که ظاهراً با یک «داده»ی اولیه (در کاهش توان هسته ای) روبه‌رو بوده، و با یک «ستانده» (در کاهش بخشی از تحریم‌ها) مواجه هستیم، اما عملاً یک «داده»ی ثانویه هم وجود دارد: کاهش توان دفاعی- امنیتی. اگر مقام مسئولی بگوید: «ضمانت اجرا ندارد و نمی پذیریم» در این صورت از نظر حقوقی مشکلات جدیدی مبتنی بر قطعنامه 2231 ظهور و بروز می یابد.


درواقع از رهگذر توافق وین، مشکلاتی از کشور حل شده و مشکلات جدیدی پدیدار خواهد گردید؛ نسبت «آنچه حل شد» و «آنچه به گونه ای نوظهور حادث می شود» قطعاً نسبت متوازنی نیست. درواقع، ساده‌انگاری است که کسی «داده» و «ستانده» را محصور به مباحث فنی هسته ای و حوزه های رفع‌شده در تحریم نماید.
 در صورتی‌که ظاهراً با یک «داده»ی اولیه (در کاهش توان هسته ای) روبه‌رو بوده، و با یک «ستانده» (در کاهش بخشی از تحریم‌ها) مواجه هستیم، اما عملاً یک «داده»ی ثانویه هم وجود دارد: کاهش توان دفاعی- امنیتی. اگر مقام مسئولی بگوید: «ضمانت اجرا ندارد و نمی پذیریم» در این صورت از نظر حقوقی مشکلات جدیدی مبتنی بر قطعنامه ۲۲۳۱ ظهور و بروز می یابد.

((ادامه متن در ادامه مطلب))
  • سرباز گمنام
۰۶
مرداد
۹۴
کارشناس مسائل بین‌الملل گفت: تکرار ۲۳ بار کلمه تعلیق در برجام نشان از بازگشت آنی تحریم‌ها به هر بهانه‌ای است/ طرف غربی در پاسخ گفته بود موشک کروز جز موارد ممنوعه است زیرا مهم نیست شما این موشک را برای چه طراحی کرده‌اید، بلکه هر نوع سلاحی که قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای را داشته باشد ممنوع است.
 

کارشناس مسائل بین‌الملل گفت: تکرار ۲۳ بار کلمه تعلیق در برجام نشان از بازگشت آنی تحریم‌ها به هر بهانه‌ای است/ طرف غربی در پاسخ گفته بود موشک کروز جز موارد ممنوعه است زیرا مهم نیست شما این موشک را برای چه طراحی کرده‌اید، بلکه هر نوع سلاحی که قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای را داشته باشد ممنوع است.

گروه سیاسی - رجانیوز: فؤاد ایزدی استاد دانشگاه و کارشناس مسائل بین‌الملل  درباره نقاط قوت و ضعف جمع‌بندی مذاکرات و بندهای برجام و قطعنامه شورای امنیت، گفت: نظرخواهی از اساتید دانشگاه خوب است، اما در زمانی که در کشور، قانونی تحت عنوان قانون صیانت از دستاوردهای هسته‌ای ابلاغ شده است؛ باید برای مقایسه توافقات انجام شده با خطوط قرمز و میزان مثبت یا منفی بودن توافق، به آن قانون مراجعه کرد.

 

به گزارش رجانیوز به نقل از تسنیم، وی ادامه داد: ما در کشور، قانونی را به تصویب رساندیم تحت عنوان قانون الزام دولت به حفظ دستاوردهای هسته‌ای، که بیش از  یک ماه از زمان تصویب آن در مجلس نگذشته است، شورای نگهبان آن را تصویب و دولت آن را ابلاغ کرده است. بر اساس این قانون، در راستای حفظ و صیانت منافع ملی و رعایت مقررات پادمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای، نتایج مذاکرات هسته‌ای با کشورهای ۱+۵ در صورتی معتبر است که یک سری الزامات، به صورت شفاف بیان شود. یعنی امروز باید توافقات روندی را طی کند که در این قانون آمده است. به عبارت دیگر، باید تمامی نتایج بر اساس این روند که در قانون مذکور آمده بررسی شود. اگر کشور ما کشور قانون‌مندی است، باید همه پایبند قانون باشند.

((ادامه متن در ادامه مطلب))

  • سرباز گمنام
۰۶
مرداد
۹۴

گروه سیاسی - رجانیوز: کمیته بررسی تخصصی نمایندگان به صورت داوطلبانه و متشکل از نمایندگان متخصص در امور مختلف تشکیل شده و در اولین گزارش خود به واکاوی برجام (برنامه جامع اقدام مشترک) پرداخته است.

به گزارش رجانیوز به نقل از تسنیم، در این کمیته تخصصی نمایندگان متخصص در بخش‌های حقوقی، اقتصادی، جامعه‌شناسی، پزشکی هسته‌ای، شیمی هسته‌ای، فیزیک هسته‌ای، سیاسی، صنعت، انرژی، کشاورزی و علمی و فناوری حضور دارند.

جمعی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی به‌صورت داوطلبانه و در قالب کمیته بررسی تخصصی اولین گزارش کارشناسی خود را با عنوان "واکاوی برجام" منتشر کردند./با توجه به مفاد برجام در خصوص محدودیت های مورد نظر بر برنامه هسته ای کشور، دورنمای قابل قبولی برای دستاوردهای علمی  فنی هدفمند در راستای کسب اقتدار در حوزه هسته ای  و رسیدن به خودکفایی در زمینه های بهره برداری صلح آمیز از انرژی هسته ای حتی در آینده بسیار دور متصور نمی باشد.


واکاوی برجام

بنام خدا

روند صنعت هسته ای در ایران و تالی های خارجی و داخلی سیاسی و اقتصادی و ... آن در طی ۱۲ سال اخیر با رویکردهای ماهوی متفاوتی دنبال شده است. عده ای آن را بهانه  ای برای غربها به جهت ایران هراسی و جنگ-طلب جلوه دادن جمهوری اسلامی در جهان می دانند و از سوی دیگر تأکید و تمرکز ملت و دولت ایران بر آن را سمبلیک و برخاسته از روحیه مقاومتی فرهنگ ملی کشور در برابر فشار بیگانگان می‌دانند.

دیدگاه دیگری در کشور تخاصم شش کشور قدرتمند اقتصادی-رسانه ای و نظامی دنیا با ایران بر سر موضوع هسته ای را یک سرپل برای ورود و زیاده خواهی در عناوین دیگری چون حوزه حقوق بشر، حمایت از گروه های مقاومت و توان دفاعی جمهوری اسلامی و... می دانند، لذا اعتقاد دارند آن چه که اکنون بر آن ایستادگی می شود، به مثابه مرزهای خرمشهر و آبادان است که در صورت تثبیت حضور دشمن در این سرزمین ها احتمال اشغال و از دست رفتن دیگر نقاط سرزمینی حیات جمهوری اسلامی نیز محتمل است.

گروه سومی وجود دارد که ماهیت منازعه سیاسی-رسانه ای غرب با ایران در موضوع صنعت هسته ای را یک منازعه راهبردی در تثبیت ابرقدرتی جمهوری اسلامی در منطقه جنوب غربی آسیا و شمال آفریقا می دانند. چرا که صنعت هسته ای علی الخصوص توانایی غنی سازی ۲۰درصدی، یکی از بالاترین توانمندی های علمی-تکنولوژیک جهان صنعتی است که اکنون در انحصار کشورهای معدودی است و باشگاه هسته ای کشورهای جهان، متناظر کشورهای قدرتمند جهان است. لذا غرب تلاش می کند به هر شکلی که شده، از ورود کشور جمهوری اسلامی به این جرگه جلوگیری کند. بنابراین جمهوری اسلامی می بایست تمام تلاش خود را به کار گیرد تا این منبع قدرت درون زا و تهدیدزا  در جمهوری اسلامی تثبیت شود.

(( ادامه خبر در ادامه مطلب))

  • سرباز گمنام
۰۳
مرداد
۹۴

روایت دست اول اسکات ریتر از واقعیت "دسترسی‌های مدیریت‌شده‌" به مراکز نظامی عراق فارغ از ادعای "بازرسان چشم‌بسته‌ی دستمال‌کش" بسیاری دیگر از توهمات جماعت خوشدل وخوش‌بین به مذاکرات هسته‌یی جاری را نیز نقض می‌کند که ساده‌ترین آن‌ها ادعای استقلال آژانس انرژی اتمی و صداقت او در پایان دادن به تحریم‌های ایران است.

روایت دست اول بازرس ارشد آنسکام از واقعیت دسترسی‌های مدیریت‌شده به مراکز نظامی/ پرونده‌ی باز سازمان ملل در جاسوسی از عراق، همراهی در کودتا و تبانی در حمله‌ی نظامی امریکا به عراق

روایت دست اول اسکات ریتر از واقعیت "دسترسی‌های مدیریت‌شده‌" به مراکز نظامی عراق فارغ از ادعای "بازرسان چشم‌بسته‌ی دستمال‌کش" بسیاری دیگر از توهمات جماعت خوشدل وخوش‌بین به مذاکرات هسته‌یی جاری را نیز نقض می‌کند که ساده‌ترین آن‌ها ادعای استقلال آژانس انرژی اتمی و صداقت او در پایان دادن به تحریم‌های ایران است.
رجانیوز - گروه بین الملل: کتاب "داستان ناگفته‌ی عراق" روایت تکان‌دهنده‌ی اسکات ریتر بازرس ارشد آنسکام از واقعیت هفت سال همراهی در بازرسی از عراق تحت تحریم است. آنسکام، کمیسیون ویژه‌ی سازمان ملل در امور عراق با صدور قطع‌نامه‌ی ۶۸۷ در سال ۱۹۹۱ تشکیل شد و وظیفه‌ی آن نظارت بر خلع سلاح عراق از جنگ‌افزارهای کشتار جمعی و موشک‌های بالستیک بود. این همان رژیم ویژه‌ی بازرسی بود که تا پیش از پرونده‌ی هسته‌یی ایران شدیدترین رژیم بازرسی در تاریخ دانسته می‌شد. روایت دست اول اسکات ریتر از واقعیت "دسترسی‌های مدیریت‌شده‌" به مراکز نظامی عراق فارغ از ادعای "بازرسان چشم‌بسته‌ی دستمال‌کش" بسیاری دیگر از توهمات جماعت خوشدل وخوش‌بین به مذاکرات هسته‌یی جاری را نیز نقض می‌کند که ساده‌ترین آن‌ها ادعای استقلال آژانس انرژی اتمی و صداقت او در پایان دادن به تحریم‌های ایران است.
 
به گزارش رجانیوز، با مرور این کتاب این مطلب بدیهی به نظر می‌رسد که آنسکام پیش از آن که نهادی ذیل سازمان ملل متحد باشد، از وزارت دفاع و وزارت امور خارجه‌ی امریکا دستور می‌گیرد و ابتکار عمل آن به صورت عمده به دست افسران جنگ‌های مخفی سازمان سیا است، و در عمل هیچ مرز مشخصی بین فعالیت‌های این نهاد به ظاهر بی‌طرف با نهادهای امنیتی بریتانیا، اسرائیل، آلمان و برخی کشورهای دیگر اروپایی به چشم نمی‌آید.
 
نویسنده‌ی کتاب به صراحت به روند جاسوسی آنسکام از حساس‌ترین اطلاعات عراق اذعان می‌کند و  هر چند خود را قربانی عملیات مخفی نهادهای اطلاعاتی امریکا می‌داند، اما در نهایت با روند تبدیل شدن این نهاد بین‌المللی به ماشه‌ی حمله‌ی یک‌جانبه‌ی امریکا به عراق همراهی می‌کند.
 
کتاب داستان ناگفته‌ی عراق نوشته‌ی افسر تفنگدار دریایی ارتش امریکا، اسکات ریتر، با ترجمه‌ی علیرضا عیاری در ۳۷۶ صفحه توسط انتشارات اطلاعات در تهران منتشر شده است. پاره‌هایی از این کتاب عبرت‌آمیز را با هم می‌خوانیم:  
 
در آگوست ۱۹۹۸ من از بهترین شغل دوران زندگیم استعفا دادم. تقریباً هفت سال بود که به عنوان بازرس تسلیحات سازمان ملل فعالیت می‌کردم.  هم‌مانند هزاران نفر از هم‌کارانم بودم که در برنامه‌ی خلع سلاح تسلیحات کشتار جمعی عراق به عنوان بخشی از برنامه‌ی کمیسیون ویژه‌ی سازمان ملل موسوم به آنسکام فعالیت می‌کردم.من مسئول عملیات بازرسی‌های حساس آنسکام بودم.  [صفحه‌ی ۱۱]
 
کاروان طولانی مشتمل بر چندین نیستان پاترول در بغداد به سمت وزارت دفاع حرکت می‌کرد. درون این خودروها مردان سنگ‌دل و خشنی نشسته بودند. آن‌ها افراد متخصص عضو آنسکام بودند و مسئولیت آن‌ها از جانب شورای امنیت سازمان ملل خلع سلاح عراق بود. عجله‌یی برای حرکت سریع خودروها وجود نداشت. بازرسان سازمان ملل در عراق به مدت ۷ سال فعالیت می‌کردند. ماشین‌های سفید که با آرم سازمان ملل حرکت می‌کردند برای مردم عراق آشنا بودند. مردم به ماشین‌ها نگاه می‌کردند و با بوق ماشین خود و دست تکان دادن ابراز احساسات می‌کردند. اما تعدادی از آن‌ها نیز با حرکاتی بر افراد مسئول خرابی و گرفتاری اقتصادی موجود در کشور نفرین می‌فرستادند. عراق پس از یک دهه تحریم با پشتیبانی سازمان ملل با مشکلات زیادی روبه‌رو بود. [صفحه‌ی ۱۳]
 
از دیدگاه دولت امریکا و صدام بازرسی‌های کمیسیون ویژه‌ی سازمان ملل تنها بهانه‌یی برای سرنگونی صدام بود. سازمان ملل ظاهراً امری غیرممکن انجام داده بود و گروه‌های متخصصی را برای خلع سلاح عراق اعزام کرده بود. با وجود متن منتشرشده‌ی قطع‌نامه‌ی ۶۸۷ خلع سلاح عراق عملی شده بود. با وجود این با گذشت زمان موضوع بازرسی عراق رنگ و بوی سیاسی به خود گرفت. زمانی که ما در ماه مارس ۱۹۹۸ قصد ورود به وزارت دفاع جهت بازرسی‌ را داشتیم، آنسکام در حال بازرسی در باتلاق بود. [صفحه‌ی ۱۸]
 
به عنوان یکی از تفنگ‌داران نیروی دریایی چندین بار به عنوان بازرس تسلیحاتی در شوروی سابق و نیز به عنوان کارشناس موشک‌های بالستیک در خاورمیانه و در عملیات طوفان صحرا خدمت داشتم. به عنوان کسی که نقش مهمی در انجام بازرسی‌های تسلیحاتی در شوروی سابق ایفا کرده بود چیزهایی راجع به انواع تسلیحات می‌دانستم. اما با ورودم به آنسکام متوجه شدم که این بار مسأله بیش‌تر شبیه به جاسوسی است تا کنترل تسلیحات. [صفحه‌ی ۱۹ و ۲۰]
 
ورود من به نیویورک مقارن با شروع یک عملیات بازرسی بی‌سابقه در بغداد با نام آنسکام-۱۶ شده بود. این بازرسی مشترک توسط آنسکام و آژانس انرژی اتمی انجام می‌شد. برای من آنسکام-۱۶ به منزله‌ی هشداری بود تا به حقیقت واقعی کاری که بنا بود انجام دهم پی ببرم. من یک بازرس تسلیحات بودم و می‌دانستم کنترل تسلیحات یعنی چه. در زمان خدمتم در نیروی دریایی چندین بار با مأموران مخفی سیا و نیروهای ویژه‌ی امریکا کار کرده بود و فکر می‌کردم کنترل تسلیحاتی و عملیات اطلاعاتی دو مقوله‌ی جدا از هم هستند. آنسکام-۱۶ به من نشان داد تا چه حد اشتباه می‌کردم. [صفحه‌ی ۲۱]
 
مثل هر ماجرای جاسوسی آنسکام-۱۶ هم یک شروع مشخص داشت. در ماه مه ۱۹۹۱ یک دانشمند ارشد در برنامه‌یی هسته‌یی عراق از خاک آن کشور به غرب فرار کرد تا پناهنده شود. سازمان سیا در مناطق شمالی عراق و در پوشش کمک‌های انسان‌دوستانه همواره به دنبال جذب افرادی از این قبیل بود. [صفحه‌ی ۲۱]
 
آنسکام به تنهایی، آماده‌ی انجام امور بازرسی نبود. قبل از آنسکام-۱۶ سیا و سائر آژانس‌های اطلاعاتی امریکا حمایت‌ها و توصیه‌های خود را درباره‌ی آنسکام از طریق وزارت امور خارجه همسو کرده بودند. [صفحه‌ی ۲۲]
 
سیا با حمایت اعضای فعال وزارت امور خارجه امریکا مصرانه به دنبال حضور پررنگ در عملیات‌ آنسکام و آژانس انرژی اتمی بود. در وهله‌ی اول خشن‌ترین سربازان ارتش مخفی سیا تحت عنوان سلول طراحی عملیات در فراهم‌آوری اطلاعات جهت استفاده‌ی انسکام وارد عمل شدند. در ظاهر اعلام شد که کارکنان سلول طراحی عملیات کارشناسان وزارت امور خارجه هستند و به جز تعدادی از مأموران امین داخل بدنه‌ِی آنسکام و تعداد کمی از افسران ارتش امریکا کسی از هویت اصلی یا وابستگی این کارکنان خبر نداشت. [صفحه‌ی ۲۳]
 
به منظور فراهم‌سازی نبروی مورد نیاز سلول طراحی عملیات، سیا به سراغ برادرانش در یخش جنگ‌افزارهای مخفی یعنی کماندوهای مخفی اولین دسته‌ی عملیاتی نیروهای ویژه‌ یعنی نیروی دلتا رفت. [صفحه‌ی ۲۳]
 
نیروی دلتا از طریق فرآیند بازرسی آنسکام ملزم شد به همان کار تجسس در زمینه‌ی اسکاد بپردازد. در مرحله‌ی اول آن‌ها لازم بود تا آرشیو اسناد هسته‌یی را پیدا کنند. [صفحه‌ی ۲۴]
 
گروه بازرسی آنسکام-۱۶ توانست در یکی از ساختمان‌های بغداد که به مرکز طراحی هسته‌یی معروف بود، چهار جعبه حاوی اسناد و مدارک محرمانه بیابد. بعد از حدود ۶ ساعت که گالوچی و کی روی اسناد کار کردند، هر دو تصمیم گرفتند تا با اسناد ساختمان را ترک کنند، اما با مقاومت مقامات عراقی متوقف شدند. [صفحه‌ی ۲۵]
 
اعضای ارشد آنسکام پس از این عملیات حس می‌کردند که میزان حضور مأموران اطلاعاتی امریکا در بدنه‌ی آنسکام بیش از حد پررنگ است و این واقعیتی بود که می‌باید مورد توجه قرار می‌گرفت و اگر نه آنسکام ممکن بود اعتبار خود را به عنوان یک اجراکننده‌ی مستقل مأموریت‌های شورای امنیت از دست بدهد. [صفحه‌ی ۲۸]
 
رفتار بازرسان امریکایی در طی بازرسی‌ها که همواره به سراغ جمع‌آوری بدون مجوز اطلاعات از طرف امریکا می‌رفتند، و در پی آن به سراغ ساختمان‌ها و مواردی می‌رفتند که در گزارش‌های رئیس بازرسان ذکر نشدن بود بر همه آشکار بود، حتی بر بازرسان غیرامریکایی و خود عراقی‌ها. [صفحه‌ی ۲۹]
 
روز بعد دو نفر از واشنگتن به نیویورک آمدند. آن‌ها خود را کارشناسان وزارت امور خارجه معرفی کردند، اما اصلاً شبیه به دیپلمات‌ها نبودند. اولی یکی از افسران واحد کماندویی نیروی دریایی امریکا بود. دومی هم افسر نیروی دلتای ارتش امریکا. هر دو آن‌ها به سمت‌هایی در واحد سلول طراحی عملیات آنسکام گماشته شده بود. [صفحه‌ی ۳۴]
 
ما با دو امریکایی دیگر آشنا شدیم. هر دو نفر در باز کردن قفل و انواع رمز تخصص داشتند. در صورتی که درب مورد نظر بازرسان در کشور عراق قفل باشد، طرف عراقی دو گزینه پیش رو خواهد داشت: یا کلید را پیدا کند یا به آن دو اجازه دهد تا کار خود را انجام دهند. [صفحه‌ی ۴۱]
 
بحرانی در داخل ساختمان وزارت کشاورزی در شرف وقوع بود. حدود ساعت ۳ بعدازظهر عراقی‌ها پس از پایان ساعات کاری به قصد رفتن به خانه شروع به ترک ساختمان کردند. هنگامی که بازرسان برای یافتن مدارک مورد نظر در جلوی در شروع به تفتیش بدنی همه‌ی عراقی‌های در حال خروج و از جمله زنان کردند، مقام‌های عراقی با عمل آن‌ها مخالفت کردند. [صفحه‌ی ۶۷]
 
طرح من ساده بود. چند محل در عراق را بر اساس اطلاعات مستند خود انتخاب کنیم و آن‌ها را مورد بازرسی جدی قرار دهیم و همه چیز و همه کس را مورد بازرسی و بازجویی قرار دهیم. مقام‌های عراقی نیز در تمام این مکان‌ها باید در مورد جزئیات تشکیلات‌شان مورد بازجویی کامل قرار بگیرند. هدف گیر انداختن عراقی‌ها در ناهم‌خوانی‌ها بود. اگر به تعداد کافی مطالب ضدونقیض پیدا می‌کردم، آن وقت توجیه لازم برای رفتن به دنبال اماکن بزرگ‌تر مثل وزارت دفاع و سائر مراکز حساس را پیدا می‌کردم. [صفحه‌ی ۷۷]
 
توضیح دادم: گروه قرار است محل را هم از نظر فیزیکی و هم فکری محاصره کند. همه‌ی اتاق‌ها و اسناد و رایانه‌ها باید کنترل شود. با همه‌ی مقام‌ها باید مصاحبه کنیم. عملیات طبق نظرات و برنامه‌ریزی‌های ما پیش روند. وقیت مأموریت ما تمام شود همه‌ی عراقی‌ها می‌فهمند که رئیس کیست؟ [صفحه‌ی ۷۸]
 
بازرسان تمام تکنیک‌هایی که آموخته بودند را به کار می‌گرفتند: کشوها را به دقت وارسی می‌کردند. جوهر خشک‌کن روی میزها را برمی‌داشتند تا مطمئن شوند کسی سندی را زیر آن‌ها مخفی نکرده است. قاب‌بندی سقف را بلند می‌کردند و دقت می‌کردند که سندی زیر آن پنهان نشده باشد. [صفحه‌‌ی ۸۱]
 
اسرائیل برای نخستین بار در ماه آوریل ۱۹۹۴ وارد ساختار آنسکام شده بود و ظاهراً از آن زمان به بعد تمامی بازرسان تسلیحاتی ارشد به نوعی از ارتباطات منحصر به فرد با اسرائیل برخوردار بودند و آن را از دیگران مخفی نگه می‌داشتند. [صفحه‌ی ۱۲۴]
 
من از اسرائیل خواستم تا به آنسکام در آموزش، تجهیز و استقرار گروهی جهت ردیابی ارتباطات مخفی عراقی‌ها همکاری کند، تا این گروه در پوشش بازرسان تسلیحاتی سازمان ملل در عراق فعالیت کند تا ما بدین طریق بتوانیم به مکالمات عراقی‌های گوش کنیم و از شنود آن‌ها درباره‌ی این که چگونه تسلیحات را نگهداری می‌کنند اطلاعاتی به دست آوریم. [صفحه‌ی ۱۲۷]
 
تصمیم دولت اردن در علنی کردن بازرسی ژیروسکوپ که به دستور سازمان سیا انجام گرفت، طراحی شده بود تا در دادگاه اذهان عمومی عراق گناهکار شناخته شود. خیلی ساده، آنسکام بعضی اوقات از نمایشنامه‌یی که سازمان سیا آن را نوشته بود طفره می‌رفت. آنسکام حقایق را در دست داشت و سازمان سیا وسائل لازم جهت رسیدن به استدلال‌ها. در مورد مسأله‌ی ژیرسکوپ‌های غربیه نیز سازمان سیا خیلی ساده به ما رودست زد. [صفحه‌‌ی ۱۷۶]
 
آنسکام به افرادی نیاز داشت که هم به زبان عربی مسلط باشند و هم از نظر فنی در زمینه‌ی رهگیری ارتباطات تبحر داشته باشند. تصمیم گرفتم به سراغ انگلیسی‌ها بروم و از اسرائیلی‌ها هم جهت استفاده و تحلیل و شناسایی امواج کمک بگیرم. [صفحه‌ی ۱۷۸]
 
به رغم پنهان‌کاری عراقی‌ها، سرسختی‌های سازمان سیا و احتیاط اسرائیلی‌ها و انگلیسی‌ها، حالا آنسکام یک تیم مخفی فعال رهگیری ارتباطات عراق راداشت که مستقیماً همه چیز را به آنسکام گزارش می‌کرد. [صفحه‌ی ۱۸۵]
 
اسرائیل به نحو بی‌سابقه‌یی داشت درهای دنیای مخفی اطلاعات خود را به روی آنسکام می‌گشود و آنسکام هم در پاسخ به بهترین و با کیفیت‌ترین منبع اطلاعات اسرائیل درباره‌ی عراق تبدیل شده بود. این ارتباط یک رابطه‌ی سودمند برای دو طرف به حساب می‌آمد. [صفحه‌ی ۱۹۲]
 
وقتی من در حال تهیه برنامه‌ی بازرسی جهت استفاده از نظارت بر ارتباطات پیش رویم بودم سازمان سیا دور از چشم من از دسترسی من به گارد ویژه‌ی جمهوری در بغداد بهره می‌گرفت تا طرح کودتای خود را عملی کند. در واقع از بازرسی‌های من استفاده می‌کرد تا به مأمورانش امکان بحث با سائر توطئه‌گران در گارد ویژه‌ی جمهوری را بدهد. [صفحه‌ی ۲۰۳]
 
با این که برنامه‌ریزیم تمام شده بود اما هنوز راهی برای بازرسی سازمان امنیت ویژه نیافته بودم. من موضوع را با عامر السعدی در میان گزاردم و خاطرنشان ساختم که آنسکام قصد دارد کارش را از آنجا آغاز کند. او گفت: این به مفهوم جنگ است. روز بعد حسام امین به من اطلاع داد که عراق دیگر حاضر به همکاری با این مأموریت نیست. او گفت من دارم به سراغ امنیت ریاست جمهوری می‌روم و این اصلاً ارتباطی به تسلیحات کشتار جمعی ندارد. [صفحه‌ی ۲۱۰]
 
استخبارات در جریان تمام جزئیات کودتا و حتی این حقیقت که سیا قصد دارد زمان آن را با زمان بازرسی آنسکام در اوائل ژوئن ۱۹۹۶ هماهنگ کند قرار گرفته بود. طبق مکالمات رهگیری شده توسط استخبارات قرار بود از بازرسی آنسکام برای ایجاد یک بحران استفاده شود و حمله‌ی نظامی امریکایی‌ها را توجیه کند تا به عنوان پوششی به توطئه‌گران کمک کند تا صدام را از قدرت برکنار کنند. [صفحه‌ی ۲۱۵]
 
شورای امنیت قطع‌نامه‌ی ۱۱۱۵ را در محکوم کردن اقدام‌های عراقی‌های تصویب کرد. قطع‌نامه‌ی جدید یک مزیت داشت. شورا جلوی مسافرت آن دسته از افرادی را که از نظر آنسکام در فعالیت‌های مرتبط با تسلیحات کشتار جمعی دست داشتند را می‌گرفت. تحریم‌های جدید فعلاً معلق بودند اما به محض گزارش هر گونه مداخله و یا تخلف عراقی‌ها توسط آنسکام به طور خودکار تحریم‌ها اعمال می‌شدند. برای اولین بار شورای امنیت اختیار تنبیه عراقی‌ها را مستقیماً در دستان آنسکام گزارده بود. [صفحه‌ی ۲۹۹]
 
من در حال آماده‌سازی تله‌یی بودم که فکر می‌کردم عراقی‌ها نمی‌توانند خود را از آن خلاص کنند. پس از موافقت عراق با بازرسی بی‌قید و شرط مکان‌های بااهمیت معروف، باید کار را با بازرسی از تمامی محل‌های جدید و شدیداً حساس ادامه می‌دادیم. فهرست بازرسی من شامل سه کاخ ریاست جمهوری بود. [صفحه‌ی ۳۴۸]
 
باتلر دو شماره‌ی ۸ را خط کشید و در حالی که با قلم به تخته می‌زد گفت: ما باید تا این تاریخ با عراق دچار بحران شویم تا امریکا بتواند در این روز موفق به انجام بمباران خود شود. آن چه مشاهده می‌کردم توطئه‌یی کامل بود میان یک مقام سازمان ملل یعنی ریچارد باتلر و امریکا بر سر عملیات نظامی که شورای امنیت آن را مجاز ندانسته است. پرسیدم: اگر عراقی‌ها حاضر به همکاری شوند چه باید کرد؟ باتلر پاسخ داد: طارق عزیز وزارت دفاع عراق را در ارتباط با تسلیحات، ممنوعه اعلام کرده است. [صفحه‌ی ۳۵۰]
 
طبق دستور در ۸ مارس تیم را به وزارت دفاع عراق هدایت کردم و در آنجا فوراً توسط سربازان عراقی متوقف شدیم. با بی‌سیم به مرکز مخابرات‌مان خبر دادم که از ورود ما به وزارت  دفاع جلوگیری به عمل آمده است. [صفحه‌ی ۳۵۱]
 
من به بازرسانم دستور دادم که وارد محوطه‌ی وزارت دفاع شوند و و در آنجا با تشکیل یک محیط ۳۶۰ درجه در اطراف ساختمان محافظت از تمام خروجی‌ها را آغاز نمودیم. در پارکینگ وزارتخانه یک مرکز مخابراتی برای خود دائر کرده و با راه‌اندازی یک ارتباط ماهواره‌یی امکان یافتم از طریق یک خط امن با نیویورک و بحرین صحبت کنم. مادلین البرایت، کوفی انان، ریچارد باتلر و دریاسالار فارگو همگی در انتظار دستور برای شروع جنگ بودند اما در حال حاضر شرائط طوری پیش نمی‌رفت که دستور جنگ صادر شود. [صفحه‌ی ۳۵۵]
 
اعضای تیم تا ساعت چهار صبح روز بعد در وزارتخانه ماندند و همه جای ساختمان وزارت دفاع را از بالا تا پایین جستجو کردند. هر موردی که در ارتباط با امنیت ملی عراق بود، مثل بازرسی دفتر وزیر دفاع یا مرکز ملی عملیات نظامی، به من محول شد و من به همراه عامر رشید بازرسی  آن را انجام دادیم. [صفحه‌ی ۳۵۵]
 
از مشاور مجمع عالی امنیت پرسیدم که چرا دیگر امریکا از بازرسی‌ها حمایت نمی‌کند؟ او به من گفت: بعد از بازرسی تو از وزارت دفاع در ماه مارس، کاخ سفید از آنسکام و بازرسی‌ها ناراضی و خسته است. آن‌ها مایل به خلع سلاح واقعی نیستند، بلکه آن‌ها فقط توهم خلع سلاح را می‌خواهند. برای آن‌ها کار آنسکام فقط ایجاد شرائط و انجام تشریفات لازم برای ارائه‌ی سالیانه‌ی دو گزارش به شورای امنیت است که استمرار تحریم‌های اقتصادی را مشروع و قانونی جلوه دهد. [صفحه‌ی ۳۷۲]          
  • سرباز گمنام
۰۳
مرداد
۹۴


باز هم ولایتی به اسم مشاور رهبری برای توجیه عملکرد تیم مذاکره کننده وارد میدان شد.

 رهبر انقلاب: الحمّدلله هنوز زبانم از کار نیفتاده؛ حرف خود بنده نسبت به برخی منسوبین ام که نظراتشان با من تفاوت دارد مقدم است.

وی به سبب این که سالهاست حکم مشاور رهبر انقلاب در امور بین الملل را دارد، در بسیاری از موارد نظرات متضادش با رهبر انقلاب به اشتباه به عنوان همان نظرات ایشان تلقی شده و در این میان برخی رسانه ها نیز با اهداف مشخص به این مساله دامن زده و تلاش کرده اند تا مواضع مطلوب خود را از سوی ولایتی و به اسم رهبر معظم انقلاب به افکار عمومی منتقل کنند.
گروه سیاسی- رجانیوز: همواره بسیاری از افراد و چهره های سیاسی تلاش می کنند برای ارائه نظر خود، ضمن انتساب غیر مستقیم آن به رهبر معظم انقلاب، از این طریق حجیت کلامی برای خود تراشیده و با برقرار کردن رابطه «این همانی» بین سخنان خود و رهبری، حرف خود را به عنوان فصل الخطاب نهایی جا بزنند.
 
به گزارش رجانیوز، طی سالهای اخیر یکی از افرادی که در مواضع متعدد در عرصه سیاست خارجی تفاوت  نظر آشکاری با رهبر معظم انقلاب داشته و همزمان از سوی رسانه های مختلف تلاش شده تا بین نظرات متضاد وی و رهبر انقلاب در افکار عمومی «یکسان سازی» شود علی اکبر ولایتی بوده است.
 
وی به سبب این که سالهاست حکم مشاور رهبر انقلاب در امور بین الملل را دارد، در بسیاری از موارد نظرات متضادش با رهبر انقلاب به اشتباه به عنوان همان نظرات ایشان تلقی شده و در این میان برخی رسانه ها نیز با اهداف مشخص به این مساله دامن زده و تلاش کرده اند تا مواضع مطلوب خود را از سوی ولایتی و به اسم رهبر معظم انقلاب به افکار عمومی منتقل کنند.
 
 
این در حالی است که رهبر معظم انقلاب از طیف های گوناگون فکری در امور مختلف مشاوره گرفته و در نهایت بهترین ایده ها و نظرات را بر می گزینند و لزوما حکم مشاوره ایشان برای افراد مختلف با سلایق سیاسی متفاوت، به معنای تایید آن افراد در همه عرصه ها و یا قبول تمامی نظرات آنها درباره یک موضوع خاص نیست.
 
همچنین در مجمع تشخیص مصلحت نظام نیز به عنوان اصلی ترین نهاد مشورتی برای  رهبر انقلاب، افراد مختلف با سلایق سیاسی کاملا متضاد از سوی ایشان منصوب شده اند که اختلاف دیدگاه این افراد تا جایی است که بسیاری از آنها در انتخابات ریاست جمهوری گذشته رقیب یکدیگر بودند؛ از محمد رضا عارف تا محسن رضایی و سعید جلیلی.
 
با این حال تلاش بسیاری از رسانه ها مبنی بر برقرار کردن رابطه این همانی بین مواضع ولایتی و رهبر انقلاب در عرصه های مختلف از جمله سیاست خارجی ادامه دارد و وی اخیرا طی گفتگویی ضمن اینکه تاکید کرده ایران به هیچ وجه زیر بار توافق بد نخواهد رفت و برخی از خطوط قرمز رهبر انقلاب را نیز به درستی بیان کرده است، باز هم ترجیح داده درباره نقض همان خطوط قرمز در مذاکرات وین سکوت اختیار کرده و حتی تعاریف اغراق آمیزی از تیم مذاکره کننده بیان کند، بگونه ای که ممکن است بسیاری از مخاطبان تصور دیگری نسبت به آنچه تا کنون اتفاق افتاده داشته باشند:
 
« ما می‌گوییم توافق بد توافقی است که اولا هسته‌ای را از ما بگیرد دوم: ما را در توسعه و تحقیق یعنیR&D محدود کند، سوم: در امکانات دفاعی ما تاثیر سوء بگذارد، چهارم: ما را از اینکه تبادلات آزاد اقتصادی و مالی با دنیا داشته باشیم محروم نماید، پنجم: ما را محروم بکند از ارتباطات علمی، تکنولوژیکی و فناوری با جاهای دیگر دنیا و دیگر آن که در رابطه با آینده‌ی ایران که یک آینده‌ی رو به جلو و پیشرفت است مانع ایجاد بکند. توافق بد یک چنین مشخصاتی را دارد.»
 
این در حالی است که پیش از این نیز وی در چندین نوبت بدون اشاره به نقض خطوط قرمز نظام در مذاکرات، به صورت یک طرفه تلاش کرده بود تا با توجیه اقدامات تیم مذاکره کننده، در عمل راه نقد بر عملکرد آنها را ببندد و بدتر از همه آنکه این اظهارات وی توسط اصلاح طلبان و رسانه های حامی دولت به طور غیر مستقیم به عنوان مواضع  رهبر انقلاب معرفی می شد.
 
این مساله ای است که البته در سوال یکی از دانشجویان در دیدار اخیر با رهبر انقلاب نیز مورد توجه ابشان قرار گرفت و مقام معظم رهبری در این باره فرمودند:
 
 «یک نکته‌ی دیگر گفتند که کسانی به عنوان نماینده‌ی رهبری از زبان رهبری حرف میزنند. خب، من خودم هنوز که الحمّدلله زبانم از کار نیفتاده؛ حرف خود من که مقدّم به حرف آنها است. آنچه من میگویم، حرف من آن است؛ کسانی هم که حرف میزنند -نمایندگان رهبری و منصوبین رهبری و مانند اینها که تعداد زیادی‌اند- از قول رهبری نمیگویند؛ این را توّجه داشته باشید. در همین مسئله‌ای که بالخصوص اسم آوردند، آن کسی را که اسم آوردند، آن کس حرف خودش را زده بود؛ از زبان رهبری چیزی نگفته بود. بنده هم حرف خودم را زدم؛ هم قبل از آن، هم بعد از آن؛ خب، شما حرف من را از خود من بشنوید. بله، ممکن است یک نفری جزو منصوبین رهبری هم باشد، درباره‌ی فلان مسئله یک عقیده‌ای خلاف رهبری هم داشته باشد، هیچ اشکال ندارد؛ این‌جور چیزی هم هست. خیلی از همین آقایان محترمی که منصوبین رهبری‌اند، در فلان مسئله‌ی خاصّ سیاسی یا اجتماعی یا اعتقادی ممکن است عقیده‌شان غیر از عقیده‌ی رهبری باشد؛ ما این را اشکال ندانستیم؛ عمده برای ما جهت‌گیری‌های کلّی است، جهت‌گیری‌های انقلابی است. والّا در هر مسئله که ما نمی‌نشینیم هماهنگ کنیم که ببینیم در فلان مسئله نظر ما یکی هست یا نیست؛ خب، او نظر خودش را گفته. این هم نمیشود که من هرجا هرکسی از نمایندگان ما یک چیزی گفت، ما فوراً بگوییم آقا! شما، این را غلط گفتید، این را درست گفتید، روابط عمومی اعلان کند؛ این هم نمیشود. بله، اگر از قول حقیر، کسی چیزی بگوید و به گوش من برسد و خلاف باشد، ما به خود او بلافاصله تذکّر میدهیم؛ مکرّر اتّفاق افتاده؛ تذکّر دادیم، گفتیم که شما خودتان این را اصلاحش کنید، آن طرف هم اصلاح کرده. مصلحت نمیدانم که اگر یک کسی یک چیزی گفت، ما هم اینجا برداریم یک اعلامیّه بدهیم که فلان کس غلط کرد این حرف را زد؛ اینکه نمیشود. هرجا برخلاف نظر ما -البتّه از قول من؛ اگر از قول خودش گفته باشد، نه- از قول من چیزی گفته باشد، اطّلاع میدهیم و میگوییم آقا! این را شما از قول ما، شنیدیم گفتید و باید خودتان اصلاح کنید
  • سرباز گمنام
۰۳
مرداد
۹۴

طبق قانون جاری کشور متن برجام معتبر نیست/ برخلاف تحریم‌های اتحادیه اروپا تحریم‌های آمریکا لغو نمی‌شود/ پذیرش قطعنامه ۲۲۳۱ برای ایران بار حقوقی زیادی دارد/ پذیرش موضوع فراتر از پروتکل الحاقی از سوی ایران

یک کارشناس مسائل آمریکا با تأکید بر اینکه لغو تحریم‌های آمریکا حتی پس از ۸ سال هم قطعیت ندارد، گفت: هر سه مورد قانون هسته‌ای که از سوی مجلس تصویب شد به صورت بسیار گسترده‌ در برجام نقض شده است.

گروه سیاسی - رجانیوز: فؤاد ایزدی کارشناس مسائل آمریکا و بین‌الملل درباره توافق وین و مقایسه آن با توافق لوزان، اظهار داشت: قطعنامه ۵۹۸ همان روزی تصویب شد که قطعنامه ۲۲۳۱ تصویب شد و اینکه می‌گویند تاریخ تکرار می‌شود حقیقت دارد.

به گزارش رجانیوز به نقل از فارس، ایزدی با بیان اینکه اگر نکته‌ای مطرح می‌شود که رنگ و بوی نقد دارد هدفمان این نیست که زحمات تیم مذاکره‌کننده را نادیده بگیریم، تصریح کرد: ما از زحمات دوساله‌ای که تیم مذاکره‌کننده داشته، همانطور که مردم و مقام معظم رهبری نیز تقدیر کرده‌اند، تشکر می‌کنیم اما هدف جلسات تخصصی کم کردن ارزش کار این دوستان نیست بلکه مطرح شدن نکاتی است که شاید در ادامه این مسیر مفید باشد.

این کارشناس مسائل آمریکا ادامه داد: اگر بخواهیم نکاتی را به عنوان شروع بحث ارائه دهم فکر می‌کنم طرح الزام دولت به حفظ حقوق هسته‌ای با رأی ۲۱۳ نماینده که در مجلس شورای اسلامی تصویب شد ملاک خوبی برای ارزیابی این توافق است چرا که توسط شورای نگهبان تأئید و توسط رئیس‌جمهور ابلاغ شد.

وی خاطرنشان کرد: این قانون سه بند اصلی دارد؛ در بند ابتدایی آن آمده که در راستای صیانت از منافع ملی هرگونه نتایج مذاکرات هسته‌ای ایران و کشورهای ۱+۵ در صورتی معتبر است که الزاماتی را رعایت کرده باشد بنابراین اگر این سه بندی که در قانون مجلس آمده رعایت نشده باشد نتیجه مذاکرات از نظر قانونی معتبر نیست.

 

*طبق متن برجام بند اول قانون هسته‌ای مجلس رعایت نشده است

ایزدی با اشاره به بند اول قانون مجلس درباره صیانت از دستاوردهای هسته‌ای کشورمان گفت: لغو تحریم‌ها به صورت یک جا و کامل باید در متن توافقنامه درج شده و در روز آغاز اجرای تعهدات ایران انجام شود. 

این کارشناس مسائل بین‌الملل با بیان اینکه طبق متن برجام بند اول این قانون مجلس رعایت نشده است، افزود: چون ما در روز اجرا این حالت را داریم که تعهدات و تحریم‌های اتحادیه اروپا تعلیق می‌شود و بحث لغو تحریم‌های اروپا بعد از ۸ سال خواهد بود که البته اگر در این ۸ سال مشکلی پیش نیاید.

 

*برخلاف تحریم‌های اتحادیه اروپا بحث لغو تحریم‌های آمریکا مطرح نیست

وی ادامه داد:‌ درباره تحریم‌های آمریکا نیز بحث تعلیق مطرح است آن هم به این باز می‌گردد که در طول ۸ سال مشکلی پیش نیاید و برخلاف تحریم‌های اتحادیه اروپا که بحث لغو آن مطرح است تحریم‌های آمریکایی بحث لغوش مطرح نیست یعنی دولت آمریکا گفته من سعی می‌کنم که این تحریم‌ها را لغو کنم.

ایزدی با تأکید بر اینکه بنابراین لغو تحریم‌های آمریکا حتی پس از ۸ سال هم قطعیت ندارد ادامه داد: ۱۸ دستور رئیس‌جمهور آمریکا وجود دارد که قرار است ۴ دستور از آن لغو شود که تأثیر زیادی هم ندارد و از موارد جدی محسوب نمی‌شود.

این کارشناس مسائل آمریکا افزود: در رابطه با تحریم‌های اتحادیه اروپا و تحریم‌های آمریکا ما بحث لغو در روز اجرا نداریم بلکه بعد از هشت سال مطرح است و همانطور که گفتیم تحریم‌های آمریکایی بعد از ۸ سال مشخص نیست که قطعاً لغو شود.

وی تصریح کرد: اتفاقی که می‌افتد این است که تحریم‌ها لغو می‌شود و قطعنامه ۲۲۳۱ جایگزین قطعنامه‌های قبلی می‌شود اما همه موارد تحریمی لغو نخواهد شد و مورد تسلیحاتی و موشکی ۵ و ۸ سال خواهد بود.

 

*بحث «تعلیق» تحریم‌ها اصل و اصالت روز اجراست

ایزدی در ادامه این میزگرد با بیان اینکه در متن قانون مجلس لغو یکجای تحریم‌ها مطرح شده اما این در حالی است که تازه پس از ۸ سال بحث تحریم‌های هسته‌ای مطرح است نه همه تحریم‌ها، افزود: بنابراین اگر بخواهیم موضوع تحریم‌ها را بررسی کنیم باید گفت: بحث «تعلیق» اصل و اصالت روز اجراست.

این کارشناس مسائل آمریکا خاطرنشان کرد: من خیلی تعجب کردم که آقای دکتر ظریف در گزارشی که به مجلس داد گفت که ما در متن برجام اصلاً کلمه تعلیق نداریم در حالیکه در متن برجام ۴ کلمه ساسبند(suspense) به معنای تعلیق داریم که در ادبیات تحریمی ما زمانی که می‌خواهیم از تعلیق صحبت کنیم می‌گوییم می‌خواهیم ساسبند(suspense) کنیم و زمانی که صحبت از لغو است می‌گوییم لیفت(lift) یا ترمیدنت(Terminate)، بنابراین در متن برجام ۱۲ تعلیق نه صرفاً به معنای ساسبند(suspense) بلکه به معنای متوقف کردن اجرا وجود دارد که بیان دیگری برای مفهوم تعلیق است.

وی بیان داشت: اینکه آقای ظریف گفتند تعلیق در متن برجام وجود ندارد یک تصور این است که ایشان متن برجام را دقیق نخوانده که قاعدتاً صحیح نیست چراکه دوستان ۱۸ روز در وین روی متن تمرکز داشتند یا اینکه فراموش کرده است، بنابراین این مسئله جای سؤال دارد که چرا بحث تعلیق را انکار کرده است.

ایزدی بر همین اساس با بیان اینکه بند اول قانون مجلس در بحث صیانت از حقوق هسته‌ای کشور نقض شده است یادآور شد: طبق بند دوم این قانون مجلس، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در چارچوب توافقنامه پادمان مجاز به انجام نظارت‌‌های متعارف از سایت‌های هسته‌ای است و دسترسی به سایت‌های نظامی و حساس غیر هسته‌ای و اسناد و دانشمندان ممنوع است.

 

* پذیرش موضوع فراتر از پروتکل الحاقی از سوی ایران

این کارشناس مسائل بین‌الملل بر اساس بند دوم قانون مجلس توضیح داد: در متن برجام پیوست ۴ ماده ۶ به یکی از متن‌های آژانس که منتشر شده اشاره کرده که مربوط به لیست اقلام متعددی از تکنولوژی‌های روز دنیا است که لزوماً هیچ ربطی به هسته‌ای ندارد اما استفاده دوگانه و مضاعف دارد.

وی افزود: برخی از اقلام آن شامل دوربین‌های سرعت بالا، نرم‌افزارها و سخت‌افزارهای صنعتی، پمپ‌های تخلیه، انواع فلزات نظیر آلومینیوم و فولاد است و این اقلام در صنایع نظامی و صنعت‌های متعددی کاربرد دارد.

ایزدی خاطرنشان کرد: ما این موضوع را که فراتر از پروتکل الحاقی است، قبول کرده‌ایم؛ در حالی که پروتکل الحاقی هم یک لیست بسیار کوتاهتری از اقلام دارد در حالیکه این متن ۸۴ صفحه است؛ سپس یک کانال تهیه وجود دارد که اگر ایران بخواهد این مواد را وارد کند باید این کانال اجازه دهد؛ در قطعنامه ۲۲۳۱ و در ضمیمه آن آمده است همه کشورها حق این را دارند که همه محموله‌هایی که وارد ایران می‌شود را بازرسی کنند تا مطمئن شوند موارد قطعنامه نقض نشده است.

این کارشناس مسائل آمریکا ادامه داد: این به این معناست که اگر ایران بخواهد یک قطعه‌ای را خریداری کند که در لیست ۸۴ صفحه‌ای آمده است، سیستم کانال حریف باید مطلع شود و در غیر این صورت می‌گوید که ایران نقض کرده است بنابراین این بحث بازرسی‌ها از هرآنچه وارد کشور می‌شود، برای استقلال کشور ایجاد سؤال می‌کند. 

به گفته ایزدی این مساله بند دوم قانون مجلس را هم زیر سؤال می‌برد که ما فراتر از پروتکل الحاقی می‌رویم و اینها نظارت متعارف نیست چرا که در رابطه با هیچ کشوری اینگونه نظارت وجود ندارد.

وی اظهار داشت: در برجام و بند ۲۱ قطعنامه ۲۲۳۱ آمده است که این قطعنامه مواردی دارد که فقط مرتبط با ایران است؛ یکی از خطوط قرمز ما این بود که با ما کاری نکنید که با دیگر کشورها نمی‌کنید و با ما متعارف برخورد کنید از این جهت بند دوم قانون مجلس در رابطه با صیانت از دستاوردهای هسته‌ای نقض شده است.

ایزدی با اشاره به بند سوم قانون مجلس در این زمینه یادآور شد: طبق بند سوم این قانون هیچ محدودیتی برای کسب دانش و فناوری صلح‌آمیز هسته‌ای پذیرفته نیست و باید مصوبات شورای عالی امنیت ملی رعایت شود، ما به شدت در متن برجام محدودیت پذیرفته‌ایم یعنی تازه بعد از ۸ سال این ظرفیت را پیدا می‌کنیم که با ۳۰ سانتریفیوژ IR۸ کار کنیم، قبل از آن نیز تعدادی مورد وجود دارد اما می‌گویند این سانتریفیوژها روتر نداشته باشد و این به معنای آن است که یک ماشین موتور نداشته باشد.

این کارشناس مسائل بین‌الملل با بیان اینکه محدودیت‌ها بسیار گسترده است، گفت: نتیجه‌ای که می‌گیریم این است که طبق قانون جاری کشور متن برجام معتبر نیست چرا که هر سه مورد قانون هسته‌ای به صورت بسیار گسترده‌ای نقض شده و از این جهت به نظر می‌رسد ما هنوز کارمان با برجام تمام نشده است.

وی درباره اینکه تیم مذاکره‌کننده و وزارت خارجه تأکید دارد که قطعنامه ۲۲۳۱ الزام آور نیست و‌ به نوعی آن را «کاغذپاره» می‌دانند، در عین حال می‌گویند که برنامه غنی‌سازی ایران را به رسمیت شناخته است، توضیح داد:‌ زمانی که اولین بار جناب آقای دکتر ظریف در مصاحبه‌ با نشریه صدا موضوع تصویب قطعنامه را مطرح کرد دلیل تصویب قطعنامه را اینگونه بیان کرد که ما می‌خواهیم قطعنامه‌‌ای از سازمان ملل بگیریم که ضمانت اجرایی برای برجام ایجاد کنیم.

ایزدی با بیان اینکه آمریکا از اسفند سال گذشته در کمیسیون سیاست خارجه سنای آمریکا بیان کرد این توافقی که خواهیم داشت از نظر حقوقی برای ما (آمریکا) الزام‌آور نیست؛ ادامه داد: کار ما خواندن متن‌های مذاکرات کنگره آمریکاست و برای من جای تعجب داشت که چطور می‌شود آمریکا که دو سال می‌رود و می‌آید و با کشوری مذاکره‌ می‌کند می‌گوید این از نظر حقوقی برای ما الزام آور نیست.

این کارشناس مسائل آمریکا با اشاره به بخش دیگری از اظهارات جان کری خاطرنشان کرد: او گفته بود اگر این توافق انجام شود برای ایران الزاماتی به وجود می‌آورد و از این رو به نمایندگان کنگره گفت شما اگر نخواستید تحریم‌ها را لغو نکنید و خانم شرمن نیز ۵ تیر در نشستی با خبرنگاران آمریکایی‌ برای اولین بار گفت که ما نمی‌خواهیم متنی را امضاء‌ کنیم.

وی ادامه داد:‌آقای ظریف در مصاحبه با نشریه صدا گفت که ما می‌خواهیم قطعنامه‌ای تصویب شود که ضمانت اجرایی برجام باشد، اما اینکه اخیراً آقای عراقچی و ظریف گفته‌اند که ما بخشی از قطعنامه‌ را نمی‌خواهیم اجرایی کنیم، کل داستان را زیر سؤال می‌برد چرا که هدف قطعنامه این بود که همه ملزم شوند مفاد آن را اجرا کنند و ما که خودمان به دنبال قطعنامه رفتیم حالا می‌گوییم که نمی‌خواهیم آن را اجرا کنیم.

 

 

*دست طرف مقابل با بند ۱۱ و ۱۲ باز است

ایزدی در ادامه به بند ۱۱ و ۱۲ قطعنامه ۲۲۳۱ اشاره کرد و اظهار داشت:‌ اگر طرف مقابل بخواهد مانعی برای ما ایجاد کند باید تذکر و اخطاریه (Notifications) بدهد و در واقع لازم نیست که مدرک بیاورد، از این رو دست طرف مقابل با دلیل یا بی‌دلیل باز است.

این کارشناس مسائل بین‌الملل ادامه داد: با این وضعیت و قطعنامه طرف مقابل باید چه کار کرد؟ قطعنامه ۲۲۳۱ دست طرف مقابل را برای تغییر مسیر و بازگرداندن وضعیت به قبل به شدت باز کرده است.

وی افزود: هدف ما این نیست که برخورد سیاسی با این قضیه داشته باشیم و بنده هم فرد حزبی نبوده و عضو هیأت علمی دانشگاه تهران هستم و در عمر خود نیز در میتینگ‌های سیاسی شرکت نکرده‌ام اما باید بررسی کنیم که چه اتفاقی در حال وقوع است و ما باید چه کار کنیم.

ایزدی با بیان اینکه اگر ما نفهمیم متن قطعنامه و متن برجام چیست، نمی‌توانیم برای قدم‌های بعدی طراحی کنیم، خاطرنشان کرد: من معتقدم که طرف ما افراد علیه‌السلام نیستند و اهل دبه کردن هستند از این رو نیاز داریم که این اشراف ایجاد شود.

این کارشناس مسائل آمریکا ضمن انتقاد از صحبت ظریف مبنی بر اینکه در متن برجام صحبتی از تعلیق نشده است، خاطرنشان کرد:‌ چرا باید اینگونه بگویند؟ بحث اساسی تحریم‌ها بحث تعلیق است اما این بحث را در بین نمایندگان مجلس به عنوان نخبگان و نه عامه مردم مطرح می‌کنند و این ایجاد سؤال می‌کند.

وی با اشاره به دلیل مذاکره‌ کردن ایران تصریح کرد: آیا ما مذاکره کردیم که توافق بگیریم؟ مقام معظم رهبری فرمودند اگر قرار است تحریم‌ها در روز امضاء لغو نشود پس ما برای چه مذاکره می‌کنیم؟ ما مذاکره می‌کنیم که تحریم‌ها لغو شود اما متنی خارج شد که نه تنها تحریم‌ها لغو نشده بلکه بحث تعلیق آنها مطرح است و دست طرف مقابل هم باز است و زمانی که ما به تعهدات خود عمل کردیم و خیال آنها راحت شد می‌توانند زیر میز بزنند، آیا ما این را نباید بدانیم؟

ایزدی با اشاره به پیشنهادات ایجابی در این زمینه به قرینه تاریخی این موضوع پرداخت و ادامه داد: در سال ۱۹۹۷ میلادی یعنی ۱۸ سال پیش، ایران کنوانسیون سلاح‌های شیمیایی را امضاء کرد، دو صفحه متن از سوی ایران و آقای ولایتی وزیر وقت امور خارجه به عنوان مسائلی که ایران نسبت به آنها دغدغه دارد، ارائه شد بنابراین ما این کار را انجام داده‌ایم و مجلس نیز می‌تواند این کار را انجام دهد. 

 

*تنها ۳۰درصد از صحبت‌های ظریف با متن توافق همخوانی دارد

این کارشناس مسائل بین‌الملل متذکر شد: اگر شما به صحبت‌های وزیر امور خارجه کشورمان گوش دهید دقیقاً متوجه نخواهید شد که چه اتفاقی افتاده است و با شرمندگی باید بگویم که ایشان در کنار اینکه فرد متدین و فرزند انقلاب است اما دغدغه‌های سیاسی دارد لذا صراحت لهجه آقای ظریف و آقای عراقچی در بیان واقعیت‌های موجود با متن همخوانی ندارد و شاید حدود تنها ۳۰درصد از صحبت‌های آقای ظریف در مجلس با متن همخوانی داشت.

وی تأکید کرد: این برای ما خوب نیست که این ذهنیت را ایجاد کنیم که همه تحریم‌ها در حال لغو شدن است در حالیکه اینگونه نیست و در این شرایط دوستانی که هم گروه سیاسی با تیم مذاکره کننده هستند اگر این تحریم‌ها لغو نشود برای آنها نیز تبعات خواهد داشت.

ایزدی در ادامه این نشست درباره تهدید نظامی ایران از سوی کاخ سفید پس از توافق و امکان بازگشت‌پذیری ایران در صورت بدعهدی طرف مقابل از جمله اینکه خواستار افزایش ۵ ساله تحریم‌ها شده‌اند اظهار داشت: این به همان اصل موضوعی برمی‌گردد که ما برای چه مذاکره کردیم، آیا ما مذاکره کردیم که حتماً به یک توافق برسیم؟ یا مذاکره کردیم که تحریم‌ها برداشته و ما از این چاله خارج شویم، ما نمی‌خواستیم که به چاه دیگری بیفتیم؛ برخورد ما به هیچ عنوان جناحی-سیاسی نیست.

این کارشناس مسائل بین‌الملل یادآور شد: متن ۸۴ صفحه‌ای که ما در متن توافق برجام اجرای آن را پذیرفته‌ایم در عمل این ابزار را به طرف مقابل می‌دهد که نه تنها از سایت‌های هسته‌ای ما بازرسی داشته باشد بلکه می‌توانند به هر سایتی که این اقلام مشخص شده که کاربردهای متعددی دارد، دسترسی داشته باشد.

*امکان بازرسی از سایت‌های دانشگاهی و نظامی بر اساس متن توافق

وی افزود: حتی مکان‌هایی که قرار است این اقلام و مواد استفاده شود باید تلفن و آدرس آن به صورت جزئیات و اسم افراد باید داده شود، قبلاً مواد و اقلامی که ما نیاز داشتیم از طریق بازار آزاد وارد کشور می‌کردیم اما الآن هم جایی که این اقلام و مواد را تهیه می‌کنیم باید مشخص شود که این برای خرید ما مشکل ایجاد می‌کند، از سوی دیگر حتی امکان دارد از سایت‌های دانشگاهی و سایت‌های نظامی بر اساس متنی که توافق کرده‌ایم نیز بازرسی صورت بگیرد، آیا ما نباید اینها را بدانیم اما دوستان در این حوزه سکوت می‌کنند و فقط بخش‌های گل و بلبل متن توافق را می‌گویند.

ایزدی با تأکید بر اینکه این مسئله برای کشوری همچون ایران خوب ینست که طرف مقابل بتواند در حوزه استقلال تا این حد جلو بیاید، تصریح کرد: با این وضعیت فردا بحرین هم می‌تواند ادعا کند که می‌خواهد با بازرسی از کشتی ایرانی قطعنامه ۲۲۳۱ را اجرا کند.

این کارشناس مسائل بین‌الملل در پاسخ به این سؤال که بنابراین چرا آقای ظریف و عراقچی تأکید دارند که قطعنامه الزام‌آور نیست گفت: ما می‌گوییم که آن را اجرا نمی‌کنیم؛ این در حالی است که تیم مذاکره کننده ما در تهیه پیش‌نویس این قطعنامه نقش داشته است و بخشی از قطعنامه، بخشی از برجام بوده است، ما فعلاً می‌گوییم که اجرا نمی‌کنیم اما بالاخره مجبور می‌شویم که آن را اجرا کنیم، بحرین، قطر، انگلیس و سایر کشورها که چنین تحفظی ندارند و می‌خواهند که این قطعنامه را اجرا کنند.

وی با بیان اینکه این روندی که پیش می‌رود این است که اگر برجام بخواهد اجرا شود در حوزه‌هایی که ما سال‌ها برای خودمان ولو با مشکلات استقلال داشته‌ایم دچار مشکل می‌شود افزود: رصد سازمان ملل در این زمینه وجود دارد و نکته مهم این است که ما خودمان آن را پذیرفته‌ایم.

ایزدی ادامه داد: رسانه BBC در گزارش خود پس از قطعنامه گفت که ۱۵ کشور برای ایران رأی دادند و اگر به پوشش رسانه‌ای توجه کنیم رسانه‌های غربی با نگاه مثبت در این قضیه برخورد می‌کنند لذا اینکه ما خودمان این قطعنامه را پذیرفته‌ایم بار حقوقی زیادی دارد.

این کارشناس مسائل بین‌الملل تصریح کرد: ما به اسرائیل می‌گوییم شما ۳۰۰ کلاهک دارید و نباید به ما گیر بدهید اما آنها می گویند ما NPT را امضاء نکرده‌ایم و شما هم می‌خواستید امضاء نکنید لذا اینکه خودمان قطعنامه ۲۲۳۱ را پذیرفته‌ایم و نماینده‌‌ ایران نیز در سازمان ملل از آن تشکر و آن را به عنوان پیروزی برای کشور قلمداد کرد، برای ایران تعهد ایجاد می‌کند.

 

*شورای عالی امنیت ملی نباید سریع درباره برجام تصمیم‌گیری کند

وی با تأکید بر اینکه ما نباید به هیچ وجه در این زمینه عجله کنیم، گفت: من شنیده‌ام شورای عالی امنیت ملی می‌خواهد در چند روز آینده رأی‌گیری داشته باشد و به نظر ما این کار خیلی سریع است، مجلس قطعاً باید در این زمینه ورود پیدا کند یک بازه ۳۰ روزه بعد از اعلام نظر کنگره وجود دارد از این رو نباید عجله داشته باشیم و خدای ناکرده نباید در شورای امنیت ملی نوعی رأی‌گیری شود که در عمل نقش مجلس را کمرنگ کند. 

ایزدی خاطرنشان کرد: یکی از کارهایی که مجلس در حال حاضر می‌تواند انجام دهد و دیر هم نشده این است که نکات مورد نظر خود را مکتوب کرده و این متن مکتوب شده در روز توافق به عنوان نکاتی که ایران مد نظرش است در آنجا ثبت شود.

 

*بازگشت‌پذیری سال‌ها طول می‌کشد

این کارشناس مسائل بین‌الملل با اشاره به صحبت‌های ظریف در مجلس خاطرنشان کرد: ایشان گفت که ما می‌توانیم در نطنز سالی دو هزار کیلو تولید داشته باشیم و ما در حال حاضر باید ۹هزار و ۸۰۰ کیلو را باید نابود کنیم و ۱۰هزار را باید به ۳۰۰ برسانیم و از این جهت بازگشت پذیری سال‌ها طول خواهد کشید.

وی با بیان اینکه برخی طوری وانمود می‌کنند که ما در شرایط بدی قرار داشتیم و چاره‌ای هم غیر از توافق برای ما نبود ادامه داد: ما در شرایط بدی قرار داشتیم اما نباید به شرایط بدتری برسیم و متنی را امضاء کنیم که شرایطمان بدتر شود، به گفته آقای کری و ۱۵۰ نماینده کنگره آمریکا اگر توافق نمی‌شد ساختار تحریم‌ها از هم فرو می‌پاشید، ما این را بارها قبل از برجام گفتیم و زمانی که برجام امضاء شد اوباما و جان کری دوباره این موضوع را تکرار کردند لذا ما نباید تصور می‌کردیم تنها راه برداشتن تحریم‌ها و فرو ریختن ساختار آن، توافق وین است.

 

*هم گزینه نظامی جدی نبود هم تحریم‌ها در نهایت فرو می‌ریخت

این کارشناس مسائل آمریکا در پاسخ به این سؤال که آیا در صورت ادامه روند قبلی گزینه نظامی جدی نمی‌شد تأکید کرد: بله گزینه نظامی هم مطرح بود اما اگر صحبت آقای اوباما در روز توافق را بخوانید خواهید دید که هم گزینه نظامی جدی نبود و هم تحریم‌ها در نهایت فرو می‌ریخت.

وی گفت: اگر بخواهیم واقعیت‌های موجود را ببینیم و بررسی کنیم ادامه وضعیت قبل برای آمریکا نیز میسر نبود و آنها به دنبال راهکاری بودند لذا با این ذهنیت که تیم مذاکره‌کننده ایرانی دستورالعمل داشته که از پای میز مذاکره بلند نشود توافقی را به ما ارائه دادند و می‌دانستند که ایران متن توافق را نمی‌تواند رد کند و در نهایت مجبور به امضاء است لذا از این اطلاعات استفاده کرده و متنی را به ما دادند که به نظر می‌رسد مشکلات زیادی دارد.

  • سرباز گمنام
۰۳
مرداد
۹۴


بذرپاش با اشاره به قطعنامه مصوب شورای امنیت سامان ملل گفت: امنیت ما در خارج از مرزها و امنیت ما در مقابل تهدیدهای احتمالی منوط به تامین نظر شورای امنیت است و اگر غیر از این عمل کنیم و خود را مسلح کنیم و در مقابل این مجمع الجزایر آدم کش های منطقه خود را حراست کنیم، باید شورای امنیت سازمان ملل مجوز دهد.

گروه سیاسی - رجانیوز: به‌دنبال انتشار متن جمع‌بندی مذاکرات هسته‌ای ایران و ۱+۵ در وین، رهبر معظم انقلاب خواستار طی روند قانونی برای تصویب این متن و نیز بررسی دقیق آن در داخل کشورمان شدند. در همین راستا طی روزهای گذشته، کم نبوده‌اند صاحب‌نظرانی که به اظهارنظر درباره این متن پرداخته‌اند.

به گزارش رجانیوز به نقل از جام جم، مهرداد بذرپاش، نماینده تهران و عضو هیات رئیسه مجلس دیدگاه خود را درباره برخی از مهم ترین نقاط ابهام برجام و قطعنامه شورای امنیت تشریح کرد.

بررسی متن برجام، درحالی در دستورکار مجلس قرار گرفته که صدور قطعنامه شورای امنیت، عملا امکان تغییر و یا اصلاح این متن را محدود کرده و گفته شده نمایندگان تنها می توانند نسبت به رد یا تائید کلیت برجام اقدام کنند. فکر می کنید سازوکار صدور این قطعنامه طی کمتر از یک هفته از اعلام توافق، مناسب بود؟

موضوع توافق هسته ای کاش قبل از این که با قطعنامه شورای امنیت مورد تائید قرار می گرفت، مجاری تصویب خود را در کشور ما سپری می کرد. آن وقت لازم نبود کلیات آن رد یا تائید شود، بلکه می توانست درباره جزئیات آن و اصلاح بندهایی که منافع ملی را بیشتر تامین کند هم گام های اساسی تری برداشت. بالاخره وقتی قطعنامه شورای امنیت تصویب می شود، آن هم قطعنامه ای که بخش زیادی از پیش نویس آن با همکاری طرف ایرانی آماده شده است، طبیعتا عمل نکردن به این قطعنامه هزینه هایی هم به همراه خواهد داشت و به نوعی می تواند نقض برجام هم تلقی شود، چراکه ضمیمه A قطعنامه، همان برنامه برجام است که مورد تصویب قرار گرفته است. بنابراین اگر پیش از تصویب قطعنامه با این تعجیل، بندهای آن که می تواند کشور را دچار مشکل کند، در مجاری داخل کشور دنبال می شد و نظرات نهادهای نظامی و امنیتی کشور اخذ می شد، آن وقت باید با بخشی از تعهدات تسلیحاتی، سختگیرانه تر برخورد می شد.

یکی از نقدهای وارد شده به قطعنامه شورای امنیت به موضوع بازگشت پذیری تحریم ها مربوط است. آیا وجود چنین بندی نمی تواند بیم نقض تعهدات طرف مقابل را در پی داشته باشد؟

موضوعات مطرح شده در قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل و بند ۱۲ آن یا همان مکانیزم ماشه که به نوعی برگشت پذیری تحریم ها را در پی دارد، این گونه است که با ادعای یکی از کشورهای مدعی، این کشور می تواند با اصرار بر خواسته خود بدون هیچ گونه مزاحمی در مقابلش، همه تحریم های تعلیق شده و یا احیانا لغو شده را در کسری از زمان برگرداند. یعنی نه کشوری حق وتوی آن را خواهد داشت و نه نیازمند تصویبی برای اثبات آن مدعا خواهد بود بلکه با اصرار یک عضو که آن عضو می تواند آمریکا باشد، بر این که ابهامی یا نقض تعهدی در برنامه های ایران وجود دارد و بنای خود را بر قانع نشدن بگذارد، آن وقت تا انتهای قضیه یعنی برگشتن همه تحریم ها اتفاق خواهد افتاد. تحریم هایی که بخش اعظم آن فقط تعلیق خواهد شد یا برای بخش دیگری از آن فقط توقف در اجرای آن صادر خواهد شد. بنابراین به دلیل این که نظام تقنینی و قانونی تحریم ها بر سر جای خود مانده است در مدت زمان بسیار کوتاهی تحریم های تعلیق شده و یا احیانا لغو شده مجددا به حالت عادی خود بازخواهد گشت.

با این حال گفته شده که طرف ایرانی هم می تواند نسبت به اجرای تعهداتش بازگشت داشته باشد، در واقع، مکانیزم ماشه، یک جاده دوطرفه است...

در بند ۱۳ هم امکان بازگشت پذیری ایران اشاره شده ولی همگان می دانند که حداقل زمان برای بازگشت پذیری ما در حوزه هسته ای مانند میزان سابق ماشین های سانتریفیوژ، برگشتن به ظرفیت ۴۰ مگاواتی رآکتور آب سنگین اراک، و اقدامات دیگری مانند بازگرداندن فردو به حالت قبل و یا داشتن ذخایر مواد به میزان حدود هشت تن، سه سال است. بنابراین در این میان چه کسی زیان می کند؟ روشن است کسی که برگشت پذیری آن زمان بلندمدت تری باشد. این اقدام هدف اصلی همه مذاکرات ما را می تواند مخدوش کند که هدف اصلی، رفع تحریم های ظالمانه علیه کشورمان بود. ما هدف دیگری برای مذاکرات نداشتیم. ما که اصراری بر محدودسازی توانمندی هسته ای خود نداشتیم و نداریم. این محدودیت ها را با شروطی پذیرفتیم که شرط اصلی آن، رفع تحریم های ظالمانه علیه کشورمان باشد. حال اگر بند یا ماده ای این هدف اصلی را زیرسوال ببرد، ممکن است کلیت مذاکرات تحت الشعاع قرار گرفته و فلسفه آن زیرسوال برود.

دغدغه هایی هم درباره محدودیت های تسلیحاتی ایران وجود دارد . دیدگاه شما درباره این طیف از محدودیت ها چیست؟

همان طور که اشاره کردید، نکته دیگر به موضوع پذیرش تحریم های نظامی در دو بخش موشک های بالستیک و تسلیحات متعارف مربوط است. ما در گذشته هم برخی از اینها را تحریم شده ایم. در بخش هایی از قطعنامه اشاره شده که خرید، فروش، صادرات و واردات هرگونه سلاح متعارف به مدت پنج سال جز با مجوز شورای امنیت امکان پذیر نیست. این یعنی امنیت ما در خارج از مرزها و امنیت ما در مقابل تهدیدهای احتمالی منوط به تامین نظر شورای امنیت است و اگر غیر از این عمل کنیم و خود را مسلح کنیم و در مقابل این مجمع الجزایر آدم کش های منطقه خود را حراست کنیم، باید شورای امنیت سازمان ملل مجوز دهد. شورایی که سوابق چند ساله مجوز دادن های آن جز مجوز دادن به ظالم در حمله به مظلوم نبوده است.

فرق این قطعنامه این است که ما با دست خودمان پیش نویس اش را آماده کرده ایم و آن را پذیرفته ایم؛ پس دیگر نمی توانیم بگوییم که قطعنامه ها غیرقانونی است و اگر بندی از آن را اجرا نکنیم به نقض تعهدات بین المللی متهم می شویم و خود را در مقابل کشورهای عضو سازمان ملل قرار می دهیم و طرف مقابل هم می تواند تعهدات خود را که یک بخش آن در برجام و یا قطعنامه اشاره شده اجرا نکند. داور هم که معمولا به نفع آنها سوت می زند. داور ارزیابی عملکرد ما در این موارد آژانس است. آژانسی که به مدت ۱۵ سال اقدامات از روی حسن نظر ما و با هدف راستی آزمایی آژانس در حوزه فناوری هسته ای را در آخر هم نپذیرفت و حاضر نشد یک صفحه گزارش مثبت از اقدامات ایران ارائه دهد. آژانسی که ده ها هزار نفر ـ ساعت کار بازرسی کرد و با اعزام بازرسان به داخل کشور، تمام فعالیت های ما را زیرنظر گرفت ولی نه حرف ما را در آخر قبول کرد و نه بازرسی های خودش را کافی دانست و پرونده را در همان شرایط نگه داشت.

بخش دیگر محدودیت ها درباره موشک های بالستیک است. موشک هایی که در قطعنامه شورای امنیت پذیرفته ایم به مدت هشت سال بسیاری از اطلاعات حتی آزمایش این موشک ها را در اختیار طرف غربی بگذاریم که این اتفاق بسیار نامبارکی خواهد بود. هدف آمریکایی ها از مذاکرات بعد از لوزان که بعضی وقتها هم به زبانشان جاری می شد، اعمال محدودیت در توانمندی موشکی ما بود. که به نظر می رسد، بخشی از آن را توانستند در این قطعنامه بگنجانند و من نمی دانم طرف ایرانی با چه توجیهی آن را پذیرفت؟

آزمایش موشک های بالستیک که با ادعای طرف غربی ما برای حمل کلاهک های هسته ای ممکن است از آن استفاده کنیم، ادعای باطلی است که آژانس انرژی اتمی می تواند هیچ وقت درباره آن راضی نشود همان طور که در موضوع هسته ای هم راضی نشد و با این همه بازرسی و دسترسی باز هم بر گزارش های باطل خود اصرار کرد و ایران را متهم به استفاده غیرصلح آمیز از فناوری هسته ای کرد.

این روند می تواند در حوزه موشکی نیز ادامه پیدا کند. این که ما وارد یک بازی بشویم که آزمایش های موشکی خود را هم با آنها هماهنگ کنیم، یک بازی جدیدی است که مانند هسته ای می تواند پایان ناپذیر باشد بنابراین طرف غربی به بهانه هسته ای به دستاوردهای موشکی و نظامی ما هم احاطه و برای خنثی سازی آن هم می تواند برنامه های متعددی را برنامه ریزی کند. کدام یک از کشورهای ۱+۵ حاضرند ذره ای درباره توانمندی نظامی خود نه تنها مذاکره حتی اطلاعات کوچکی را بدهند، چه برسد به این که توافق کنند که بسیاری از اقدامات خود را زیرنظر آن انجام دهند.

به نظر پذیرش بند مربوط به موشک، در قطعنامه شورای امنیت اقدام بسیار اشتباهی بود که صورت گرفت و باید هرچه سریع تر نسبت به اصلاح ان اقدام کرد. نباید این موضوع را مشمول مرور زمان کنیم که بعدا برویم جلو و بگوییم ما حالا طور دیگری رفتار می کنیم. باید نسبت به اصلاح آن فورا اقدام کنیم و اعتراض خود را اعلام کنیم و در مجاری رسمی هم این اعتراض را ثبت و عدم قبول داشتن خود نسبت به این بند را صریحا و محکم اعلام و تلاش کنیم بلافاصله اصلاح شود.

  • سرباز گمنام
۰۳
مرداد
۹۴

به گزارش حوزه سیاست خارجی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان، وزیر امور خارحه کشورمان در پاسخ به سخنان امروز وزیر امور خارحه آمریکا در جلسه شورای روابط خارجی ضمن تاکید بر اینکه صرفا به دلیل اشاره ناقص آقای کری به برخی نکات مطروجه در مذاکرات ناگزیر باید نکاتی را مطرح کنیم ؛ اظهار داشت :‌

1-همان‌گونه که بارها اعلام کرده‌ایم مقاومت مردم ایران در برابر فشارهای مختلف بین‌المللی برای کنار گذاشتن برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای و پیگیری حقوق خود بر مبنای ان‌پی‌تی که در حماسه سیاسی انتخابات سال 92 با حضور 73 درصدی مردم  در انتخابات متبلور شد، در نهایت آمریکا را وادار ساخت که راه تقابل را کنار گذاشته و تمرکز خود را بر حل و فصل موضوع از طریق گفتگو قرار دهد، موضوعی که آقای کری امروز به نحوی به آن اشاره کرد.

2- اما متاسفانه امروز نیز وزیر خارجه آمریکا یک بار دیگر از طناب پوسیده «توان آمریکا برای استفاده از نیروی نظامی» سخن گفت. آقای کری به خوبی می‌داند که در طول مذاکرات بی‌فایده بودن این تهدیدات تو خالی علیه ملت ایران و مقاومت مردم ایران در برابر این گونه اقدامات را بارها شنیده است.  علاوه بر اینکه این حرف‌ها مربوط به قرن گذشته است و امروز مخالف قواعد آمره حقوق بین الملل است، بلکه حتی خود ایشان و دیگر مقامات آمریکایی نیز بارها اذعان کرده‌اند که این تهدیدها هیچ تاثیری در اراده مردم ایران نداشته و وضعیت را به ضرر آنها تغییر خواهد داد.  لذا بهتر است آمریکایی‌ها عادت دیرینه خود را فراموش کنند و زبان تهدید و تحریم علیه این مردم بزرگ را یک بار و برای همیشه کنار بگذارند که و بی‌جهت مصداق این مصرع معروف حافظ نشوند که عرض خود می‌بری و زحمت ما می‌داری!

3- در ارتباط با شعار مردم ایران نسبت به سیاست های دولت آمریکا، در طول مذاکرات بارها به آقای کری تاکید کردم که مردم ایران بزرگوار و فهیم‌اند و بی دلیل نسبت به اقدامات دیگران عکس‌العمل تند نشان نمی‌دهند. شما به دنبال علت بگردید و نه معلول. علت خشم مردم ایران سیاست‌های آمریکا در طول بیش از 60 سال گذشته در کودتا علیه یک حکومت دمکراتیک و حمایت از دولت کودتا در 1332، پشتیبانی همه جانبه از رژیم پهلوی، حمایت از رژیم صدام حسین در جنایات بی شمار علیه مردم ایران و عراق از جمله استفاده از سلاح های شیمیایی و اقدامات خصمانه دیگر علیه ملت ایران من‌جمله اتهامات بی اساس علیه برنامه هسته‌ای صلح آمیز ایران و تحمیل تحریم های ظالمانه و کور علیه این مردم است.

4- متاسفانه اقای کری در سخنان امروز خود تعهدات برجام را با مفاد قطعنامه 2231 خلط کرد. در متن برجام به روشنی آمده است که مفاد قطعنامه به عنوان مفاد برجام تلقی نمی شود و لذا در توافق ایران و 1+5، مفاد قطعنامه موضوعیت ندارد. برخی مواردی که ایشان در مورد اقدامات منطقه ای جمهوری اسلامی ایران و حمایت ایران از متحدین منطقه‌ایش که در صف مقدم مبارزه با داعش و افراط قرار دارند، مطرح کرد هیچگونه ارتباطی به توافق ندارد و لذا همان گونه که در بیانیه مورخ   29 تیر ماه (20 جولای ) وزارت خارجه بیان شده است جمهوری اسلامی ایران در مبارزه با تروریسم و افراط در منطقه از کلیه امکانات خود بهره‌برداری خواهد کرد.

5- سیاست جمهوری اسلامی ایران پیرامون مسائل منطقه‌ای و ارتباط با آمریکا کاملا روشن است و دولتمردان کشور در کنار ارتش، سپاه و نیروهای مسلح و در چارچوب فرمایشات مقام معظم رهبری در موضوعات مختلف یک سیاست واحد را دنبال می‌کنند و تفاوتی بین نظامیان و غیر نظامیان وجود ندارد.  تلاش برای اختلاف انداختن بین مسئولین جمهوری اسلامی ایران به دلیل دقت و هوشیاری مقامات کشور و مردم هوشمند ایران محتوم به شکست است. مسئولین آمریکایی نیز که نتیجه این دسته بندی‌های ساختگی را قبلاً دیده‌اند بهتر است اشتباهات گذشته خود را دوباره تکرار نکنند.

  • سرباز گمنام
۰۲
مرداد
۹۴


حسن روحانی روز چهارشنبه  31 تیر 1393 در جلسه هیأت دولت گفت: « حتی آنهایی که احساس می کنند ما باید نیرومندتر و قدرتمندتر حتی در بخش نظامی و دفاعی باشیم، آنها هم باید فضا را (بعد توافق وین ) بهتر ببینند. در فضایی که امروز بوجود آمد قدرت دفاعی ما هم تقویت بیشتری خواهد شد، شرایط ما در منطقه نیز تقویت خواهد شد.»

ادعای عجیب روحانی : بعد از توافق وین قدرت دفاعی ما تقویت خواهد شد!!!؟؟


حسن روحانی روز چهارشنبه ۳۱ تیر ۱۳۹۳ در جلسه هیأت دولت گفت: « حتی آنهایی که احساس می کنند ما باید نیرومندتر و قدرتمندتر حتی در بخش نظامی و دفاعی باشیم، آنها هم باید فضا را (بعد توافق وین ) بهتر ببینند. در فضایی که امروز بوجود آمد قدرت دفاعی ما هم تقویت بیشتری خواهد شد، شرایط ما در منطقه نیز تقویت خواهد شد.»

گروه سیاسی - رجانیوز: حسن روحانی روز چهارشنبه  ۳۱ تیر ۱۳۹۳ در جلسه هیأت دولت گفت: « حتی آنهایی که احساس می کنند ما باید نیرومندتر و قدرتمندتر حتی در بخش نظامی و دفاعی باشیم، آنها هم باید فضا را (بعد توافق وین ) بهتر ببینند. در فضایی که امروز بوجود آمد قدرت دفاعی ما هم تقویت بیشتری خواهد شد، شرایط ما در منطقه نیز تقویت خواهد شد.»

این صحبت های در حالی بیان شده است که در قطعنامه اخیر شورای امنیت درباره مذاکرات هسته ای که برجام را پذیرفته است کلیه فعالیت‌های هسته‌ای و نظامی متعارف ایران باید تحت نظارت شورای امنیت سازمان ملل قرار گیرد. شاید برای فعالیت های هسته‌ای مساله‌ای نباشد اما اینکه تعاملات نظامی متعارف با اطلاع شورای امنیت باشد به معنای اطلاع داشتن آمریکا و سایر کشورهای متخاصم بوده و این مساله از نظر امنیتی کار صلاحی نیست. در بند ۵ بیانیه مستقل که در پیوست B آمده است، تاکید می‌کند «تمامی کشورها، مشروط به اینکه شورای امنیت پیشاپیش بر مبنایی مورد به مورد، تصمیم به تصویب بگیرد، باید در این فعالیت‌ها مشارکت داشته و اجازه آن را صادر کنند» به عبارت دیگر تمامی کشورها در تعاملات نظامی متعارف با ایران نیازمند تایید شورای امنیت به صورت مورد به مورد هستند.



همچنین این قطعنامه به مساله موشکی ایران صراحتا پرداخته است که به بند ۳ از بیانیه مستقل ضمیمه برمی گردد. در این بند آمده «از ایران خواسته می‌شود تا هیچ فعالیتی مرتبط با موشک‌های بالستیک طراحی شده با قابلیت حمل تسلیحات هسته‌ای صورت ندهد، از جمله شلیک هرگونه موشک با استفاده از چنین فناوری‌های مربوط به موشک‌های بالستیک، تا زمان هشت سال پس از «روز پذیرش برجام» و یا تا زمانی که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی گزارشی ارائه دهد که «جمع‌بندی مبسوط» را تأیید کند، بسته به اینکه کدام زودتر اتفاق افتد» این عبارت به معنای سرریز شدن پرونده هسته‌ای به مسایل موشکی است. همچنین این درخواست از ایران مستلزم یک مکانیزم نظارت می‌باشد تا شورای امنیت بتواند از انجام شدن این بند اطمینان حاصل کند. لذا می توان انتظار داشت که یک مکانیزم نظارتی برای آزمایشات موشکی ایران در نظر گرفته شود.



از دیگر موارد مطرح شده در قطعنامه شورای امنیت ایجاد ممنوعیت در فروش تسلیحات توسط ایران استبطوریکه در بند ۶ بخش b از کشورهای عضو خواسته شده است تا «بایستی تمهیدات لازم را جهت جلوگیری از تأمین، فروش یا انتقال تسلیحات یا مواد مرتبط از خاک ایران، توسط اتباع یا کشتی‌ها و هواپیماهای تحت پرچم خود به عمل آورند» این بند به معنای این است که ایران نمی تواند متحدان خود در منطقه را تجهیز کند. متحدانی مانند سوریه، عراق و یا حزب الله لبنان. معنای دیگر این عبارت سرریز شدن مساله هسته‌ای ایران به حوزه سیاست‌های منطقه‌ای ایران است.



حال با توجه به تمامی این موارد مهم ذکر شده در قطعنامه شورای امنیت که متن آن با مشارکت تیم مذاکره کننده هسته ای نوشته شده است و امضاء گردیده است چگونه می توان به تقویت موضع دفاعی کشور پس از تصویب این قطعنامه امید داشت.

همچنین همه این موارد در حالیست که حسن روحانی در دی ماه ۱۳۹۳همزمان با برگزاری رزمایش محمد رسول الله ارتش با بیان اینکه برخی تنها اقتدار را برد موشک می‌دانند گفت: «ارتش، بسیج، نیروهای مسلح اقتدار ما هستند قبول، اما اگر در کشور ما انواع سلاح و امکانات نظامی داشته باشیم ولی برای گندم نیازمند به دیگران باشیم این اقتدار حاصل نمی‌شود» و دولت یازدهم در دو سال گذشته بودجه صنایع نظامی کشور را به شدت کاهش داده است بطوریکه صنایع نظامی حتی برای اداره نمودن کارخانجات نظامی و ادای حقوق پرسنل خود دچار مشکلات جدی و عدیده ای شدند و بسیاری از پروژه های حساس صنایع نظامی کشور متوقف گردیده است.
 

  • سرباز گمنام
۰۲
مرداد
۹۴

برنامه غنی سازی دارای دو دوره محدودیت هشت ساله و پس از هشت ساله خواهد بود که در هر دوره محدودیت های مشخصی بر غنی سازی اعمال خواهد شد. یعنی پس از پایان هشت سال، محدودیت ها به طور کامل برداشته نمی شود بلکه صرفا برخی از محدودیت ها کاهش می یابد و پس از هشت سال نیز برنامه غنی سازی ایران محدود خواهد بود.

برنامه غنی سازی دارای دو دوره محدودیت هشت ساله و پس از هشت ساله خواهد بود که در هر دوره محدودیت های مشخصی بر غنی سازی اعمال خواهد شد. یعنی پس از پایان هشت سال، محدودیت ها به طور کامل برداشته نمی شود بلکه صرفا برخی از محدودیت ها کاهش می یابد و پس از هشت سال نیز برنامه غنی سازی ایران محدود خواهد بود.

گروه بین الملل-رجانیوز: در حالی که عنوان می شود محدودیت های حاصله از توافق وین به دوره ای هشت ساله محدود می شود اما بررسی ها حاکی از آن است که این سخن چندان با واقعیت انطباق ندارد.

 

به گزارش رجانیوز بررسی ها حاکی از آن است که دوران محدودیت برنامه غنی سازی هشت ساله نیست و پس از هشت سال صرفا در دو زمینه تحقیق و توسعه بر روی IR-۶و IR-۸ و ساخت IR-۶ و IR-۸ محدودیت ها کمتر خواهد شد. از سوی دیگر در متن توافق هیچ سخنی از پایان محدودیت های برنامه غنی سازی در سال هشتم یا سال دهم یا پانزدهم یا حتی فراتر از آن به میان نیامده است و این اظهارات خلاف صریح متن توافق نهایی می باشد.

 

در همین خصوص دکتر ظریف در سخنرانی خود در مجلس شورای اسلامی چنین عنوان کرد:

 «در بحث دوران محدودیت ها، تاکید برخط قرمز مقام معظم رهبری مبنی بر اینکه محدودیت غنی سازی و به ویژه تحقیق و توسعه غنی سازی می‌بایست زیر ده سال باشد، اصلی ترین محور مورد اختلاف و از دعواهای عمده در آخرین دور مذاکرات بود که تا لحظات آخر ادامه یافت. نهایتا همان طور که در متن برجام مشاهده می شود دوره هشت سال محدودیت برای برنامه غنی سازی و تحقیق و توسعه غنی سازی صراحتا ذکر شده است و پس از آن ایران برنامه طبیعی خود به سمت تجاری و صنعتی شدن را با یک شیب معقول و منطقی طی خواهد کرد».

 

از سوی دیگر پیش از این مقام معظم رهبری در دیدار با کارگزاران نظام در تاریخ ۲/۴/۹۴ ضمن رد محدودیت های بلند مدت فرموده بودند:

«ما برخلاف اصرار امریکایی‌ها محدودیتهای بلند مدت ۱۰، ۱۲ ساله را قبول نداریم و مقدار سالهای مورد قبول محدودیت را به هیئت مذاکره کننده گفته‌ایم»

 

اما آن چه از سخنان محمد جواد ظریف چنین برداشت می شود که دوران محدودیت برنامه غنی سازی ‌ـ‌همان گونه که در خطوط قرمز نظام ترسیم شده بودـ هشت ساله است و محدودیت های ده سال و دوازده ساله پذیرفته نشده است. برای روشن شدن درستی یا نادرستی سخن فوق چاره ای جز مراجعه به متن توافق نداریم.

 

در بخش «مقدمه و مفاد عمومی» توافق نهایی چنین آمده است:

 « طرح بلندمدت ایران شامل برخی محدودیت‏‌های مورد توافق در مورد همه‏ فعالیت‏‌های غنی‏ سازی اورانیوم و فعالیت‌های مرتبط با غنی‏ سازی اورانیوم، از جمله برخی محدودیت‌های مشخص در برخی فعالیت‌های خاص تحقیق و توسعه، برای هشت سال نخست و به دنبال آن، با یک ضرباهنگ معقول، تکامل تدریجی به سمت مرحله‏ بعدی فعالیت‏‌های غنی‏ سازی‏ ایران برای اهداف منحصراً صلح‏ آمیز، به نحو موصوف در پیوست ۱ خواهد بود.»

 

همان گونه که ملاحظه می شود متن فوق می گوید برنامه غنی سازی ایران در دوره هشت سالهِ نخست محدودیت های مشخصی را خواهد داشت و پس از این هشت سال نیز با یک تکامل تدریجی به سمت مراحل بعد خواهد رفت. در متن فوق هیچ سخنی از پایان محدودیت ها پس از سال هشتم به میان نیامده است. دلالت متن فوق این است که برنامه غنی سازی دارای دو دوره محدودیت هشت ساله و پس از هشت ساله خواهد بود که در هر دوره محدودیت های مشخصی بر غنی سازی اعمال خواهد شد. یعنی پس از پایان هشت سال، محدودیت ها به طور کامل برداشته نمی شود بلکه صرفا برخی از محدودیت ها کاهش می یابد و پس از هشت سال نیز برنامه غنی سازی ایران محدود خواهد بود.

 

با مراجعه به تعهدات ایران در زمینه غنی سازی و تحقیق توسعه این مسئله به نحو روشن تری معلوم می شود. طول دوره مهمترین محدودیت های غنی سازی و تحقیق و توسعه غنی سازی به شرح زیر است:

 

۴.     برای یک دوره ۱۰ ساله، ظرفیت غنی سازی به ۵۰۶۰ دستگاه سانتریفیوژIR-۱  محدود خواهد شد.

۵.     تا ۱۵ سال ایران حق ندارد بیش از ۳.۶۷% غنی سازی کند.

۶.     تا ۱۵ سال ایران حق ندارد بیش از ۳۰۰ کیلوگرم اورانیوم غنی شده به صورت UF۶ نگهداری کند.

۷.     به استثنای موارد زیر ایران در طول دوره ده ساله حق ساختن سانتریفیوژ نخواهد داشد:

a.      در صورتی که تعداد سانتریفیوژهای انبار شده از نسل اول به زیر ۵۰۰ تا کاهش پیدا کند می تواند به میزانی که کاهش یافته سانتریفیوژ از نسل اول بسازد.

b.     پس از هشت سال می تواند سالانه ۲۰۰ سانتریفیوژ IR_۶ و IR_۸ بدون روتور بسازد و زیر نظر آژانس انبار کند.

c.      پس از ده سال می تواند سالانه ۲۰۰ سانتریفیوژ IR_۶ و IR_۸ به طور کامل بسازد و زیر نظر آژانس انبار کند.

۸.     ایران برای ۱۰ سال فقط بر روی چهار نسل IR_۸,IR_۶,IR_۵,IR_۴  می تواند تحقیق و توسعه داشته باشد.

۹.     ایران برای ۱۰ سال حق ندارد بر روی سایر روشهای غنی سازی مثل غنی سازی لیزری، دیفیوژن گازی و ... تحقیق و توسعه انجام دهد.

۱۰.برای ۱۰ سال تحقیق و توسعه بر روی IR_۴ فقط به صورت تک دستگاهی و زنجیره ده تایی از آن مجاز است.

۱۱.برای ۱۰ سال تحقیق و توسعه بر روی IR_۵ فقط به صورت تک دستگاهی  آن مجاز است.

۱۲.پس از هشت و نیم سال ایران می تواند تحقیق و توسعه بر روی IR_۸ و IR_۶ را حداکثر در زنجیره های ۳۰ تایی آزمایش کند.

 

همان گونه که ملاحظه می شود دوره محدودیت برای ظرفیت غنی سازی و تحقیق توسعه ده ساله و برای سطح غنی سازی و ذخیره اورانیوم غنی شده ۱۵ ساله است و محدودیت هیچ یک از این محورها هشت ساله نیست. تنها در دو مورد پس از هشت سال محدودیت ها کاهش می یابد اما پایان نمی یابد:

 

۱.     پس از هشت و نیم سال اجازه داده می شود تحقیق و توسعه در زنجیره سی تایی IR_۸ و IR_۶ انجام شود.

۲.     در سال نهم اجازه ساخت سالانه ۲۰۰ سانتریفیوژ IR_۸ و IR_۶ بدون روتور داده می شود.

 

بنابراین کاملا روشن است که دوره محدودیت برنامه غنی سازی ایران هشت ساله نیست.

 

اما نکته مهمتری که از نگاه عموم مردم و نخبگان پنهان مانده این است که دوره محدودیت ایران حتی ده ساله یا پانزده ساله نیست. با مطالعه متن و ملاحظه این که «برای یک دوره ده سال ظرفیت غنی سازی ایران ۵۰۶۰ دستگاه از نسل اول خواهد بود» چنین برداشت می شود که پس از پایان دوره ده ساله ایران می تواند بدون محدودیت و در مقیاس صنعتی و نه کارگاهی غنی سازی کند. اما این برداشت صدرصد نادرست است. زیرا اگر ۱+۵ پذیرفته باشد که ایران پس از پایان دوران ده و پانزده ساله می تواند در مقیاس صنعتی برنامه غنی سازی داشته باشد باید در متن توافق به صورت کاملا شفاف به این امر اشاره شود. در حالی که هیچ جای توافق به این مطلب اشاره نشده است. در هیچ جای توافق ذکر نشده است که پس از طی دوران ده ساله یا پانزده ساله، محدودیت ها برداشته می شود و ایران می تواند بدون محدودیت غنی سازی را در مقیاس صنعتی دنبال کند.

 

ممکن است خواننده هوشمندی اشکال کند که همین که گفته شده است «ظرفیت غنی سازی ایران برای ده سال ۵۰۶۰ سانتریفیوژ از نسل اول خواهد بود» دلالت می کند که پس از ده سال محدودیتی در کار نیست. در پاسخ باید گفت:

 

 اولا اگر ۱+۵ پذیرفته بود که محدودیت ها پایان خواهد یافت باید ولو در حد یک خط به آن تصریح می کرد در حالی که چنین چیزی در متن نیامده است.

ثانیا صرف تصریح به پذیرش محدودیت ده از سوی ایران دلالتی بر این که دوره محدودیت ایران فقط ساله است ندارد. تنها دلالت این مطلب این است که ایران برای ده سال محدودیت بر ظرفیت غنی سازی را پذیرفته است. این سخن به این معنی نیست که ۱+۵ هم پایان محدودیت ها پس از ده سال را پذیرفته است. پذیرش محدودیت برای ده سال از سوی ایران هیچ دلالتی بر پذیرش پایان محدودیت از سوی ۱+۵ پس از ده سال ندارد و لازمست جداگانه به آن تصریح شود.

 

یادمان باشد آمال و آرزوهای ما یک چیز است و متن این سند بین المللی چیزی دیگر. همه ما دوست داریم و آرزومندیم صنعت هسته ای ما یک روز هم محدود نشود اما با این آرزوها نمی توان واقعیت توافق نهایی را تغییر داد یا از پذیرش واقعیت آنچه رخ داده طفره رفت.

 

نتیجه گیری

بر اساس دلایل فوق روشن شد که محدودیت های اصلی غنی سازی هیچیک هشت ساله نیست و پس از هشت سال فقط در دو مورد محدویت کاهش می یابد. این دو مورد عبارتند از:

۱.     تحقیق و توسعه بر روی سانتریفیوژهای  IR-۶و IR-۸ در زنجیره سی تایی

۲.      ساخت سالانه ۲۰۰ سانتریفیوژ از نسل  IR-۶ و IR-۸ آن هم بدون روتور.

در متن توافق هیچ سخنی از پایان محدودیت ها در سال هشتم یا سال دهم یا پانزدهم یا فراتر از آن نیامده است و اظهارات وزیر محترم امور خارجه خلاف صریح متن توافق نهایی می باشد.

  • سرباز گمنام
۰۲
مرداد
۹۴

خطیب جمعه تهران تاکید کرد:شورای عالی امنیت که امروز از جانب مجلس عهده دار این امانت است، باید در متن توافق دقت کند و تا کار از کار نگذشته برای رفع نگرانی‌هایی که در مورد توافق وجود دارد،چاره‌جویی کند

گروه سیاسی - رجانیوز: حجت الاسلام کاظم صدیقی در خطبه های امروز نماز جمعه تهران با اشاره به توافق هسته ای ایران و ۱+۵ گفت: ما به حق ولایتمدار هستیم و ولی امر خود را نایب امام زمان می دانیم. تقدیر ایشان از تیم مذاکره کننده یک باطنی دارد. ایشان از اول هم حامی بودند هم تیم را تایید کردند و هم از زحمات طولانی مدت آنان تقدیر کردند.

به گزارش رجانیوز به نقل از مهر وی ادامه داد: امید آن داریم که هم تیم هسته ای قدر خود را بداند و هم نسبت به نواقصی که احیانا در این توافق است اقدام کنند.

بازگو کردن واقعیت توافق و بررسی آسیب ها و خطرات احتمالی آن ضروری است

حجت الاسلام صدیقی با بیان اینکه راه انتقاد از توافق باید باز باشد، گفت: منتقدین باید آزاد باشند و دوستانه و مخلصانه نقدهای خود را بازگو کنند چرا که این ملت، ملت بصیری هستند و از ما طلب دارند. ما سر خون شهدای ملت به این نوع موقعیت ها دست پیدا می کنیم و به این سمت ها می رسیم. مردم ولی نعمت ما هستند و ما چیزی مخفی از مردم نداریم لذا بازگو کردن واقعیت این توافق و بررسی آسیب ها و خطرات احتمالی آن ضروری است.

شورای عالی امنیت ملی تا کار از کار نگذشته است برای نگرانی ها چاره جویی کند

خطیب جمعه تهران افزود: شورای عالی امنیت ملی که امروز از جانب مجلس شورای اسلامی عهده دار این امانت است، باید در متن دقت کنند و تا کار از کار نگذشته است نگرانی هایی که بعضی از صاحب نظران منصف دارند در مورد آنها چاره جویی کنند و مقاومت لازم را در فرصت بعدی اعمال کنند.

وی با اشاره به بیانات احیاگر مقام معظم رهبری در روز عید فطر گفت: این توافق عده ای را بر آن داشته بود که گذشته های دشمنان را از بین ببرند و هویت استکباری دشمنان قسم خورده دین خدا و اسلام را توجیه کنند و چهره کریه آنان را بزک کنند ولی رهبری با صراحت و شفافیت اعلام فرمودند ما با آمریکا ۱۸۰ درجه فاصله دیدگاه داریم. ما در تقابل با استکبار جهانی هستیم.

حجت الاسلام صدیقی افزود: هویت دین با بی دینی هیچگاه سازگاری ندارد، عقل با ظلم امکان سازش ندارد، فریب با صداقت نمی سازد، خشونت با رأفت نمی سازد. این تفاوت و تقابل میان ما و دنیای استکبار یک تفاوت فطری و یک تقابل قرآنی است و جز خط قرمزها است.

خطیب جمعه تهران مقابله با رجزهای آنان بعد از توافق را ضروری دانست و گفت: بعد از توافق صحبت های نامربوطی را از صدر تا ذیلشان به زبان آوردند. «گفتند ما ملت ایران را تسلیم کردیم، ما آنان را از دستیابی به سلاح اتمی باز داشتیم.»

وی تاکید کرد: ملتی که مسیر انبیا را در پیش گرفته است و منتظر ظهور منجی بشریت است، در این ۳۶ سال در برابر آمریکا قدرت نشان داد و هرگز تسلیم نشد لذا خواب تسلیم این ملت در برابر قدرت های بزرگ را استکبار به گور خواهد برد.

مسئله توافق نباید موجب شکاف در متن مردم و وحدت داخلی شود

حجت الاسلام صدیقی با تاکید بر اینکه مسئله توافق نباید موجب شکاف در متن مردم و وحدت داخلی شود، خاطرنشان کرد: نخبگان و کسانی که مسئولیت پیگیری این مسائل را دارند، رهبری مکرر در مکرر نقد دلسوزانه را روا می دانند لذا باید نقدها منصفانه باشد، توهین، تهمت دور از شأن مردم و آحاد نخبگان ما است و قلم بدستان و روزنامه ها باید رعایت این مسئله را بکنند؛ اما در آن طرف هم خیلی شتابزدگی، دستپاچگی، هیجان زدگی و تحریک روحیه ها که تمام درها رو به ما باز شده است نباید باشد.

خطیب جمعه تهران تاکید کرد: شرایط اقتضا می کند که ما با احتیاط حرکت کنیم و قدم به قدم مسائل را ارزیابی و مشکلات را بررسی کنیم و راههای اجرایی و رصد کردن عهدشکنی های دشمن را در برنامه های خود بگنجانیم.

وی در بخش دیگری از خطبه های امروز نماز جمعه تهران با اشاره به بارندگی های اخیر گفت: نسیم های رحمت بعد از ماه مبارک رمضان جای شکر دارد اما در اثر بی توجهی برخی از مسئولین تعدادی از مومنین را در این سیل ها از دست دادیم. مگر هواشناسی قدرت علمی کافی را ندارد؟ مگر نمی شود این مسائل را پیش بینی کرد؟ مگر نباید ستاد بحران آمادگی لازم را داشته باشد؟

برای مسئولان توفیق بیداری، به روز بودن و به داد مردم رسیدن را خواستاریم

حجت الاسلام صدیقی ضمن تسلیت به خانواده های داغدیده افزود: برای مسئولان توفیق بیداری، به روز بودن، به داد مردم رسیدن و پیشگیری کردن از حوادث را از خداوند منان درخواست دارم.

خطیب جمعه تهران همچنین با اشاره به مسئله عراق تصریح کرد: عراق جزو مواردی است که میان ما و آمریکا است.

وی تاکید کرد: ما همیشه حامی ملت ها و دولت های برآمده از آحاد مردم بوده ایم اما آمریکا و استکبار جهانی به دنبال تجزیه عراق و مقابله با دولت قانونی اش بوده است. در سوریه و یمن هم همین گونه عمل کرده است و با سیاهکاری ها، ظلم ها، ددمنشی ها و دغل ها و فریب هایی که آمریکا برای حفاظت از اسرائیل با دلارهای کشورهای منطقه انجام داده است، مردم مسلمان را به جان هم انداخته و بدنبال قطعه قطعه کردن سرزمین های کشورهای اسلامی است.

حجت الاسلام صدیقی خاطرنشان کرد: هر حکومت مستبدی که در منطقه پایگاه مردمی ندارد آمریکا آن را زیر چتر حمایتی خود گرفته، هم سلاح هایش را به خورد آنان می دهد و هم سرمایه های آنان را می بلعد و هم با دست آنان این منطقه را به آشوب و خون می‌کشد. از خداوند منان نابودی استکبار و خنثی شدن این توطئه ها را خواستاریم و نجات مردم یمن، سوریه و مردم عراق را از پروردگار منان طلب می کنیم.

  • سرباز گمنام
۰۲
مرداد
۹۴

رجوع به بند 9 قطعنامه 1929نشان می دهد واقعیت چیز دیگری است و از اساس ادعای آقایان ظریف و عراقچی صحت ندارد چرا که در هیچ قسمت از این قطعنامه حرفی از «اقدام نظامی» یا «اقدامات قهرآمیز» به میان نیامده و این قطعنامه از کشورها نخواسته تا به خاطر موشک های بالستیک ایران دست به چنین اقداماتی بزنند یا مجوز برای این کار نیز صادر نکرده است، بلکه نهایت مطالبه این بند از قطعنامه 1929 از کشورهای جهان برای ایجاد محدودیت موشک های بالستیک ایران، به کار گیری« تدابیر لازم برای ممانعت از انتقال فناوری یا کمک‌های فنی به ایران» است.

رجوع به بند ۹ قطعنامه ۱۹۲۹نشان می دهد واقعیت چیز دیگری است و از اساس ادعای آقایان ظریف و عراقچی صحت ندارد چرا که در هیچ قسمت از این قطعنامه حرفی از «اقدام نظامی» یا «اقدامات قهرآمیز» به میان نیامده و این قطعنامه از کشورها نخواسته تا به خاطر موشک های بالستیک ایران دست به چنین اقداماتی بزنند یا مجوز برای این کار نیز صادر نکرده است، بلکه نهایت مطالبه این بند از قطعنامه ۱۹۲۹ از کشورهای جهان برای ایجاد محدودیت موشک های بالستیک ایران، به کار گیری« تدابیر لازم برای ممانعت از انتقال فناوری یا کمک‌های فنی به ایران» است.

امیرحسین ثابتی- رجانیوز: یکی از ادعاهای پرتکرار طی روزهای گذشته توسط آقایان عراقچی و ظریف دفاع از قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت و مقایسه محدودیت های موشکی آن با قطعنامه ۱۹۲۹ بوده است، بگونه ای که در پس این قیاس یک پیروزی بزرگ برای ایران نتیجه گیری شده است.
 
در این باره آقای عراقچی تا کنون در سه نوبت به ترتیب در گفتگو با خبر ساعت ۱۴ شبکه اول سیما، گفتگوی ویژه خبری شبکه دوم سیما و نشست خبری در وزارت خارجه و آقای ظریف هم در گزارش به نمایندگان در صحن علنی مجلس ضمن تشریح محدودیت های تسلیحاتی و موشکی ایران بر اساس قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت، اعلام کرده اند این محدودیت ها در مقایسه با قطعنامه ۱۹۲۹ که سال ۱۳۸۹ علیه ایران صادر شد بسیار کمتر است و یک دستاورد برای کشور محسوب می شود زیرا بر اساس بند نهم قطعنامه ۱۹۲۹، شورای امنیت از همه کشورها خواسته بوده که تدابیر لازم برای محدودیت موشک های بالستیکی ایران را  اتخاذ کنند، به گونه ای که این روند حتی می توانسته تا «اقدام نظامی» علیه ایران نیز منجر شود.
 
 
به عنوان نمونه آقای عراقچی در برنامه گفتگوی ویژه خبری روز دو شنبه در این باره اعلام کرد:
 
«در قطعنامه های گذشته شورای امنیت به خصوص قطعنامه ۱۹۲۹  که من از همه محققین و کارشناسانی که این روزها درباره قطعنامه جدید کار می کنند، بررسی می کنند و اعلام نظر می کنند می خواهم به آن رجوع کنند و خیلی دقیق بخوانند چه قطعنامه ای علیه ما در آن سال  صادر شده و چه ابعاد خطرناکی داشته و بعد ببینند که این الان به چی تبدیل شده، در بند ۹ آن قطعنامه می گوید که تمام فعالیت های موشک های بالستیکی که قابلیت حمل سلاح کلاهک هسته ای داشته باشند برای ایران ممنوع است و این کار را تحت ماده ۴۱ انجام داده. یعنی Decides that Iran shall not  وقتی شورای امنیت می گوید Decide  shall  «تصمیم می گیرم که باید»، یا «تصمیم می گیرم که نباید»، این یک تصمیم الزام آور برای همه کشورهاست. در قطعنامه ۱۹۲۹ می گوید تصمیم میگیرم که ایران نباید کار روی موشک های بالستیکی با قابلیات حمل کلاهک هسته ای داشته باشد که البته ما هیچ وقت وقعی نگذاشتیم. قبلی ها را قبول نداشتیم و این را هم نپذیرفتیم ولی قطعنامه به ما هو قطعنامه یک بند بسیار خطرناکی بوده.
 
در ادامه همان بند می گوید از همه کشورها می خواهد که از هر ابزاری که می توانند استفاده بکنند یعنی موظفند از هر ابزاری که می توانند استفاده کنند که جلوگیری کنند از فعالیت های موشکی ایران. و این یک مجوز بسیار خطرناکی بود که شورای امنیت داده بود که می توانست حتی مجوز "اقدام به کار نظامی" علیه ایران باشد.»
 
 
جالب آنکه این ادعا را وزیر امور خارجه نیز در صحن علنی مجلس در گزارش به نمایندگان تکرار کرد و گفت بر اساس بند ۹ قطعنامه ۱۹۲۹ کشورهای دیگر می توانستند به خاطر موشک های بالستیک ایران «اقدامات قهرآمیز» انجام دهند.
 
این در حالی است که رجوع به بند ۹ قطعنامه ۱۹۲۹نشان می دهد واقعیت چیز دیگری است و از اساس ادعای آقایان ظریف و عراقچی صحت ندارد چرا که در هیچ قسمت از این قطعنامه حرفی از «اقدام نظامی» یا «اقدامات قهرآمیز» به میان نیامده و این قطعنامه از کشورها نخواسته تا به خاطر موشک های بالستیک ایران دست به چنین اقداماتی بزنند یا مجوز برای این کار نیز صادر نکرده است، بلکه نهایت مطالبه این بند از قطعنامه ۱۹۲۹ از کشورهای جهان برای ایجاد محدودیت موشک های بالستیک ایران، به کار گیری« تدابیر لازم برای ممانعت از انتقال فناوری یا کمک‌های فنی به ایران» است:
 
 
Decides that Iran shall not undertake any activity related to ballistic missiles capable of delivering nuclear weapons, including launches using ballistic missile technology, and that States shall take all necessary measures to prevent the transfer of technology or technical assistance to Iran related to such activities
 
 شورای امنیت تصمیم می‌گیرد که ایران نباید هیچ یک از فعالیت‌های مربوط به موشک‌های بالستیکی را انجام دهد. موشک‌هایی که قادر به حمل و پرتاب سلاح های هسته‌ای باشند و از جمله پرتاب‌هایی که با استفاده از فناوری موشک بالستیک انجام می‌گیرد و این که کشورهای جهان می‌باید همه تدابیر لازم برای ممانعت از انتقال فناوری یا کمک‌های فنی به ایران در رابطه با این فعالیت‌ها را اتخاذ کنند.
 
 
لذا از آنجایی که در تدین و امانتداری تیم مذاکره کننده فعلی کشورمان بنا بر تصریح رهبر معظم انقلاب تردیدی نیست،  مشخص است که ارائه این اطلاعات نادرست به مخاطبان نه از روی عمد بلکه از روی عدم اطلاعات یا دقت کافی بوده است لذا همین بررسی ساده مشخص می شود که آگاهی آقایان ظریف و عراقچی پیرامون قطعنامه گذشته تا چه اندازه نادرست بوده و بر همین اساس، امروز تصور می کنند که با قبول محدودیت ۸ ساله برای موشک های بالستیک جمهوری اسلامی ایران طبق قطعنامه ۲۲۳۱، کشور به به یک دستاورد بزرگ رسیده است! این در حالی است که از اساس پیش فرض ها و اطلاعات هر دو بزرگوار در این باره نادرست بوده و متاسفانه این اطلاعات غلط تاکنون ۴ بار توسط آنها در بخش های مختلف خبری و به صورت زنده و حتی در صحن علنی مجلس نیز بیان شده است.
 
نکته جالب توجه دیگر همانطور که آقای عراقچی نیز تاکید کرده، این است که در گذشته جمهوری اسلامی ایران به هیچ یک از مفاد قطعنامه های ظالمانه و غیر حقوقی شورای امنیت توجهی نکرده و ضمن نپذیرفتن آنها هیچ گاه خود را ملزم به رعایت مفاد آنها نیز ندانست لذا حق دور زدن تحریم ها و نقض آنها را برای خود و بسیاری از هم پیمانانش در منطقه و جهان محفوظ می دانست اما با پذیرش قطعنامه ۲۲۳۱ که مفاد آن توسط تیم مذاکره کننده هسته ای جمهوری اسلامی ایران طی سلسله مذاکرات نزدیک به دو سال با ۵+۱ پذیرفته شده و امروز به یک سند رسمی بین المللی تبدیل گشته است، دیگر ایران نمی تواند ادعا کند بخشی از مفاد آن را قبول  داشته و بخشی را قبول ندارد چرا که برای تک تک جملات آن مذاکره رسمی میان طرفین صورت گرفته است و این بار برخلاف قطعنامه های گذشته، رضایت ایران نیز برای تهیه متن نهایی لحاظ گشته است.
 
در هر صورت، آنچه که نگرانی های منتقدان توافق وین را بیشتر می سازد تنها منحصر به همین یک مورد و قبول محدودیت های ۸ ساله برای توان موشکی کشور نیست، بلکه موارد متعدد دیگری نیز وجود دارد که به خاطر ضعف عملکرد تیم مذاکره کننده کشورمان هزینه آن را باید برای سالهای طولانی نظام جمهوری اسلامی و مردم ایران متقبل شوند. ان شاالله در آینده نکات بیشتری از این دست بیان خواهد شد.
  • سرباز گمنام
۰۲
مرداد
۹۴


غلط‌های ترجمه‌ای توافق وین

دو خطای فاحش تنظیم متن توافق هسته ای چیست؟

 آیا متن منتشر شده‌ی غیر رسمی وزارت خارجه عمداً «نادرست»

 ترجمه شده است؟

متاسفانه توافق نهایی نیز همانند توافقنامه ژنو و بیانیه لوزان دارای غلط¬های فاحش و بی دقتی‌های ترجمه‌ای است. برخی از آنها در این نوشته بیان خواهد شد./. قابل قبول نیست توافقی به این مهمی که از آن به عنوان رخداد قرن یاد شده است آن هم زمانی که همه توجه ها به نتیجه این توافق معطوف است از سر بی دقتی و بی مبالاتی ترجمه شود. از آنجایی که نویسنده تمایلی به بیان نظر نهایی خود ندارد قضاوت را به خواننده واگذار می کند و وارد بررسی ترجمه متن می شود.

گروه سیاسی- رجانیوز: در قراردادهای بین المللی­ای که کشورهای طرف مذاکره، زبان متفاوتی دارند، لازم است متن قرارداد به زبان اصلی هر کشور نوشته شود و قید گردد که تمامی این نسخه‌ها اعتباری یکسان دارند. زیرا  همواره کشورها در مذاکرات تلاش می‌کنند متن قرارداد را به نفع خودشان تنظیم کنند، بنابراین از عبارات و واژه‌ها به بهترین شکل برای تحقق منافعشان استفاده می‌کنند و چون هر کشوری به زبان بومی خود بیشتر از سایر زبان‌ها مسلط است، هرگز زبان بومی خود را رها نمی کند و اجازه نمی‌دهد متن صرفا به زبان طرف مقابل نوشته شود تا طرف مقابل از این فرصت برای تحقق منافعش حداکثر استفاده را به عمل بیاورد.

به گزارش رجانیوز، البته این پیشنهادی نیست که از جانب نویسنده ارائه شده باشد بلکه امری است که در قراردادها و توافقنامه های بین المللی رخ داده است.  به عنوان مثال در معاهده منع گسترش سلاحهای هسته ای ـ­ان پی تی ـ که ایران نیز عضو آن است ـ این قاعده لحاظ شده است. ماده یازدهم ان پی تی تصریح می کند:

«این پیمان، متن انگلیسی، روسی، فرانسه، اسپانیولی و چینی آن که همگی از اعتبار یکسانی برخوردارند، در آرشیو دولت‌های امانت‌دار محفوظ خواهند بود. نسخه‌های تایید شده این پیمان، باید توسط دولت‌های امانت‌دار به دولت‌های امضاکننده و ملحق شده به آن ارسال شود.»

 

در هیچیک از سه توافق هسته‌ای صورت گرفته در دولت یازدهم این قاعده رعایت نشده است و این فرصت مناسب به طرف مقابل واگذار شده است. بنابراین تنها متن انگلیسی توافقنامه‌ی ژنو، بیاینه‌ی لوزان و توافق نهایی معتبر است و متن فارسی آنها هیچ ارزش و اعتبار حقوقی ندارد.

 

اگرچه متن فارسی این توافقات به لحاظ حقوقی بی ارزش است اما به لحاظ سیاسی و اجتماعی بسیار مهم است. زیرا بخشی از برداشت و ارزیابی مردم ایران ـ‌اعم از نخبگان و عموم مردم‌ـ از این توافقها بر اساس متن فارسی آنها می باشد. از این رو فارغ از بی اعتباری حقوقی آن، از جهت تاثیری که در قضاوت و برداشت ملت ایران از نتایج توافق دارد بسیار حائز اهمیت است.

 

متاسفانه ترجمه توافق ژنو، بیانیه لوزان و توافق نهایی دارای غلطهای فاحشی است. نمی توان وقوع چنین خطاهای فاحشی را به پایین بودن سطح سواد تیم مذاکره کننده نسبت داد و این فرض، فرضی نامعقول و دور از ذهن است. زیرا نه کلمه هایی که غلط ترجمه شده اند کلمات دشواری هستند و نه سطح دانش انگلیسی تیم پایین است. متهم کردن مترجمین به بی دقتی و سمبل کاری آن هم در ترجمه سندی با این درجه از اهمیت نیز بسیار دور از ذهن است. قابل قبول نیست توافقی به این مهمی که از آن به عنوان رخداد قرن یاد شده است آن هم زمانی که همه توجه ها به نتیجه این توافق معطوف است از سر بی دقتی و بی مبالاتی ترجمه شود. از آنجایی که نویسنده تمایلی به بیان نظر نهایی خود ندارد قضاوت را به خواننده واگذار می کند و وارد بررسی ترجمه متن می شود.

 

اشکالات ترجمه ای

به نظر می‌رسد وزارت خارجه برای شانه خالی کردن از ایراداتی که بر متن ترجمه وارد است، آن را با عنوان «ترجمه غیر رسمی توافق» منتشر کرده است. ولی باید گفت از تیمی که دو سال درگیر گفتگو بر سر این توافق بوده و قاعدتا بر سر تک تک موارد، ساعت ها گفتگو کرده قابل قبول نیست که نداند دقیقا بر سر چه مسئله ای مذاکره کرده و معنای دقیق کلمات مورد قبول در توافق چه بوده است. به هر صورت به هیچ وجه انتشار ترجمه ای با این اشتباهات از سوی وزارت امور خارجه پذیرفته نیست.

از آنجایی که متن توافق نهایی مفصل و طولانی است استخراج تمام غلطها و بی دقتی های ترجمه ای امری زمان بر و نیازمند اظهار نظر متخصصین مختلف فنی، اقتصادی و ... می باشد. در این مقاله فقط ترجمه دو کلمه «lifting» و «E۳/EU+۳» بررسی و غلط بودن ترجمه آنها اثبات می شود. اتفاقا هر دو کلمه به بحث تحریمها ‌ـ‌که امروزه بسیار مورد توجه است‌ـ مربوط می شود. در متنی که توسط وزارت خارجه منتشر شده کلمه «lifting» به «لغو» و عبارت «E۳/EU+۳» به «۱+۵» ترجمه شده است.

ممکن است این اشکال مطرح شود که وجود دو غلط ترجمه ای، در یک متن ۱۶۰ صفحه ای قابل اغماض است و این گونه دقت نظرها از سر خرده گیری و نادیده گرفتن نکات مثبت می باشد. در پاسخ باید گفت اگرچه موضوع این مقاله صرفا دو کلمه می باشد اما باید توجه داشت که کلمه «lifting» ۲۳ بار و عبارت «E۳/EU+۳» ۸۳ بار در کل توافق تکرار شده است. از این مهمتر این که به خاطر کلیدی بودن دو کلمه فوق، ترجمه غلط آنها بخش زیادی از توافق را دچار مشکل خواهد کرد و نتایج کاملا متفاوتی را در بر خواهد داشت که در ادامه این امر روشن خواهد شد.

 

۱.      بررسی ترجمه «lifting»

 

کلمه «lifting» ۲۳ بار در متن اصلی توافق و ضمیمه های آن تکرار شده است. در ترجمه وزارت خارجه این کلمه به معنای «لغو» ترجمه شده است. برای مثال در اوایل متن انگلیسی در بخش «PREAMBLE AND GENERAL PROVISIONS» چنین آمده است:

 

This JCPOA will produce the comprehensive lifting of all UN Security Council sanctions as well as multilateral and national sanctions related to Iran’s nuclear programme, including steps on access in areas of trade, technology, finance and energy.

 

ترجمه وزارت خارجه از این جمله چنین است:

«این برجام موجب لغو جامع کلیه تحریم‌های شورای امنیت سازمان ملل متحد و همچنین تحریم‌های چندجانبه و ملی مرتبط با برنامه هسته‌ای ایران و نیز شامل گام‌هایی برای ایجاد دسترسی در حوزه‌های تجارت، فناوری، مالی و انرژی خواهد شد.»

مطابق ترجمه وزارت خارجه، توافق نهایی موجب لغو همه تحریمهای شورای امنیت، همه تحریمهای چند جانبه که در این جا منظور اتحادیه اروپاست و تحریمهای ملی که اصلی ترین آن امریکاست می شود. اما زمانی که در متن توافق به تعهدات اروپا مراجعه می کنیم ملاحظه می کنیم تنها بخشی از تحریمها لغو و بخشی دیگری از تحریمها صرفا تعلیق می شود. همچنین در بخش تعهدات امریکا صحبت از توقف اجرای بخشی از تحریمهای مرتبط با هسته ای و لغو تعدادی از فرمانهای اجرایی رئیس جمهور است. متن تعهدات اروپا و امریکا دلالتی بر لغو همه تحریمهای مرتبط با هسته ای ندارد.

در خصوص تحریمهای اتحادیه اروپا در ضمیمه پنجم بند ۱۶.۱ توافق چنین آمده است: «اتحادیه اروپا مفاد آیین نامه اجرایی شماره ۲۶۷/۲۰۱۲ را لغو و مفاد متناظر در تصمیم شماره ۴۱۳/۲۰۱۰ را تعلیق خواهد نمود.» همچنین در بند ۲۰ همین ضمیمه آمده است هشت سال پس از روز توافق «اتحادیه اروپا اقدام به لغو مفاد آیین نامه اجرایی شماره ۲۶۷/۲۰۱۲ و تعلیق مفاد متناظر در تصمیم شماره ۴۱۳/۲۰۱۰ شورای اتحادیه اروپایی خواهد نمود.»

 

در خصوص تحریمهای امریکا در بند ۱۷.۱ ضمیمه پنجم تصریح می شود «امریکا در روز اجرای توافق اقدام به متوقف نمودن اعمال تحریمهای اشاره شده در بخش های ۴.۱ تا ۴.۵ و ... خواهد کرد.»

 

همان گونه که ملاحظه می شود مطابق توافق، اتحادیه اروپا صرفا بخشی از تحریمهای مرتبط با هسته ای را لغو و بخش دیگری از آنها را تعلیق خواهد کرد. همچنین امریکا اجرای بسیاری از تحریمهای مرتبط با هسته ای صرفا متوقف خواهد نمود و هیچ سخنی از لغو آنها نشده است.

اگر ترجمه وزارت خارجه از کلمه «lifting» را درست فرض کنیم این سوال مطرح می شود که چرا در ابتدای توافق گفته شده همه تحریمهای مرتبط با هسته­ای شورای امنیت، اتحادیه اروپا و امریکا لغو خواهد شد اما در جاهای دیگر متن این حرف نقض شده و گفته شده بخشی از تحریمهای مرتبط با هسته ای اتحادیه اروپا صرفا تعلیق و بخشی از تحریمهای مرتبط با هسته­ای امریکا صرفا متوقف می شود؟ آیا صدر و ذیل توافق با یکدیگر تناقض چنین واضحی دارند؟ آیا ممکن است در یک سندی با این اندازه از اهمیت، ۱+۵ دو تعهد کاملا متناقض به ایران داده باشند؟ اگر این کلمه صرفا یک بار در متن ذکر شده بود احتمال بسیار بسیار اندکی می رفت که ۱+۵ چنین شیطنتی را مرتکب شده و تیم مذاکره کننده کشورمان هم متوجه این شیطنت نشده باشند. اما مسئله این است که کلمه «lifting» ۲۳ در این متن تکرار شده است. وزارت خارجه نیز هر ۲۳ بار به لغو ترجمه کرده است. روشن است که چنین فرضی به هیچ عنوان قابل قبول نیست. در زمینه لغو تحریمها ۱+۵ دو تعهد متفاوت و متناقض نداده است و ریشه این مشکل نه در متن اصلی که در ترجمه غلط کلمه «lifting»  به «لغو» می باشد.

 کلمه «lifting» معنایی اعم از لغو و تعلیق دارد یعنی هم شامل لغو و هم شامل تعلیق می شود. به عبارت دیگر  «lifting» هم در مورد لغو به کار می رود و هم در مورد تعلیق. نزدیکترین معادلی که می توان در فارسی برای آن پیدا کرد کلمه «برداشتن» است. یعنی وقتی گفته می شود همه تحریمهای مرتبط با هسته ای «lift» می­شود یعنی همه تحریمهای مرتبط با هسته­ای برداشته می شود. حال این برداشتن می تواند به صورت لغو باشد یا به صورت تعلیق. از این رو زمانی که در متن به نحو کلی صحبت از تعهدات امریکا و اروپا و شورای امنیت راجع به تحریمها می باشد از کلمه «lifting» استفاده می شود که هر سه تعهد لغو، تعلیق و توقف اجرا را شامل می شود. بنابراین ترجمه «lifting» به لغو نتیجه جز نسبت دادن یک تعهد ناروا به ۱+۵ و ایجاد تصور و امید کاذب در مخاطب فارسی زبان نخواهد داشت و چنین خطاهایی به هیچ عنوان از سوی وزارت خارجه قابل قبول نیست.

 

 

۲.      بررسی ترجمه «E۳/EU+۳»

عبارت «E۳/EU+۳» در تمامی موارد به «۱+۵» ترجمه شده است. پیش از بررسی ترجمه «E۳/EU+۳» ذکر چند نکته لازم است:

طرف گفتگوی ایران در مذاکرات هسته ای شش کشور امریکا، روسیه، چین، انگلیس، فرانسه و آلمان می باشند. از یک جهت این شش کشور به سه کشور اروپایی انگلیس، فرانسه و آلمان و سه کشور غیر اروپایی امریکا، چین و روسیه تقسیم می شوند. همچنین از جهت دیگر این شش کشور، به ۵ کشور عضو دائم شورای امنیت و یک کشور آلمان تقسیم می شوند. در خصوص نامگذاری گروه متشکل از این شش کشور بین اروپا و امریکا اختلاف نظر دارند؛ اروپایی ها برای این که یک هویت مستقل و اعتباری برای خود قائل شوند این گروه را E۳+۳  می نامند یعنی سه کشور اروپایی به اضافه سه کشور دیگر. ولی امریکائیها از این گروه با عنوان ۱+۵ یاد می کنند؛ یعنی پنج کشور عضو دائم شورای امنیت و آلمان. در کشور ما نیز از این شش کشور با نام ۱+۵ یاد می شود. بنابراین «E۳+۳» و «۱+۵» دو نام و عنوان متفاوت برای شش کشور طرف مذاکره ایران هستند. در هر سه توافق ژنو، لوزان و توافق نهایی از این شش کشور با نام «E۳+۳» یاده شده و در هیچ جای این سه توافق عبارت ۱+۵ استفاده نشده است.

کلمه EU نیز که به فروانی در هر سه توافق وجود دارد و در توافق نهایی ۴۴ بار به صورت تنها به کار رفته مخفف اتحادیه اروپا می باشد. ترجمه «E۳+۳»  به ۱+۵ هیچ اشکالی ندارد زیرا صرفا دو نام متفاوت برای شش کشور مقابل ایران  هستند و هیچ اشکال حقوقی ایجاد نمی کند و بنابراین موضوع بحث این مقاله نمی باشد. بحث بر سر «E۳/EU+۳» می باشد. وزارت خارجه این عبارت را نیز به ۱+۵ ترجمه کرده است. اما همان طور که ملاحظه می شود در این عبارت پس از E۳ کلمه EU آمده است. در این عبارت هم صحبت از E۳ یعنی سه کشور اروپایی است و هم EU یعنی اتحادیه اروپا. بنابراین روشن است نمی توان با نادیده گرفتن EU یا اتحادیه اروپا، عبارت «E۳/EU+۳» را معادل«E۳+۳» دانست و آمدن EU در کنار E۳ را از سر تفنن یا ناشی از اشتباه تایپی ـ آن گونه که یکی از اعضای تیم مذاکره کننده در پاسخ به این سوال در کمیسیون امنیت ملی مجلس پس از توافق ژنو بیان کرده بود‌ـ دانست و با چشم پوشی از آن عبارت «E۳/EU+۳» را به ۱+۵ ترجمه کرد. در متن توافق نهایی و ضمیمه­های آن ۸۳ بار از عبارت «E۳/EU+۳» استفاده شده است. همچنین از عبارت «E۳+۳» ۳ بار و از عبارت «EU and E۳+۳» نیز فقط ۲ بار استفاده شده است.

دلیل این تفاوت چیست؟ آیا می توان گفت اینها همگی مترادف هستند و نویسنده توافق برای خسته نشدن مخاطب یک معنا را با عبارتهای متفاوت بیان شده است؟ آیا می توان همانند یکی از اعضای تیم مذاکره کننده این تفاوت را به غلط تایپی نسبت داد؟ به نظر نویسنده طرح چنین فرضیه هایی درباره یک سند بین المللی به سخره گرفتن شعور مخاطب می باشد.

این تفاوت ها همگی از سر دقت و به خاطر بار حقوقی متفاوت آنهاست. در این توافق زمانی که صحبت از تنظیم یک قطعنامه برای تصویب در شورای امنیت بوده است فقط از عبارت «E۳+۳» استفاده شده است و به هیچ وج از دو عبارت «E۳/EU+۳» یا عبارت « EU and E۳+۳» استفاده نشده است. زیرا طرح و تصویب قطعنامه در شورای امنیت ارتباطی با اتحادیه اروپا ندارد و همان پنج عضو دائم این کار را خواهند کرد.

اما مواردی که از لغو تحریم‌ها صحبت می شود از عبارت «E۳/EU+۳» استفاده می شود. زیرا بخشی قابل توجهی از تحریمها مربوط به اتحادیه اروپاست و این عبارت می خواهد بگوید سه کشور اروپایی در مذاکرات به نمایندگی از اتحادیه اروپا شرکت دارند و بنابراین آنها به نمایندگی از اتحادیه اروپا راجع به تحریمهای وضع شده از سوی اتحادیه اروپا تصمیم خواهند گرفت. اگر سه کشور انگلیس، فرانسه و آلمان از جانب اتحادیه اروپا نمایندگی نداشتند نمی توانستند راجع به اتحادیه اروپا تصمیم بگیرند و حداکثر می توانستند راجع به تحریمهایی که توسط کشور خودشان وضع شده است اظهار نظر کنند. بنابراین اگر در این موارد به جای «E۳/EU+۳» از عبارت «E۳+۳» استفاده می شد این توافق الزامی برای اتحادیه اروپا در مورد لغو یا تعلیق تحریمهای مرتبط با هسته ای که آن اتحادیه وضع کرده است ایجاد نمی کرد.

اما در مواردی که صحبت از مشارکت در پروژه های همکاری در زمینه صلح آمیز هسته ای است نه از عبارت «E۳/EU+۳» و نه از عبارت «E۳+۳» استفاده می شود بلکه به جای آن از عبارت  «EU and E۳+۳» استفاده می شود. برای مثال در نمونه زیر که راجع به همکاریهای مشترک است این عبارت استفاده شده و ترجمه وزارت خارجه نیز صحیح است.

The EU and E۳+۳ countries and Iran, in the framework of the JCPOA, will cooperate, as appropriate, in the field of peaceful uses of nuclear energy and engage in mutually determined civil nuclear cooperation projects as detailed in Annex III, including through IAEA involvement.

«اتحادیه اروپایی، کشورهای گروه ۱+۵ و ایران در چارچوب این برجام، به نحو مقتضی در زمینه مصارف صلح آمیز انرژی هسته‏‌ای همکاری کرده و در طرح‌های مربوط به همکاری‌های هسته‌ای صلح آمیز که مشترکاً توسط طرفین تعیین می‌شوند، از جمله از طریق مشارکت آژانس، تعامل خواهند کرد»

یعنی هم سه کشور انگلیس، فرانسه و آلمان و هم سه کشور امریکا، روسیه و چین و هم اتحادیه اروپا در طرح های هسته ای ایران مشارکت می کنند. زیرا در این مسئله سایر کشورهای اروپایی نیز تمایل دارند از مشارکت با ایران درآمد کسب کنند و معنایی ندارد که سه کشور اروپایی بخواهند به نمایندگی از اتحادیه اروپا از این مشارکت سود کنند.

 

نتیجه گیری

متاسفانه در تنظیم توافق هسته ای دو خطای فاحش صورت گرفته است. اول این که متن توافق صرفا به زبان انگلیسی نوشته شده است و از تنظیم همزمان این توافق به زبان فارسی که همانند متن انگلیسی آن ارزش حقوقی داشته و قابل استناد و ارجاع باشد خودداری شده است و این خطا قابل گذشت نیست. از این خطا مهمتر و قابل سرزنش­تر ترجمه عمدا نادرست این متن به فارسی خصوصا در یک سری از کلمات کلیدی و حساس است. اگر بتوان از خطای اول چشم پوشی کرد از خطای دوم به هیچ عنوان نمی توان صرفنظر کرد و چنین رفتاری شایسته ملامت و سرزنش و مستوجب سرافکندگی عاملان آن می باشد.

  • سرباز گمنام
۰۲
مرداد
۹۴

یعنی اگر همان روند ادامه پیدا می کرد می شد تا سال 94 کار تست و تایید صنعتی IR8 را به پایان برسانیم و در یک بازه 3 ساله تعداد 3 هزار سانتریفیوژ نسل هشتم را تولید کنیم. این کار شدنی بود چرا که ما تجربه ساخت IR2M را داشتیم و با استفاده از آن تجربه این کار امکان پذی بوده است.

یعنی اگر همان روند ادامه پیدا می کرد می شد تا سال ۹۴ کار تست و تایید صنعتی IR۸ را به پایان برسانیم و در یک بازه ۳ ساله تعداد ۳ هزار سانتریفیوژ نسل هشتم را تولید کنیم. این کار شدنی بود چرا که ما تجربه ساخت IR۲M را داشتیم و با استفاده از آن تجربه این کار امکان پذی بوده است.

مصطفی ظاهری - رجانیوز: روز گذشته پس از صحبت های دکتر صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی در مجلس شورای اسلامی به سراغ دکتر فریدون عباسی از دانشمندان هسته ای که سابقه ریاست این سازمان را نیز عهده دار هستند رفتیم و مصاحبه تفصیلی در خصوص اظهارات فنی ای که آقای صالحی داشتند برای شفاف سازی بیشتر کردیم که در ادامه شرحی از این مصاحبه خواهد آمد و متن کامل مصاحبه نیز را در اینجا می توانید مطالعه کنید.

دکتر فریدون عباسی در پاسخ به اظهارات آقای صالحی در خصوص هزینه فایده بودن در خصوص سانتریفیوژها گفت: «بحث اول، بحث اثبات فناوری بوده است. یعنی ما یک انتقال تکنولوژی از خارج به داخل کشور داشتیم. ما یک سری مدارک فنی را گرفتیم که این ها ناقص بود و متخصصین و مهندسین ما، این مدارک را کامل کردند و در نهایت توانستند یک دستگاه سانتریفیوژ با کمک آن مدارک بسازند و بعبارتی به کپی برداری یک دستگاه خارجی بپردازند که خود این کپی سازی نیازمند به این بود که سطح تکنولوژی در فنی مهندسی و ساخت و تولید در کشور پیشرفت کند که اگر این پیشرفت حاصل نمی گشت ما قادر به مهندسی معکوس این دستگاه سانتریفیوژ نبودیم بطوریکه قطعات آن کپی، مونتاژ و در نهایت پایدار و تکرار پذیر نماییم. »

وی در ادامه در خصوص برنامه نسل های مختلف سانتریفیوژ کشور اظهار داشت: «همچنین برنامه ریزی که در طراحی و ساخت نطنز انجام شد برای تعداد ۴۸ هزار دستگاه P۱ بود. در مدارک و مستندات فنی که در فرآیند انتقال تکنولوژی به ایران وارد شد، که در نهایت در تولید به متوسط سو ۱.۵ این دستگاه های نسل اول رسیده اند. پس سو درست این دستگاه ها ۱.۵ هست نه ۱. حالا ما اگر فرض را بر این بزاریم که اگر این دستگاه ها سو ۲ داشتند، این ۵۰ هزار ماشین تقریبا سالی ۱۰۰ هزار سو را به ما می داد که ما برای یک راکتور ۱۰۰ مگاوات نوع بوشهر بین ۱۰۰ تا ۱۲۰ هزار سو در سال نیاز داریم. تفکری که در ابتدا نطنز را طراحی کرده و سراغ ماشین های P۱ رفته، نگاهی به این مقدار سو داشته که با این تعداد ماشین و این مدل بتواند با یک سایت مانند نطنز بتواند یک راکتور هزار مگاواتی را تغذیه کند

وی در ادامه در خصوص برنامه غنی سازی در فردو افزود: «حال ما فردو را با ماشین نسل یک پر کردیم هر چند توانمندی اینکه فردو با نسل ۲ پر شود وجود داشت ولی ما چون نمی خواستیم در فردو حساسیتی برای آژانس ایجاد کنیم و خواهان تعامل سازنده با آژانس بودیم صرفا یک تعداد از ماشین های نسل اول خودمان را برای افزایش ظرفیت تولید اورانیوم غنای ۲۰ درصد اختصاص دادیم. یعنی تولید ۲۰ درصد را از نظر جرمی ۳ برابر کردیم. بعبارتی دیگر حدود ۱۰ تا ۱۱ هزار ماشین نسل اول در حال فعالیت بودند و تعداد حدود ۶ هزار سانتریفیوژ نسل اول هم در حالت خاموش بودند تا اینها مستهلک نشوند و اکر آسیبی در جایی وارد شد اینها برای جایگزینی آماده باشند. البته ۱۰۰۰ ماشین نسل دوم هم نصب شد.»

دکتر عباسی در ادامه در خصوص برنامه نسل های جدید سازمان انرژی اتمی گفت: « میزان سو سانتریفیوژ IR۲M بین ۵ تا ۶ هست که ما در زنجیره اول ۱۶۴ تایی سو ۵.۳ بصورت پایدار گرفته بودیم. برنامه ما ۱۰۰۰ ماشین بود که اجرا کردیم. ما این ها را به نظارت آژانس نصب کردیم ولی چون دنبال تقابل نبودیم آنها را موقتا راه اندازی نکردیم. ما بدنبال تعامل با آژانس بودیم. همه اینها در حالیست که IR۴ هم جواب داده بود بطوریکه بالای ۱۰۰ ماشین از آن نصب شده بود و به مدت حدود ۲ سال برای تست کار می کرد و جواب مثبت گرفته بودیم.

به غیر از اینها نوع دیگری از سانتریفیوژ هم در دست کار بود که به آنها سانتریفیوژ های "زیر بحرانی" (Sub Critical ) می گویند که سو آن ۵ بوده و تولید آن خیلی راحت تر بود که به نتیجه رسیده بود. این ماشین ها ارتفاع کوتاه حدود ۶۰ تا ۷۰ سانتیمتر دارند و در نطنز بصورت سه طبقه روی همدیگر قرار می گرفتند. ما می توانستیم بخشی از فردو را اختصاص بدهیم به ماشین ها. فاز تحقیقاتی این ماشین به پایان رسیده بود و ما می خواستیم یک زنجیره پایلوت ۱۶۴ تایی از این سانتریفیوژ را تولید کنیم که جزء برنامه های آتی ما برای سال ۱۳۹۲ به بعد محسوب می گردید.

همچنین ما تا اول مرداد ۱۳۹۲ نمونه اول ماشین سانتریفیوژ سو ۱۶ را هم به پایان رسانده بودیم که البته گازدهی نکرده بودیم و ماشین سو ۲۴ هم مراحل پایانی به دور رسیدن را طی میکرد. یعنی مشکلات مکانیکی آن حل شده بود  برنامه ما برای آینده این بود که سایت فردو با ماشین بالای ۲۰ سو پر شود چرا که سقف فردو خیلی بلند است و هر کسی ادعا کند که فردو برای تحقیقات است که امروز من از سوی آقای صالحی شنیدم؛ این حرف صحت ندارد.»

وی در ادامه در خصوص این صحبت آقای صالحی که « فردو در بهترین شرایط ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰ ماشین در خود جای می‌دهد» گفت: « نه. فردو ماشین نسل یک را به تعداد ۲۸۰۰ دستگاه در خود جای می دهد. این یک حرف کارشناسی نشده است. ابعادی که من از ماشین سو بالای ۲۰ سراغ دارم اینگونه نیست که به این تعداد برای نسل هشتم کم شود. الان دقیقا خاطرم نیست. ولی فردو قابلیت بین ۲ هزار تا ۲۵۰۰ دستگاه نسل هشتم را دارد. یعنی ارزش فردو با ماشین نسل هشتم برابری می کند با ۴۸ هزار ماشین نسل اول در نطنز.»

این دانشمند هسته ای در ادامه در پاسخ به اظهارات صالحی در خصوص مبنای تحقیق و توسعه ای بودن فردو اظهار داشت: «این صحبت اصلا صحت ندارد. این تصورات برخی اشخاص هست که فردو را از ماموریت اصلی خارج کرده بودند.

ببینید در مقطع زمانی چند کار بصورت همزمان رخ داد و می بایست بر روی آن تحقیق شود که این توسط دشمن انجام گرفته یا جهالت دوست؟


همزمانی که کاربری فردو را به کار تحقیقاتی عبث در بیابان تغییر دادند.

در آن موقع انحرافی در برنامه غنی سازی ما ایجاد شده بود که از یک طرف دشمن خرابکاری صنعتی کرده بود. مواد منفجره در ماشین کار گذاشته بود و ویروس هم کار کرده بود و خرابکارهای داخلی را هم شناسایی کرده و آموزش داده بودند. از چند جنبه به ماشین های P۱ حمله کردند که این یک نکته است. از طرفی هم مدیریت وقت (مدیریت وقت سازمان انرژی اتمی و آن کارخانه) دستور داده بود و فعالیت کارخانه ساخت سانتریفیوژ متوقف شده بود. یعنی از یک طرف دشمن می خواهد همان ۶۰۰۰ هزار سانتریفیوژ را به روش های مختلف نابود کند و از طرفی دیگر مدیریت وقت فعالیت کارخانه ساخت سانتریفیوژ را متوقف کرده است.

یعنی یک جریانی همزمانی که دشمن بنا به نابودی همه سانتریفیوژهای کشور را دارد، فعالیت کارخانه ساخت سانتریفیوژ را متوقف کردند یا میزان تولید را به شدت کاهش دادند. وقتی شما فعالیت خط تولید کارخانه را متوقف کرده و تیراژ را بشدت کاهش می دهید هزینه تمام شده دستگاه ها بسیار گران خواهد شد چرا که شما هزینه پرسنل و تجهیزات و نگهداری کارخانه را خواهی داشت ولی خروجی بسیار ناچیزی دارید و بعد از آن رفتند فغان برآوردند که این ماشین گران است. این مثل خودرو هست. وقتی شما تیراژ تولیدتان را کاهش می دهد قیمت تمام شده شما افزایش پیدا خواهد کرد.

یک برنامه حساب شده می تواند وجود داشته باشد که از یک طرف دشمن به شما حمله می کند و از سویی شما سطح فعالیت کارخانه را کاهش می دهید و یا کاملا متوقف می کنید و وقتی علت را جویا می شوی می گویند نسل جدید در حال تولید است و این در حالیست که هنوز فرآیند تولید نسل جدید طی نشده است؛ اینکه اینها پایدار و تکرار پذیر شده باشند. تست شده باشند و گاز تزریق شود تا بررسی شود ترکیب گاز با روتور ناخالصی ایجاد نکند و این نیازمند زمان و کار کردن بود. متاسفانه این کار صورت گرفت.

حال از سوی دیگر فردو را هم از ماموریت تولید خارج کردند و به ماموریت تحقیقاتی به زعمخودشان مشغول کردند. توجه کنید آنجا محلی برای تحقیق نیست. کسی ۴، ۵ دستگاه سانتریفیوژ را نمی برد ۸۰ متر زیر زمین تا بر روی آنها کار تحقیقاتی کند. تجهیزات خیلی گرانقیمت همراه این نیست که نشود این را در جای دیگر نگهداری کرد. ما الان سالهاست در اصفهان و نطنز روی زمین و چند محل دیگر در کشور مشغول این کار هستیم و مشغول کار تحقیقاتی بر روی دستگاه های سانتریفیوژ هستیم و چون ما این کار را در جاهای مختلف توزیع کردیم دیگر این ها آسیب پذیر نیستند. پس لزومی ندارد جایی را که می توان تولید پایدار با یک هدف راهبردی برای ما داشته باشد را ما تبدیل به یک مرکز تحقیقاتی بکنیم. این یک اشتباه بود.

وی در ادامه در خصوص اظهاراتی که رئیس سازمان انرژی اتمی در مجلس در خصوص بازطراحی راکتور اراک داشتند گفت: « این همان صحبت قبلی است. بگذارید من یک شرح مختصر فنی بدهم.

اصل این راکتور یک گنبدی است که این کف آن عمق حدود ۱۰ متری دارد و در حفره ای که وجود دارد یک استوانه فلزی کار گذاشته می شود که جنس آن فولاد با درجه هسته ای است. فولاد معمولی که در صنایع دیگری چون نفت و نیرو بکار می رود نیست. فولاد خاصی است که گرید هسته ای دارد. حدود ۴، ۵ سال طول کشیده است که این محفظه اصلی راکتور با این فولاد خاص و با دقت های لازم تراشکاری و جوشکاری شده بود ساخته شود و در محل خود نصب شود. حالا قرار است این محفظه که سرمایه ملی ماست از محل خود خارج شود.

بازطراحی به این معناست. محفظه سه تیکه هست که با جرثقیل از محل خارج می شود و با تریلی از نیروگاه خارج می شود. قبلا کفته بودند که این قلب راکتور می بایست منهدم شود و یا به خارج از کشور انتقال یابد که البته در خصوص سرنوشت آینده این قلب نمی دانم چه تصمیمی گرفته اند. به هر حال این محفظه از راکتور خارج می شود و محفظه جدیدی جایگزین می شود که تعداد مجتمع های سوختش از تعداد ۱۵۰ به تعداد ۷۵، ۷۶ عدد کاهش می یابد و نوع سوخت آن نیز تغییر می یابد. سوخت قبلی اورانیوم طبیعی بود و در حالت جدید اورانیوم چند درصد غنی شده است. تنها موردی که ذکر شده این است که این راکتور بصورت آب سنگین حفظ شده است درصورتیکه دیگر لزومی ندارد که آب سنگین در این راکتور استفاده شود. چرا که دیگر سوخت آن غنی شده است و اینکار صرفا برای این انجام شد که اذهان عمومی کمی از این مسئله شاد باشند که مثلا ما راکتور آب سنگینمان حفظ شده درصورتیکه این مشخصات راکتور جدید با آن راکتور قبلی تفاوت اساسی دارد. یعنی راکتوری که ما می توانستیم با سوخت طبیعی راه اندازی کنیم که جدا از برنامه غنی سازی کشور و مستقل باشد و بتونیم در آن شبیه سازی ها و طراحی های خودمان را تست کنیم و توان فنی مهندسی کشور را در آن آزمایش کنیم. بتوانیم آزمایش های قدرتی انجام دهیم بدون اینکه قدرتش بالا باشد و آماده باشیم برای ساخت سوخت راکتورهای ۳۶۰ مگاوات و ۱۰۰۰ مگاوات.

حالا اگر راکتور اراک هم راه اندازی می شد و سوخت ایرانی در داخلش بکار برده می شد با روش های خیلی هوشمندانه که به آن رسیده بودیم، بعد از ۲ سال، ۳ سال از فعالیت این راکتور می توانستیم در دنیا ادعا کنیم که کاملا سوخت را تولید می کنیم، آزمایش هم کردیم و صحت آزمایش ها را هم با عدد و رقم نشان می دادیم. یعنی به یک کشور پیشرفته در آزمایش و تولید سوخت تبدیل می شدیم که متاسفانه این جریان فکری که الان حاکم است این فرصت ها را سوزاند. فرصت هایی که با فعالیت شبانه روزی دانشمندان ما ایجاد شده بود گرفته شد وگرنه ما تا الان راکتور اراک را راه اندازی کرده بودیم و شرایط انجام انواع و اقسام آزمایش ها در آنجا برای دانشمندان ما میسر گشته است.»

دکتر عباسی در پاسخ به ادعای ۵، ۶ ساله صالحی در بازطراحی و برنامه آتی آنان اظهار داشت: « تا آن موقع این افرادی که این حرف ها را می زنند بر مسند مسئولیت و پست مدیریت نیستند و متاسفانه در کشور ما پاسخگویی در مسئولین وجود ندارد. وقتی مسئولی از مسند قدرت خارج شد، پاسخگوی حرف ها و اعمال گذشته خود نیست. این ها همان افرادی هستند که در مسئولیت های قبلی خود چه در دانشگاه و چه آژانس یک کلمه نگفتند که این راکتور اشکال دارد. هیچوقت صحبتی نکردند. همیشه وجیه المله می خواهند باقی بمانند و همیشه بدبنال منفعت طلبی اند. امروز هم بدنبال منفعت طلبی اند. فردا هم اگر نظام اجرایی کشور عوض شود و تصمیم دیگری بگیرند، این افراد برای اینکه در قدرت باقی مانده و در صحنه باشند؛ جهتشان را عوض می کنند. آن روزی که فردو از تحقیقات خارج شد و به تولید که ماموریت اصلیش است بازگشت؛ همین افراد بودند که اعلام کردند که با این تصمیم کاملا موافقیم. این ها در جلسات ثبت شده است. صدا ها ثبت شده است. امروز باد از جهت دیگری می وزد و این حرف ها را می زنند درصورتیکه راکتور اراک اگر می خواست تبدیل به چنین راکتوری بشود، چرا در آن مقطع زمانی نگفتند. چرا آن موقع که مسئول بودند تغییر ندادند. مگر مسئولین کشور حرف منطقی را نمی پذیرفتند؟ چرا آن موقع نگفتند؟ این ها سوال برانگیز است افرادی که ظاهرا می گویند اینها متخصص هستند و خیلی هم بر روی آنها تبلیغ می شود ولی در موقعی که باید حرف بزنند، نمی زنند. حداقل می نوشتند به من می دادند و من اجرا می کردم. من را توجیه می کردند. می گفتند این راکتور بدرد نمی خورد.

من توجه شما را جلب می کنم به یک مقاله ای که امریکایی ها آن را منتشر کردند. یک مقاله ای در سال ۲۰۱۵ توسط آقایان علی احمد و الکساندر گلاسر از دانشگاه پرنستون امریکا منتشر شده که در آن آمده است این پیشنهادیست برای راکتور IR۴۰ ایران تا تبدیل شود به راکتوری که پلوتونیوم کمتری تولید کند. خلاصه این مقاله را که شما مطالعه کنید می بینید همین حرف هایست که در تلویزیون ما زده می شود که آن را امریکایی ها تهیه کرده اند و ۳ سال قبل یعنی در سال ۲۰۱۲ امریکایی ها یک سفارشی را دادند به یک موسسه نوروژی با نام Norwegian Defence Research Establishment تا راکتور Heavy water ایران را به یک راکتور نزدیک به عدم اشاعه تبدیل کنند. ۳ سال بعد یک مقاله ای نیز از دانشگاه پرینستون امریکا منتشر می شود که وقتی خروجی آن ها بررسی می شود متوجه می شویم این همان بازطراحی است که برای راکتور اراک ایران انجام شده است.

من قبلا تذکر دادم که این یک گاف سیاسی است که این راکتور را می خواهیم بازطراحی کنیم و میزان پلوتونیوم خروجی آن را کاهش دهیم.

وی در خصوص اظهارات آقای صالحی در خصوص مسئله پلوتونیوم در اراک گفت: « مگر پلوتونیوم صرفا برای تولید بمب اتمی است؟

اصلا ۱۰ کیلوگرم پلوتونیوم در آن تولید شود. سوخت آن نگهداری می شود. ما سوخت آن را باز نمی کردیم. از سوی تحت نظارت دوربین ها و بازرسان آژانس نیز است. بعد ما اگر تصمیم می گرفتیم که بازیافت اورانیوم انجام بدهیم حتما این را به آژانس اطلاع می دادیم. همچنین گرم پلوتونیوم ما تحت نظارت آژانس بود. شما که نمی توانید پلوتونیوم ببرید پنهان کنید. ما این فرصت را از دانشمندانمان گرفتیم که می توانستند با سوخت پلوتونیوم کار کنند. چون در برنامه های آتی ما این بود که پلوتونیوم را با اورانیوم ترکیب کنیم تا سوخت های آلیاژی تولید کنیم. چرا که انرژی هسته ای آینده از سوخت های پلوتونیومی حاصل می شود و اورانیوم رو به اتمام است. پلوتونیوم به میزان خیلی زیادی در راکتورهای هسته ای دنیا تولید شده و آن را انبار کردند. مگر همه آنها تبدیل به بمب شده است؟ نه اینگونه نیست. همین الان برخی از راکتورهای دنیا از پلوتونیوم بعنوان سوخت استفاده می کند.»

ایشان در خصوص ارسال پلوتونیوم به خارج از کشور نیز افزودند:« ما هیچ چیزی را که برای کشور سرمایه راهبردی محسوب می گردد را نباید از کشور خارج کنیم. چه اورانیوم و چه پلوتونیومی که خروجی فعالیت راکتور خواهد بود. ما می گوییم بنا بر ساخت سلاح نداریم و شما می توانید بر آن نظارت کنید. آژانس می بایست وظیفه نظارتی خود را انجام دهد. از نظارت امتناع نمی کنیم. ما چیزی را فراتر از NPT نباید می پذیرفتیم. متاسفانه این تفکری که در کشور اجرائیات را اداره می کند و به مذاکرات می رود اصلا باور کرده که داشته خلاف می کرده است. وقتی کسی با باور خلاف به مذاکرات برود؛ وقتی طرف مقابل به او بگوید تو خلاف می کنی به طرف مقابل می گوید بله من خلاف می کنم پس بیایید کمک کنید تا من شفاف بشوم. دائم خودش را تعدیل می کند.

این ها با شرطی رفتند که انگار ما داشتیم کار بر روی سلاح انجام می دادیم که مواد را یکجا بازرسی می کردند و بعد بر روی تکنولوژی و سلاح با آژانس مذاکره کنیم. یعنی از موضع ضعف به مذاکرات رفتند و شروع از ژنو به این صورت بوده است. انگار سنگ افتاد در چاه، حالا عقلای ممکلت این سنگی را که عده ای در چاه انداخته اند را باید در بیاوردند.

وی در پاسخ به این اظهار عدم داشتن هزینه فایده در ساخت اراک و هزینه یک میلیارد دلاری آن گفت: «حتما کسانی که در ابتدا تصمیم گرفتند این راکتور را بسازند، چه در بحث انتقال تکنولوژی آن از خارج، چه در بحث تغییر طراحی هایی که انجام شده، محاسباتی که انجام شده و بومی سازی که انجام گرفته؛ همگی هدفدار بوده است. ما در جهتی پیش رفتیم که در آن هم آموزش نیروی انسانی بوده و هم ارتقاء سطح فنی و مهندسی و ساخت تولید کشور بوده است. کشور برای بدست آوردن این ها هزینه می کند.

در جواب ایشان من یک جمله را بصورت کامل می توانم بگویم و آن اینکه راکتور اراک هیچ چیزی برای این مملکت نداشت همینکه بخش خصوصی شجاعت پیدا کرد که بیاید و بگوید ما می توانیم تجهیزات راکتور ۱۰۰۰ مگاواتی را بسازیم. چطور شرکت های فنی مهندسی بخش خصوصی می آیند با یکدیگر پیوند پیدا می کنند و کنسرسیومی را تشکیل می دهند و مدیریت یک کار بزرگ را در کشور عهده دار می شوند و می گویند ما می توانیم تجهیزات راکتور ۱۰۰۰ مگاوات می سازیم. چرا که تجهیزات راکتور ۴۰ مگا وات را ساختند و دیدند دولت هم حمایت می کند. دولت می خواهد، حمایت می کند، نظارت می کند و مشورت هم می دهد. شرکت های داخلی ما با استانداردهای هسته ای آشنا شدند و این ها بزرگترین دستاورد راکتور اراک است. متاسفانه این ها جز توجیه جریان موجود هیچ هنری ندارند و در حال انتحار علمی هستند.»

عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی در ادامه در خصوص بازطراحی اراک تصریح کرد « باید بررسی شود در بازرسی چه جاهایی می خواهد تغییر یابد. بالاخره مخزن که تغییر خواهد یافت. هزینه هایی که شده و بتون هایی که ریخته شده دیگر خاصیت قبلی را ندارند. سیستم قبلی برای ۴۰ مگاوات طراحی شده بود ولی در طراحی فعلی ماکزیمم ۲۰ مگاوات توان از راکتور گرفته خواهد شد.

همه چیز این راکتور over دیده شده، یعنی کارهایی که سیستم تاسیسات، سیستم ایمنی، سیستم های cooling، سیستم های حفاظ سازی و بعبارتی تمام تجهیزات و تاسیسات برای راکتور ۲۰ مگاواتی خیلی زیاد است چرا که برای راکتور ۴۰ مگاواتی پیش بینی شده اند و بعبارتی دیگر این هم یعنی دور ریختن سرمایه کشور. شاید بتوان گفت ۵۰ درصد هزینه ای که شده را ما در آنجا بلا استفاده می گذاریم و چون تجربه اول ما بوده حتی مهندسین ما ضرایب ایمنی را هم بیشتر کرده بودند.»

دکتر فریدون عباسی در انتها در خصوص این صحبت آقای صالحی که در ۱۰ سال آینده ایران به توان ساخت سانتریفیوژ نسل هشتم و ششم میرسد گفت: « این ها به اصلاح قیاس به نفس است. توان خودشان، مدیریت خودشان و مجموعه افرادی که اطرافشان هستند را نگاه می کنند و این زمان ها را می دهند. در صورتی که ما در کمتر از ۱۸ ماه ماشین سو ۱۶ را به نتیجه رساندیم و از تجربه آن در سو ۲۴ استفاده کردیم و اگر همان روند ادامه پیدا می کرد ما در کمتر از یکسال تعدادی از ماشین را ساخته بودیم و مورد آزمایش قرار می دادیم و خط تولید را برای اینها طراحی می کردیم. بستگی دارد چقدر نیروها با انگیزه باشند. وقتی نیروهای با انگیزه را از سازمان انرژی اتمی بیرون می کنند و مدیریت آنجا را دست آدم های غیر متخصص می سپارند و وقتی مدیر ارشد آنجا به جای پرداختن به کارهای تخصصی خود به کارهای دیگری مشغول است خیلی بیشتر از ۸ سال طول می کشد تا اینکه یک ماشین سانتریفیوژ را تولید کنند ولی اگر نه مدیریت را جهادی کنیم و تکنوکرات ها را کنار بگذاریم و افراد دلسوز دوباره به سیستم برگردند و سایر ظرفیت های بکار گرفته نشده را استفاده کنیم مطمئنا در خیلی سال های کمتری می توانیم سانتریفیوژهای سو بالای ۲۰ را طراحی کنیم و در یک بازه ۵ ساله بتوانیم یک کارخانه خوب برای غنی سازی داشته باشیم. یعنی اگر همان روند ادامه پیدا می کرد می شد تا سال ۹۴ کار تست و تایید صنعتی IR۸ را به پایان برسانیم و در یک بازه ۳ ساله تعداد ۳ هزار سانتریفیوژ نسل هشتم را تولید کنیم. این کار شدنی بود چرا که ما تجربه ساخت IR۲M را داشتیم و با استفاده از آن تجربه این کار امکان پذی بوده است. »
  • سرباز گمنام
۰۱
مرداد
۹۴

 


به گزارش گروه بین الملل باشگاه خبرنگاران جوان؛ پایگاه اینترنتی هیل نوشت: آمریکا و ایران براساس پارگراف سی وششم میتوانند به آسانی از توافق خارج شوند.

به گزارش پایگاه اینترنتی هیل، اوون آلترمن از موسسه مطالعات امنیت ملی تل آویو در مقاله ای تحت عنوان چرا شما باید پاراگراف سی وششم توافق ایران را بخوانید، نوشت: سه شنبه گذشته پرونده صدوپنجاه ونه صفحه ای توافق هسته ای ایران برای من ارسال شد. من در صفحه نوزده پاراگراف سی وششم را بررسی کردم و پیشنهاد می کنم شما نیز این کار را انجام دهید.بندهای بسیاری در توافق وین در هفته های آینده مورد توجه خواهد گرفت اما پاراگراف سی وششم ممکن است مهمترین آنها باشد. پاراگراف سی وششم به ما می گوید که در چه زمانی و چگونه توافق ممکن است خاتمه یابد.

هم دشمنان و هم دوستان این توافق را تاریخی خطاب کردندو وعده دادند بندهای آن به مدت طولانی اجرا خواهد شد اما در عمل این توافق ده یا پانزده ساله یا همیشگی نیست.

پارگراف سی وششم به ما واقعیت را می گوید: هر طرف اعم از ایران یا رئیس جمهور آتی آمریکا می تواند پس از سی و پنج روز اطلاع قبلی توافق هسته ای ایران را ترک کند.

ایران باید براساس ضمیمه چهارم، سی روز کاری بیشتر صبر کند اما پس از آن می تواند براساس پاراگراف سی و ششم ادعا کند که هر یک از اعضای پنج به علاوه یک به تعهدات خود در این توافق عمل نکردند.

زمانی که زمان سی و پنج روزه به پایان رسید ،ایران می تواند ادعا کند که مسئله آنطور که مورد رضایت این کشور باشد،حل نشده است و سپس عمل به همه یا بخشی از تعهدات خود در برنامه جامع اقدام مشترک را متوقف کند.

نویسنده مقاله می افزاید :زمانی که ایران صدو پنجاه میلیارد دلار پول دریافت کرده است و قراردادهای بازرگانی خود را با غرب بست،این خروج سریع از توافق می تواند گزینه مورد توجه این کشور باشد.

هنوز مشخص نیست که آیا ایران برای برداشتن محدودیت های باقیمانده ده یا پانزده سال صبر می کند یا به سمت سناریوی دیگری می رود که پیش بینی آن اکنون سخت است.

پاراگراف سی وششم همچنین برای یک رئیس جمهور جمهوریخواه در کاخ سفید جهت خروج از توافق گزینه خوبی خواهد بود.

در بیست ویکم ژانویه دوهزار و هفده رئیس جمهور جدید آمریکا می تواند به نقض ایران اشاره کند و در بیست و پنجم فوریه دوهزار و هفده، آمریکا را از این توافق خارج کند.

رئیس جمهور جمهوریخواه همچنین می تواند دیپلمات های خود را برای نشست پنج هفته ای بفرستد و سپس در تاریخ دیگری از توافق خارج شود.

پاراگراف سی و ششم ضرب الاجل ندارد.سناتور تام کاتن نماینده جمهوریخواه آرکانزاس نیز گفته است رئیس جمهور بعدی آمریکا نیازی نیست توافق را انکار کند بلکه می تواند براساس مفاد این توافق به آسانی از آن خارج شود.

پاراگراف سی وششم برای حل اختلافات است.در یک چنین توافق پیچیده ای یک طرف احتمال دارد بتواند به مواردی از نقض اشاره کند.ایران آماده این کار است.

پاراگراف بیست و پنجم توافق می گوید اگر هر یک از ایالت ها یا دولت محلی آمریکا مانع از اجرای لغو تحریم ها شوند،دولت فدرال باید اقدامات مناسب را در پیش گیردو از همه اختیارات موجود استفاده کند.

ایران حتی در آن صورت نیز می تواند بگوید دولت فدرال از برخی از اختیارات استفاده نکرده و به تعهدات خود عمل نکرده است.

درصورتی که رئیس جمهور بعدی آمریکا بخواهد از این توافق خارج شود،او نیزمی تواند داستان باورکردنی بسازد.

انتهای پیام/
  • سرباز گمنام
۳۱
تیر
۹۴
   
افق وین و تناسب آن با خطوط قرمزی که توسط رهبر انقلاب بارها تاکید شده است.

به گزارش فرهنگ نیوز ، پارس به بررسی توافق وین و تناسب آن با خطوط قرمزی که توسط رهبر انقلاب بارها تاکید شده است پرداخته است:

1. سال های محدودیت

"رهبری در دیدار مسئولین نظام در تاریخ 2 تیر 94 فرمودند: "ما برخلاف اصرار امریکایی‌ها محدودیتهای بلند مدت ۱۰، ۱۲ ساله را قبول نداریم و مقدار سالهای مورد قبول محدودیت را به هیئت مذاکره کننده گفته‌ایم." 

*صفحه ی 7 بند ۵: برای مدت "15" سال، فعالیت های مربوط به غنی سازی ایران شامل تحقیق و توسعه، تنها و تنها در مرکز غنی سازی نطنز انجام میپذیرد و سطح غنی سازی ایران در این مدت حداکثر 3.67 درصد خواهد بود و در فردو نیز هیچگونه فعالیت مرتبط با غنی سازی و حتی تحقیق و توسعه ی مربوط به غنی سازی در آن صورت نمیگیرد.

*صفحه ی 9 بند ۱۰: برای مدت "15" سال ایران هیچ رآکتور آب سنگینی را نخواهد ساخت همچنین، آب سنگینی در ایران ذخیره نمیشود و آب سنگین اضافی تولید شده بایستی در این مدت به بازار جهانی صادر گردد.

 

*صفحه ی 9 بند ۱۲: ایران در مدت "15" سال در هیچگونه فعالیت مرتبط با بازفرآوری سوخت، شامل هرگونه فعالیت اعم از تحقیق و توسعه، ساخت مراکز درگیر نشده و نخواهد شد، تنها استثنا در این مسئله بدست آوردن رادیو ایزوتوپ های پزشکی و صنعتی است.

*صفحه ی 6 بند ۲: برای مدت "10" سال ایران به بیش از 5060 سانتریفیوژ نوع IR1 در نطنز گاز اورانیوم آنهم تنها در مرکز نطنز تزریق نخواهد کرد.

 

*صفحه ی 6 بند ۳: تحقیق و توسعه ی ایران در مدت "10" سال تنها به سانتریفیوژهایIR-5, IR-6 IR-8 و IR-4 محدود خواهد بود و اجازه ندارد در تکنولوژی های دیگر در رابطه با جداسازی ایزوتوپ ها تحقیق و توسعه داشته باشد.

 

*صفحه ۷ بند ۴: ایران در مدت ۸ سال تنها حق دارد از سانتریفیوژهای نسل IR-1 استفاده کند و پس از ۸ سال نیز تعداد توافق شده ای از سانتریفیوژهای IR-6 و IR-8 را بدون موتور چرخان آن تولید کرده و در انبار ذخیره میکند.

 

2. خط قرمز " ‏ادامه ی ‏تحقیق و ‏توسعه" و "‏ساخت و ساز" در مدت محدودیت

رهبر انقلاب در دیدار با مسئولین نظام در تاریخ 2 تیر 1394 فرمودند: "در طول سالهای محدودیت هم باید تحقیق و توسعه ادامه داشته باشد. آنها می‌گویند در مدت ۱۲ سال هیچ کاری نکنید اما این، یک حرف زور مضاعف و غلط مضاعف است."

به دلیل اهمیت دو چندان بحث تحقیق و توسعه و ساخت و ساز عبارات مربوط به ضمائم را هم که تفصیلی تر به آنها پرداخته شده بررسی میکنیم.

صفحه ی 9 بند 10: به مدت "15" سال "هیچ" رآکتور آب سنگین دیگری در ایران ساخته نخواهد شد.(همچنین تاسیسات فعلی آب سنگین اراک با ساختار فعلی ادامه پیدا نخواهد کرد و به گونه ای که تایید شود پلوتونیوم مورد نگرانی را تولید نکند ادامه پیدا خواهد کرد.) متن در پرانتز از ضمائم برداشت شده است.

*صفحه ی 25 بند 12: ایران در مدت 15 سال، "قصد" "دخالت به هر شکلی" در "هر" فعالیت تحقیق و توسعه مرتبط با بازفرآوری یا بازفرآوری سوخت را نمیکند. همچنین "هیچ " ساخت و سازی مرتبط با بازفرآوری نخواهد داشت.

 

*صفحه ی 26 بند 24: ایران به مدت 15 سال تحقیق و توسعه ای در رابطه با نحوه ی استحراج و ذوب، شکل دهی، ماشین کاری فلزات اورانیوم و پلوتونیوم و یا آلیاژهای آنها ندارد.

*صفحه ی 28 بند 32: تحقیق و توسعه ی ایران بر سانتریفیوژها تنها بر IR4، IR5، IR6، IR7، IR8 ادامه خواهد داشت اما بر دیگر انواع تکنولوژی هایی که قادر به جداسازی ایزوتوپ ها هستند ادامه نخواهد داشت.

*صفحه ی 31: تحقیق و توسعه مرتبط با غنی سازی در مرکز فردو به مدت 15 سال انجام نخواهد شد.

گفتنی است به غیر از محدودیت هایی که در بالا اعلام شد، ایران میتواند در کنفرانس ها و برنامه های مربوط به تحقیق و توسعه در کشورهایی که آژانس تایید میکند حضور یابد. البته تنها مسایلی که آژانس و کشورهای طرف توافق تشخیص بدهند جزو محدودیت های ایران نیست.

 

3. ‏شفاف سازی، ‏دسترسی ها و ‏نظارت ها و ‏بازرسی ها

‏رهبر انقلاب در 2 تیر 94 فرمودند: " با بازرسی‌های غیرمتعارف و پرس و جو از شخصیتها را هم به هیچ‌وجه بنده موافق نیستم. بازرسی از مراکز نظامی را هم نمی‌پذیریم همچنان که قبلاً هم گفتیم.”

از آنجایی که در توافق نامه این قسمت بسیار با ابعاد گسترده و با رفرنس های گوناگونی همراه بود لذا سعی کردم خلاصه ای از هر بند یا مطلبی که به آن رجوع شده قرار بدهم، ضمن اینکه از خواننده درخواست میشود متون را به دقت و با محاسبه مطالع نماید، سند اصلی به همراه آدرس دقیق هر مطلب را هم قرار دادم تا پس از قرائت این متن برای حصول اطمینان از صحت ترجمه یا سند به آن رجوع کند.

*صفحه ی 9 توافق نامه  بند 13: ایران طبق قوانین خودش برای قبول این توافق میبایست از طریق مجلس و رییس جمهور پروتکل الحاقی و کد اصلاحیه ی 3.1 را "به طور کامل" اجرا نماید.

*صفحه ی 10 بند 14: ایران بایستی تا تاریخ 15 اکتبر 2015 "تمامی" مسایل حل نشده ی گذشته و حال که تابحال برای آژانس مبهم باقی مانده اند حل نماید. ( معروف به مسایلی تحت عنوان outstanding issues)، از جمله ی این مسایل گذشته و حال، مطالبی است که در گزارش 8 نوامبر 2011 آژانس آمده است. سپس رئیس آژانس فرصت دارد تا تاریخ 15 دسامبر 2015 با هدف بستن این پرونده قضاوت خود را مبنی بر گزارش تهیه شده و به دیگر کشورها ارائه نماید.

****(رفرنس) گزارش 8 نوامبر 2011 آژانس****

در صفحه ی 7 این گزارش گفته شده: مسئله ای تحت عنوان Possible Military Dimensions یا همان PMD مطرح شده است، سپس در ذیل آن مطرح میکند:

"آژانس از سال 2002 مسایلی حل نشده در رابطه با مسایل هسته ای دارد که نگرانی هایی در ارتباط آن با مسایل موشکی و نظامی ایران داشته باشد."

بند 39 در صفحه ی 8 این گزارش: «شورای حکام از ایران خواسته تا در این مسئله شفاف سازی کند که با توجه به دو گزارش بیان شده در این بند نهایتا آژانس خواستار "دسترسی" " بی تاخیر" ماموران آژانس به "همه ی " مواردی از قبیل "مراکز"، "افراد" و "مدارک" ای که آژانس درخواست کرده است، ایران با آن ممانعت ایجاد کرده و این " یکی از مسایل حل نشده باقی مانده».

( با رجوع به این بند و رفرنس هایی که داده شده، در ضمیمه مشخص شده آژانس کدام افراد و تاسیسات و مدارک را خواستار شده)

دانلود گزارش:

https://www.iaea.org/sites/default/files/gov2011-65.pdf

صفحه ی 39 بند 67 توافق نامه و توضیحاتش: ایران برای 15 سال دسترسی کامل آنلاین و همچنین اندازه گیرنده های آنلاین اورانیوم غنی شده و مهرو موم های الکترونیکی طراحی شده برای نظارت آنلاین بر مواد و "تمام تاسیسات مرتبط" و بازرسان را فراهم آورد. ایران تا 9 ماه بعد از اجرای توافق باید تعداد بازرسان آژانس را به محدوده ی 130 الی 150 عدد رسانده باشد.

*صفحه ی 40: آژآنس دسترسی به "تمام سنگ معادن اورانیوم و کارخانه های خالص سازی آنها ( از هر منبعی ) را تا 25 سال با تمام همکاری زیر نظارت داشته باشد.

*صفحه ی 41: تا 15 سال آژآنس به تمامی سانتریفیوژ ها و محل نگهداری آنها نظارت پیوسته داشته باشد.

صفحه ی 42: درخواست برای بازدید هر مکانی که در پروتکل الحاقی، درخواست شده توسط آژانس و بازرسی های معمول و با حسن نیت به کارخانجات، مراکز ساخت و factory secrets ( مراحل ساخت قطعات و ریز روش های ساخت ). البته دسترسی به مراکزی که نظامی یا مربوط به امنیت ملی مربوط میشوند در "دستور کار نیست" و تنها مراکزی که "نگرانی ها و ابهامات مندرج در توافق نامه را حل نماید"در دستور کار توافق است. ( سوال و ابهامی که اینجا پیش می آید این است که اگر قرار است با این بند آژانس هیچیک از مراکز نظامی جمهوری اسلامی را بازدید نکند، پس مسئله ی گزارش 2011 آژانس چه میشود آنجا که با تمام تاکید و توان خود گفته ایران حتما و باید "تمام" ابهامات حل نشده ی آن گزارش را تا فلان تاریخ حل و فصل نماید و هیچگونه قید یا استثنایی هم در آن قایل نشده و در آن گزارش ما شاهد هستیم که آژانس اعلام کرده ایران در زمینه ی مصاحبه با برخی افراد، بحث های موشکی که مشخصا برخی از آنها را حتی اسم برده مثل شهاب 3 که در صفحه ی 15 و بند 21 گزارش نام آن را مشخصا آورده اندو...، مسایل نظامی و مراکز نظامی و اسناد و مدارک پیوست شده هیچگونه همکاری با ما نداشته است)

4. روند لغو تحریم ها، امکان بازگشت پذیری برای طرفین و چگونگی پیگیری اختلافات احتمالی آینده

رهبر انقلاب در 2 تیر 94 فرمودند: "لغو تحریم‌ها نباید به اجرای تعهدات ایران منوط شود، نگویند شما تعهدات را انجام دهید بعد آژانس گواهی دهد تا تحریم‌ها لغو شود، ما این مسئله را "مطلقاً" قبول نداریم. اجرائیات لغو تحریم‌ها باید با اجرائیات تعهدات ایران متناظر باشد." در ادامه فرمودند: "ما با موکول کردن اجرای تعهدات طرف مقابل به گزارش آژانس مخالفیم. چون آژانس بارها و بارها ثابت کرده مستقل و عادل نیست، بنابراین ما به آن بدبین هستیم. می‌گویند «آژانس باید اطمینان پیدا کند» این چه حرف نامعقولی است؟ چگونه اطمینان پیدا کند مگر اینکه وجب به وجب این سرزمین را بازرسی کند."

همچنانی که در تصاویر مربوط به توافق میبینید همگی تحریم ها به شرطی لغو، تعلیق و یا در اجرا متوقف میشوند که آژانس ابتدا برخی از فعالیت های ایران را تایید نماید ( هر یک از عبارات تعلیق، لغو و توقف اجرا در مواردی خاص از تحریم ها بکار رفته است)، این قسمت که " ابتدا باید آژانس تعهدات مربوطه ی ایران را تایید نماید" در همگی بندهای مربوط به رفع تحریم ها مشترک است. ( صفحه ی 11 بند 18 برای قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل، صفحه ی 11 بند  19 برای تحریم های اتحادیه ی اروپا، صفحه ی 12 بند 21 برای تحریم های آمریکا)

در هریک از بندهای مربوط به تحریم های اتحادیه ی اروپا و آمریکا تصریح شده که "قانون" تحریم ها و در واقع سازکار قانونی و ریشه ای آن پس از 8 سال از اجرای توافق یا پس از گزارش آژانس مبنی بر اینکه همه ی فعالیت های هسته ای ایران صلح آمیز بوده است هرکدام زودتر انجام پذیرد، لغو میشوند. البته درمورد تحریم های آمریکا عبارت  seek to terminate (به معنای اینکه ایالات متحده تلاش میکند لغو کند) استفاده شده است.

(صفحه ی 12 بند 20 برای اتحادیه اروپا و صفحه ی 14 بند 23 برای ایالات متحده ی آمریکا)

تعهداتی که ایران ابتدا بایستی تکمیل کند تا س از تایید آژانس تا برخی تحریم ها لغو، برخی تعلیق و برخی در اجرا متوقف شوند در بند 15 از ضمیمه پنجم به تفصیل بیان شده است که تصویری از آن را در اینجا قرار داده ام.

 

<<بازگشت پذیری تحریم ها و مسئله ی اختلافات احتمالی>>

به طور خلاصه طبق صفحات 19 و 20 و بندهای 36 و 37 در مورد مکانیزم بازگشت پذیری اگر هریک از طرفین ( ایران یا یکی از کشورهای 5+1) ادعا کنند طرف مقابل به تعهداتش عمل نمیکند مکانیزمی سه لایه طراحی شده است، اگر در هر لایه طرف مدعی اظهارات و مدارک طرف مقابل را به هر دلیلی نپذیرد، مسئله نهایتا به شورای امنیت برده میشود و در مورد " ادامه ی تعلیق تحریم ها رای گیری مشود"

(نکته ی مهم در مورد مسئله ی وتو است، وتو تنها در مورد رای منفی مطرح میشود، یعنی مسئله ای که به رای گیری گذاشته میشود، اگر هریک از 5 عضو دائم عبارت وتو را بالا ببرد به معنای رای منفی تلقی شده و آن مسئله مختومه و با رای منفی در سازمان ملل متحد بعنوان نتیجه اعلام میشود، برای مثال در مورد همین مسئله ی اختلاف، عبارت " ادامه ی لغو تحریم ها " به رای گیری گذاشته خواهد شد، حتی چین و روسیه ای که ما به آنها کمی امید داریم نمیتوانند نفعی برای ما داشته باشند چراکه آنها فرضا بخواهند راجع به این مسئله رای مثبت که به نفع ایران است بدهند، اما طرف مقابل که آمریکا، فرانسه و یا انگلیس باشند رای منفی و وتو را اعلام خواهند کرد و میتوانند از امتیاز وتو برخوردار باشند.)

انتهای پیام
  • سرباز گمنام
۳۰
تیر
۹۴

    


مشروح سخنان محمد جواد ظریف در جلسه علنی صبح امروز مجلس شورای به شرح زیر است :

به گزارش فرهنگ نیوز ، محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه در جلسه علنی صبح امروز مجلس شورای اسلامی با گرامیداشت یاد و خاطره شهدا از جمله شهدای هسته ای اظهار کرد: از همه مردم برای تمام دعاهایی که در ماه رمضان برای خدمتگزاران خود انجام دادند تشکر می کنم.
 
وی افزود: هفته گذشته یک توافق تاریخی بین ایران و ۶ کشور به ظاهر قدرتمند دنیا به سرانجام رسید. توافقی که مورد توجه گسترده جهانیان قرار گرفت.
 
ظریف تاکید کرد: طرح صهیونیستی امنیتی سازی ایران فرو پاشید و جهانیان از این توافق به عنوان پیروزی عقلانیت و منطق در جنگ طلبی استقبال کرده و آن را نقطه عطفی در روابط بین الملل در دهه های معاصر شناختند.
 
وزیر امور خارجه تصریح کرد: به اعتراف دوست و دشمن آنچه در این میان به اثبات رسید عزت، خودباوری اقتدار و سربلندی توام همراه با حکمت مردم ایران و رهبر فرزانه ما بود.
 
وی ادامه داد: در این مذاکرات طولانی و نفس گیر با توکل بر خداوند و با پشتوانه مردم بر همگان ثابت شد که جمهوری اسلامی ایران با ۶ کشور به ظاهر قدرتمند دنیا مذاکره می کند اما باج نمی دهد.
 
وزیر امور خارجه تصریح کرد: به همه جهانیان ثابت شد که جمهوری اسلامی ایران در سخت ترین شرایط تحمیل و فشار حاضر است سال ها مقاومت و دو سال مذاکره را ادامه دهد ولی در برابر فشار مقاومت کند و از خواسته ها و خطوط قرمز اصلی خود عبور نکند و بالاخره یک بار دیگر بر آمریکا ثابت شد که به تعبیر مقام معظم رهبری باید تسلیم ایران را مگر به خواب ببیند.
 
ظریف اظهار کرد: فرزندان ملت ایران در این مذاکرات برای ۶ کشور به ظاهر بزرگ دنیا و اتحادیه اروپا روشن کردند که هیچکس هرگز نباید یک ایرانی را تهدید کند.
 
وی تاکید کرد: برای همه جهانیان ثابت کردند غنی سازی ما و تحقیق و توسعه مرتبط با آن و اصولا هیچ یک از تاسیسات هسته ای ما هیچگاه تعطیل نخواهد شد.
 
وزیر امور خارجه افزود: برای دنیا به صراحت روشن کردند که برنامه موشکی و تسلیحاتی ما به هیچکس صرف نظر از قدرت ادعایی اش ارتباط ندارد و روشن کردند که اگر کسی در منطقه باید پاسخگو باشد این آمریکا و غرب است که در فلسطین و یمن سوریه با سلاح هایش مردم بی گناه به خاک و خون کشیده می شوند.
 
ظریف گفت: شدت عصبانیت معاندین جمهوری اسلامی ایران و در رسانه ها رژیم صهیونیستی به خوبی نشان دهنده تثبیت و تحکیم اقتدار منطقه ای و جهانی جمهوری اسلامی ایران است.
 
وزیر امور خارجه ادامه داد: جای تعجب ندارد که شاهد جیغ و دادهای نخست وزیر عصبانی رژیم صهیونیستی و توسل او به کنگره آمریکا برای رای منفی به توافقی هستیم که از دید او حاضر است خودش را بکشد تا جلوی این توافق را بگیرد که برای رژیم اسرائیل خطری جبران ناشدنی را به دنبال دارد.
 
وی تصریح کرد: اصلا عجیب نیست که آیپک بزرگترین لابی صهیونیستی در آمریکا به همین منظور تبلیغات چندین میلیون دلاری به راه انداختند تا به تعبیر خود از تصویب این توافق خطرناک جلوگیری کنند.
 
ظریف گفت: هیچگاه رژیم منفور صهیونیستی در میان متحدین خود تا این حد منزوی نبوده است.
 
وزیر امور خارجه همچنین با اشاره به مصوبه هسته ای مجلس شورای اسلامی گفت: در اینجا افتخار دارم براساس مصوبه مجلس محترم متن کامل برنامه جامع اقدام مشترک را تقدیم مجلس شورای اسلامی کنم.
 
وی افزود: توافق هسته‌ای در سطوح مختلف می‌تواند تحلیل شود. می‌توان این توافق را در سطح کلان یا خُرد، سطح منطقه‌ای، بین‌المللی و داخلی، از زاویه‌ تحریم‌ها و از زاویه راهبردی و برنامه دراز مدت هسته‌ای مورد ارزیابی قرار داد.
 
ظریف خاطر نشان کرد: اما نباید فراموش کرد هر توافقی یک بده بستان است و هر طرف از بخشی از خواسته‌های خود صرف‌نظر می‌کند و سئوال این است که داده‌ها و ستانده‌های ما و ۱+۵، در این داده‌ها و ستانده‌ها چه بوده است؟
 
عزت و اقتدار ایران در «برجام» حاصل شد
 
وی ادامه داد: ستانده جمهوری اسلامی ایران در برنامه جامع اقدام مشترک که برجام نامیده می‌شود، عبارت است از حفظ عزت و اقتدار جمهوری اسلامی ایران، تثبیت برنامه هسته‌ای به ویژه غنی‌سازی و رآکتور آب سنگین و فردو و شناسایی بین‌المللی آنها، رفع تحریم‌ها و پایان دادن به ۶ قطعنامه تهدیدآمیز که نه تنها تحریم را به ایران تحمیل می‌کرد، بلکه استفاده از فناوری هسته‌ای را نیز ممنوع کرده بود.
 
وزیر امور خارجه با اشاره به خواسته طرف مقابل در مذاکرات هسته‌ای، تصریح کرد: خواسته کلیدی طرف مقابل در مذاکرات این بود که از دسترسی ایران به سلاح هسته‌ای از طریق محدودیت‌ها و نظارت‌ها اطمینان پیدا کنند و آنچه امروز طرف مقابل ما به دست آورده است، علیرغم تمامی رجزخوانی‌ها در حقیقت تحصیل حاصل است.
 
ظریف افزود: بر اساس آموزه‌های دینی و انسانی که بر اساس فتوای تاریخی مقام معظم رهبری تجلی پیدا کرده است. جمهوری اسلامی ایران هیچ‌گاه به دنبال سلاح هسته‌ای نبوده و نیست و ایجاد اطمینان از این امر طبیعی امتیاز خاصی به حساب نمی‌آید.
 
وی با بیان اینکه پذیرفتن برخی از محدودیت‌هایی که تاریخ انقضای آن مشخص است، برای تحصیل اهداف ایرادی ندارد، افزود: نیازهای کشور بر اساس رفع تحریم‌ها حاصل خواهد شد و با بررسی‌های کارشناسی گسترده، امکان سوءاستفاده از آن وجود ندارد و اطلاعات مخل نظام در اختیار دشمن قرار نخواهد گرفت.
 
مُهر غنی‌سازی شورای امنیت بر غنی‌سازی در ایران
 
وزیر امور خارجه با بیان اینکه بزرگترین دستاورد ایران، مُهر غنی‌سازی شورای امنیت بر غنی‌سازی در ایران است، ادامه داد: شورای امنیت در ۶ قطعنامه خود غنی‌سازی را در ایران ممنوع کرده بود و حال نه تنها برنامه هسته‌ای ایران و غنی‌سازی را به عنوان یک برنامه مشروع و قانونی پذیرفت، بلکه کشورها را تشویق به همکاری با ایران می‌کند.
 
ظریف تصریح کرد: از همه مهمتر برنامه تجاری و صنعتی ایران بوده که به رسمیت شناخته شده است و برنامه هسته‌ای ایران بدون یک روز تعطیلی ادامه خواهد یافت.
 
وی خاطر نشان کرد: جمهوری اسلامی ایران بر اساس یک طرح مدون و دقیق علمی و فنی در هشت سال نخست برنامه جامع اقدام مشترک با پذیرش برخی محدودیت‌ها نه تنها برنامه هسته‌ای خود را از دیدگاه بین‌المللی تثبیت می‌کند، بلکه تمام پایگاه‌های علمی لازم را با یک برنامه برای تحقیق و توسعه پیشرفته به سمت حرکت به سمت غنی‌سازی صنعتی و تجاری و بهره‌برداری از بهترین و پیشرفته‌ترین سانتریفیوژهای خود و به اقتصادی‌ترین شکل و با بالاترین بهره‌وری برقرار خواهد ساخت.
 
وزیر امور خارجه ادامه داد: در یک طراحی علمی و کارشناسی ۱۵ ساله به ظرفیتی خواهیم رسید که برای پنج نیروگاه هسته‌ای کافی است و اینها امتیازاتی است که برای بسیاری از کشورهای دنیا یک آرزوی دست‌نیافتنی است.
 
همه تحریم‌های شورای امنیت و اتحادیه اروپا یکجا لغو خواهد شد
 
ظریف با بیان اینکه ستانده دیگر جمهوری اسلامی ایران این است که همه تحریم‌های شورای امنیت و اتحادیه اروپا به صورت یکجا و در روز توافق لغو خواهد شد، افزود: مابقی تحریم‌ها به صورت محدودیت زمانی در طی چند سال برداشته می‌شود و رفع تحریم‌های ظالمانه آمریکا و اتحادیه اروپا، ستانده دیگر ایران است.
 
وی تصریح کرد: ما هیچ‌گاه ادعا نکرده و نمی‌کنیم که برنامه جامع مشترک کاملاً به نفع ایران است و مذاکره یک بده بستان بوده و ما نیز انعطاف‌هایی داشته‌ایم، اما این انعطاف‌ها هدفمند و هوشمندانه بوده است.
 
وزیر امور خارجه تاکید کرد: فردای توافق وین، «توماس فریدمن» خبرنگار مشهور آمریکایی در روزنامه نیویورک تایمز از اوباما می‌پرسد ۶ قدرت جهان یک طرف میز مذاکره بودند و ایران به تنهایی در طرف دیگر، چرا ما نتوانستیم از این شرایط به‌طوری استفاده کنیم که از توان ایران برای تبدیل شدن به کشوری دارای قدرت اتمی جلوگیری کنیم و چرا نتوانستیم زیرساخت‌های غنی‌سازی ایران را به طور کامل برچینیم و این سئوال امروز در دنیا مطرح می‌شود و هیچ‌کس نمی‌تواند بگوید جمهوری اسلامی ایران تسلیم شده است.
 
با توافقنامه وین، طرح ایران‌هراسی و اسلام‌هراسی رنگ باخت
 
وی با بیان اینکه برای نتانیاهو و تندروهای آمریکا این توافق وحشتناکی بود، افزود: نه تنها طرح ایران‌هراسی و اسلام‌هراسی رنگ باخته است، بلکه تمام زیرساخت‌های برنامه هسته‌ای ایران حفظ می‌شود و مسیر حرکت برنامه هسته‌ای ایران با روندی معقول ادامه پیدا می‌کند و ما به یک کشور دارای فناوری هسته‌ای صنعتی تبدیل می‌شویم.
 
ظریف با اشاره به اینکه تحریم‌های اقتصادی، مالی، بانکی، نفتی، پتروشیمی، تجاری، بیمه و حمل و نقل که به بهانه هسته‌ای توسط آمریکا و اروپا وضع شده بود، در روز توافق لغو می‌شود، تصریح کرد: تحریم تحصیل دانشجویان ایرانی در رشته‌های مرتبط با برنامه هسته‌ای لغو خواهد شد و برای اولین بار پس از سه دهه تحریم غیرعادلانه ممنوعیت خرید هواپیماهای مسافربری مرتفع شده و امکان بازسازی ناوگان هوایی کشور فراهم خواهد شد.
 
وزیر امور خارجه خاطر نشان کرد: محدودیت فروش نفت ایران منتفی می‌شود و صادرات فرش و خشکبار در بازارهای جهانی پا خواهد گرفت.
 
ظریف با بیان اینکه شرکت نفتکش ایران و شرکت های تابعه ایران ایر و سایر نهادها، بانکها و موسسات کشور و در مجموع حدود ۸۰۰ شخصیت حقیقی و حقوقی ایرانی از شمول تحریم ها خارج شده اند، گفت: دسترسی بیشتر ایران به حوزه های تجاری و فناوری، مالی و انرژی تسهیل خواهد شد و برای اولین بار، آمریکا ممنوعیت فعالیت شعبات خارجی شرکت های آمریکایی را لغو خواهد کرد.
 
وی افزود: آمریکا و اتحادیه اروپا متعهد شدند از اعمال تحریم های جدید مرتبط با هسته ای علیه جمهوری اسلامی ایران اجتناب کنند و از اعمال تحریم های گذشته تحت عناوین جدید خودداری کنند.
 
وزیر امور خارجه ادامه داد: حتی در حوزه های همکاری بین المللی در زمینه انرژی صلح آمیز هسته ای قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل که تا دیروز این همکاری ها را غیر قانونی اعلام می کرد و مستحق تنبیه می دانست، امروز کشورها را به همکاری با ایران تشویق و ترغیب می کند.
 
ظریف گفت: نیروگاههای هسته ای، رآکتورهای تحقیقاتی مدرن همراه با فناوری های مربوطه، تولید سوخت هسته ای از جمله سوخت های جدید، تحقیق و توسعه روی فناوری های پیشرفته هسته ای و بسیاری از حوزه های دیگر شامل حوزه های همکاری با ایران شناخته شده است.
 
وی تاکید کرد: بر اساس برجام، روز گذشته کلیه قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل علیه برنامه هسته ای ایران لغو شد و تنها برخی محدودیت ها به جای ممنوعیت های قبلی طی یک سند ضمیمه قطعنامه که از سوی ۱+۵ صادر شده است، اعمال شد که نه تنها در مقایسه با تحریم های موشکی و تسلیحاتی گذشته ناچیز است، بلکه پس از ماهها مذاکره توانستیم تثبیت کنیم که این محدودیت ها حتی جزئی از توافق ما با ۱+۵ یا به عبارت دیگر برجام به حساب نمی آید. بنابراین رعایت نشدن آنها به معنی نقض توافق نیست.
 
قطعنامه الزام آور به یک درخواست غیرالزام آور بدل شد
 
وزیر امور خارجه ادامه داد: بندهای تند و الزام آور قطعنامه ۱۹۲۹ مبنی بر ممنوعیت فعالیت موشکی کشورمان همراه با وظیفه کشورها برای ممانعت از آن و ساز و کار عریض و طویل راستی آزمایی و پیگیری مندرج در آن قطعنامه به یک درخواست غیرالزام آور برای خودداری از فعالیت در حوزه موشک های بالستیک که برای توانمندی حمل سلاح هسته ای طراحی شده اند، تبدیل شد.
 
ظریف تاکید کرد: این موضوع از آن جهت قابل اهمیت است که با توجه به اینکه جمهوری اسلامی ایران حتی به دنبال سلاح هسته ای نبوده و نخواهد بود، بنابراین در برنامه موشکی ما تاثیری نخواهد داشت.
 
وی تاکید کرد: تحریم شدید تسلیحاتی ایران لغو و با برخی محدودیت ها جایگزین شد، به نحوی که امکان واردات یا صادرات اقلام دفاعی به صورت موردی فراهم می شود. این مورد نیز منحصر به ضمیمه قطعنامه است و رعایت نشدن آن تاثیری در پایبندی بر برجام نخواهد داشت. این محدودیت ها نیز پس از ۵ سال به طور کامل رفع می شود.
 
ظریف خاطرنشان کرد: ممنوعیت خرید اقلام حساس با کاربرد دومنظوره لغو و تامین نیازهای ایران از طریق کمیسیون مشترکی که ایران یکی از اعضای ۷ یا ۸ گانه آن است، تسهیل خواهد شد. بعلاوه به دنبال مذاکرات نفس‌گیر، تامین نیازهای دفاعی حتی از این مراحل مستثنی شده است.
 
وزیر امور خارجه تاکید کرد: برادران و خواهران گرامی شما زمانی به این تغییرات اساسی و ماهوی نسبت به قطعنامه های گذشته پی خواهید برد که توجه کنید تنها تا چند ماه قبل اکثریت اعضای ۱+۵ و شاید همه آنها به دنبال حفظ تمامی تحریم های ۳۵ گانه اشاعه ای، تسلیحاتی و موشکی با حفظ عبارات «خطرناک» در ۶ قطعنامه قبلی بوده اند.
 
وی گفت: این در حالی است که با مقاومت و منطق محکم فرزندان شما مردم انقلابی به این حد که آنها خارج از چارچوب توافق رضایت دادند.
 
ظریف ادامه داد: البته ما مواضع خود را در این موارد به صورت شفاف و صریح در بیانیه جمهوری اسلامی که دیروز پس از تصویب قطعنامه صادر و به عنوان سند شورای امنیت ثبت گردید، منعکس کردیم.
 
وزیر امور خارجه تصریح کرد: شاخصه یک توافق خوب از نظر همه ما رعایت خطوط قرمز و چارچوب های اصلی ترسیم شده از سوی مقام معظم رهبری است. تیم مذاکره کننده معتقد است در طول دو سال گذشته تمامی چارچوب ها را سرلوحه کار خود داشته است و از ابتدای مذاکرات و در طول دو سال گذشته بسیاری از خطوط ترسیمی به تدریج محقق گردیده است که شامل پذیرش غنی سازی در ایران، حفظ ماهیت آب سنگین اراک، عدم تعطیلی هیچ یک از تاسیسات، عدم نظارت بر سیستم های تسلیحاتی و موشکی ایران، عدم ورود به موضوعات غیرهسته ای، لغو فوری تحریم های اقتصادی، مالی و بانکی، لغو فوری قطعنامه های سازمان ملل و بسیاری موارد دیگر می شود.
 
وی خاطرنشان کرد: در طول چند ماه گذشته که با نزدیک شدن به پایان مذاکرات، مباحث دقیق تر و حساس تر می شد، خطوط قرمز نظام نیز دقیق تر مشخص شدند و آن موارد را نیز با جدیت پیگیری کردیم و به حمدالله امروز می توانم خدمت شما گزارش دهم همان گونه که قبلا در محضر رهبر معظم انقلاب به عرض ایشان رساندم که در حد توان اکثریت این خط قرمزها و یا تمامی آنها را رعایت کرده ایم.
 
ظریف گفت: تحریم های اقتصادی و مالی مرتبط با برنامه هسته ای جمهوری اسلامی به طور کامل و در روزی که به عنوان روز توافق شناخته خواهد شد، لغو و در روز اجرایی شدن، عملا و به صورت اتوماتیک و خودکار برداشته می شود.
 
وزیر امور خارجه با اشاره به تحریم های تسلیحاتی نیز تاکید کرد: این تحریم ها به شکلی که اشاره کردم از ابتدا به محدودیت تبدیل شده و بعد از مدت معینی برداشته خواهد شد و نقض این تحریم ها، نقض توافق نخواهد بود.
 
وی بیان کرد: تحریم های اشاعه ای مربوط به کالاهای دو منظوره لغو ولی در عمل از طریق یک کانال با عضویت ایران انجام خواهد شد.
 
ظریف به بحث همزمانی لغو تحریم ها با امضای توافق اشاره کرد و گفت: ابتدا شورای امنیت کلیه قطعنامه های خود را قبل از اینکه کوچکترین اقدامی توسط ایران انجام شود، روز گذشته لغو کرد. این کار علی‌رغم مخالفت کنگره آمریکا و تلاش آنها برای جلوگیری از آن و بنا بر اصرار جمهوری اسلامی ایران و برخی اعضای ۱+۵ انجام شد تا هیچ اقدامی توسط ما پیش از لغو کلیه تحریم های شورای امنیت سازمان ملل انجام نگیرد، این به معنی کاستن از اختیارات جمهوری اسلامی برای طی مراحل قانونی تصویب نیست.
 
اثربخشی اقدامات ایران و طرف مقابل همزمان است
 
وزیر امور خارجه در بخش دیگری از سخنان خود گفت: پیش از شروع اقدامات ایران و قبل از آنکه حتی یک پیچ و مهره باز شود، طرف‌های آمریکایی و اروپایی تحریم‌های خود را قانوناً، رسماً و کتباً لغو خواهند کرد. اثربخشی این اقدامات همزمان با اثربخشی اقدامات ایران صورت خواهد گرفت.
 
ظریف تصریح کرد: همزمان با اقدامات هسته‌ای ایران، طرف مقابل اقدامات قانونی، تدوین مقررات اجرایی، آماده‌سازی، توجیه بنگاه‌های اقتصادی و مالی در همین زمین که ما اقدام می‌کنیم، آنها نیز انجام می‌دهند و علاوه بر مقررات «برجام»، دستورات داخلی برای رفع تحریم‌ها با هماهنگی جمهوری اسلامی ایران انجام خواهد گرفت.
 
وی افزود: همانگونه که آژانس یک رشته اقدامات مشخص از سوی ایران را تائید می‌کند که با توجه به اینکه ناظر بر قضاوت محتوایی از سوی آژانس نیست، مورد مخالفت مقام معظم رهبری قرار ندارد، ایران نیز اقدامات متناظری برای راستی‌آزمایی رفع تحریم‌های طرف مقابل برای مشورت در این خصوص انجام خواهد داد.
 
ظریف گفت: اصل تنازع حتی در زمانبندی لغو کامل تحریم‌ها توسط کنگره آمریکا و ارائه پروتکل الحاقی به مجلس شورای اسلامی جهت بررسی و تصویب نیز رعایت شده است.
 
وزیر امور خارجه ادامه داد: در بحث راستی‌آزمایی اقدامات ایران قبل از برداشته شدن تحریم‌ها، همانگونه که اشاره شد خطوط قرمز رعایت شده است و نقش آژانس تنها نقشی کمی است؛ همانگونه که طی دو سال گذشته این نقش را در مورد اجرای توافق ژنو انجام دادیم.
 
هیچ اقدامی موکول به گزارش کیفی آژانس نیست
 
وی تصریح کرد: برای حصول اطمینان از صحت عملکرد آژانس در موضوع موارد اختلافی گذشته که به غلط PMD می‌گویند، جدول زمانی اجرای توافق به گونه‌ای طراحی شده است که قبل از کسب اطمینان لازم، هیچ اقدامی در حوزه هسته‌ای توسط ایران انجام نخواهد شد.
 
ظریف گفت: در مراحل بعدی نیز دوره‌های زمانی معین در نظر گرفته شده است و هیچ ‌چیز از جمله پایان رسیدگی شورای امنیت، رفع محدودیت‌های تسلیحاتی و یا رفع محدودیت‌های موشکی موکول به گزارش محتوایی آژانس نخواهد بود و این علیرغم تاکید دو ساله طرف‌های مذاکره ماست.
 
وزیر امور خارجه ادامه داد: البته توانسته‌ایم این نکته را بگیریم که اگر آژانس زودتر توانست به نتیجه‌گیری در مورد عدم فعالیت‌های اعلام نشده در ایران برسد، محدودیت‌ها زودتر برداشته شود. ما در این موضوع کاری کردیم که آنها می‌توانند به نفع ما کاری را انجام بدهند اما به ضرر ما نمی‌توانند اقدامی را صورت دهند.
 
وی با اشاره به خط قرمز حفظ حریم امنیتی و حُرمت دانشمندان هسته‌ای، تاکید کرد: در توافق امضا شده اخیر بین ایران و آژانس که با نظارت دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی کشورمان همراه بوده است، به گونه‌ای اقدام شده که تمامی ملاحظات ایران رعایت خواهد شد.
 
ظریف افزود: در آینده نیز همه نظارت‌ها بر طبق روش‌های بین‌المللی در قالب پروتکل الحاقی به گونه‌ای انجام خواهد گرفت که حقوق حاکمیتی ایران رعایت شود و این موضوع در حداقل ضرورت خواهد بود و این اطمینان گرفته شد که در فعالیت‌های نظامی و امنیتی ایران دخالتی انجام نشود.
 
دوره محدودیت برنامه هسته ای ایران ۸ ساله است
 
وزیر امور خارجه اظهار کرد: در بحث دوران محدودیت‌ها، تاکید بر خط قرمز رهبری مبنی بر اینکه محدودیت غنی‌سازی و تحقیق و توسعه باید زیر ۱۰ سال باشد، اصلی‌ترین محور مورد اختلاف و از دعواهای عمده در آخرین دوره‌های مذاکرات بود که تا آخرین لحظات نیز ادامه پیدا کرد و نهایتاً همانطور که در متن برجام مشخص است، دوره هشت ساله برای محدودیت برنامه هسته‌ای ایران و تحقیق و توسعه صراحتاً ذکر شده است و پس از آن برنامه ایران سیر طبیعی خود به سمت تجاری و صنعتی شدن را با یک شیب معقول طی خواهد کرد.
 
وی اضافه کرد: باز هم برای رعایت نگرانی‌های مقام معظم رهبری و ملت ایران تحقیق و توسعه و ادامه پیشرفت سانتریفیوژهای ما انجام خواهد شد که رئیس سازمان انرژی اتمی در خصوص این موضوع مسائلی را مطرح خواهد کرد.
 
وزیر امور خارجه گفت: دو مورد که با سر و صداهای زیاد از سوی کاخ سفید با عنوان دوره‌های بیست و بیست و پنج ساله مطرح می‌شود، محدودیت نیستند که خلاف خطوط قرمز تعیین شده باشند، بلکه صرفاً اقدامات شفافیت‌ساز مانند نظارت بر معادن است که پس از بررسی کارشناسانه نه تنها مشکلی برای کشور ایجاد نمی‌کنند، بلکه از بسیاری از اتهامات در آینده که می‌تواند به درخواست‌های غیرمنطقی برای دسترسی منجر شود نیز جلوگیری خواهد کرد.
 
در فردو تا حد ممکن خطوط قرمز را رعایت کردیم
 
ظریف با اشاره به خطوط قرمز مربوط به فردو، گفت: شش زنجیره سانتریفیوژ یعنی هزار و ۴۴ ماشین با کلیه زیرساخت‌ها در این مرکز باقی خواهند ماند که از این میان دو زنجیره به فعالیت بدون تزریق گاز ادامه خواهند داد و چهار زنجیره با تمام امکانات در جای خود باقی می‌ماند. در این زمینه خط قرمزها تا حد ممکن رعایت شده است و به مقام معظم رهبری نیز گزارش آن را ارائه کرده‌ایم.
 
وی به خط قرمزهای مربوط به راکتور سنگین اراک اشاره کرد و گفت: تمامی خطوط قرمز در این رابطه به طور کامل رعایت شده است؛ اول اینکه ماهیت آب سنگین اراک در جریان مدرن‌سازی به طور کامل حفظ می‌شود و بدین منظور طراحی مفهومی راکتور جدید توسط دانشمندان هسته‌ای کشورمان صورت گرفته است و عیناً ضمیمه توافق شده است. ثانیاً در ضمیمه شماره پنج که در جدول زمانبندی است، صریحاً قید شده که هر اقدامی در اراک برای خروج قلب راکتور پس از انجام توافق بین ایران و چین و دیگر اعضای علاقه‌مند گروه ۱+۵ صورت خواهد گرفت که این نگرانی مقام معظم رهبری نیز مد نظر قرار گرفته باشد.
 
وزیر امور خارجه افزود: مجوز این اقدام که قبل از این دارای یک ممنوعیت شدید در قطعنامه‌های قبلی شورای امنیت سازمان ملل بود، بر اساس ماده ۴۱ منشور ملل متحد در قطعنامه‌ای که دیروز صادر شد، داده شده است.
 
ظریف ادامه داد: نگرانی مقام معظم رهبری در خصوص تولید سوخت در داخل کشور در متن اصلی و ضمیمه شماره یک توافق تصریح شده است که ایران امکان تولید سوخت در داخل خاک خود را دارد و حتی ذکر شده است که کمیسیون مشترک باید در این زمینه به ایران کمک کند.
 
وی گفت: در توافق همچنین آمده است سوخت راکتور اراک بعد از سوخت اولیه در ایران ساخته خواهد شد. همچنین تاکید شده است در صورتی که سوخت ساخته شده در ایران با کمک بین‌المللی دارای استانداردهای لازم باشد، از محدوده ۳۰۰ کیلوگرمی خارج نمی‌شود. ذخایر مواد غنی شده کشور از بین نخواهد رفت. یا در داخل کشور به اورانیوم طبیعی تبدیل می‌شود یا در مقابل دریافت اورانیوم طبیعی فروخته خواهد شد. بدین ترتیب نه تنها ایران وارد بازار انحصاری فروش مواد غنی‌ شده، می‌گردد؛ بلکه تحریم فروش مواد اولیه هسته‌ای به ایران که ۳۵ سال است علیه این مردم انجام می‌شود، با دستور شورای امنیت سازمان ملل برداشته خواهد شد؛ به همین دلیل است که یک بند دیگر از قطعنامه مصوب دیروز در شورای امنیت ذیل ماده ۴۱ این مجوز را صادر می‌کند.
 
وزیر امور خارجه خاطر نشان کرد: برخی دوستان ممکن است نگران باشند که چرا چندین بار ماده ۴۱ در قطعنامه دیروز ذکر شده است، اما باید بگویم که تمامی مواردی که ذیل ماده ۴۱ در قطعنامه آورده شده، مربوط به رفع تحریم‌ها و مقررات در ارتباط با آنها از روز گذشته است. در واقع از دیروز امکان خرید و فروش اورانیوم توسط ایران و امکان بازسازی راکتور آب سنگین اراک فراهم شده است و حتی لازم نیست دیگر منتظر روز اجرایی شدن توافق بمانیم.
 
ظریف در ادامه با بیان اینکه من از همه تقاضا دارم این امتیازها را به ضرر خودمان تفسیر نکنند، گفت: برخلاف خواست و اصرار دائمی طرف مقابل، هیچ یک از سانتریفیوژها و زیرساخت‌های آنها از کشور خارج نمی‌شوند و منهدم نمی‌گردند و قلب راکتور اراک نیز پس از خروج در کشور نگهداری خواهد شد.
 
وزیر امور خارجه با اشاره به خط قرمز بعدی نظام مبنی بر خودداری از پذیرش بازرسی و یا قبول ممنوعیت در حوزه صنایع دفاعی، گفت: این موضوع به صورت کامل در توافق آورده شده و در قطعنامه شورای امنیت نیز به صورت قابل قبولی تامین شده است و به محضر مقام معظم رهبری نیز گزارش کرده‌ایم.
 
وی افزود: با مقاومت بسیار شدید تیم مذاکره‌کننده، طرف مقابل خواسته‌های اولیه خود برای نظارت و راستی‌آزمایی در برنامه موشکی و تست‌های موشکی را به طور کامل کنار گذاشت. در قطعنامه ۲۲۳۱ که روز گذشته تصویب شد، ممنوعیت شدید هر گونه برنامه موشکی ایران با پیگرد و پیشگیری همراه با اقدامات قهرآمیز ذیل فصل هفتم منشور ملل متحد از قطعنامه ۱۹۲۹، خارج و به یک محدودیت غیرالزام‌آور تبدیل شد و کلیه ساز و کارهای نظارتی که تا روز قبل از توافق برجام بر حفظ آنها اصرار داشتند، حذف شده است.
 
ظریف گفت: من، دوستان و کارشناسان عزیز را دعوت می‌کنم که فقط برای یک بار بند ۹ اجرایی و بند ماقبل آخر قطعنامه ۱۹۲۹ را با دقت مطالعه کنند و آن را با بند سوم ضمیمه دوم قطعنامه ۲۲۳۱ مقایسه کنند و آن زمان متوجه خواهند شد که چه تحول مهمی در این زمینه اتفاق افتاده است.
 
موضوع موشک و تسلیحات فقط در قطعنامه آمده است نه در برجام
 
وزیر امور خارجه ادامه داد: همچنین نحوه اشاره به موشک‌های بالستیک به صورت محتوایی دگرگون شده است و به جای عبارت «موشک‌های بالستیک دارای قابلیت حمل کلاهک هسته‌ای» که در همه قطعنامه‌های قبلی و قطعنامه‌های کلی شورای امنیت مثل قطعنامه ۱۵۴۰ و ۱۸۸۷ ذکر شده‌اند، در چند روز آخر با تلاش خدمتگزاران شما به عبارت «موشک‌های بالستیک که برای قابلیت حمل سلاح‌ هسته‌ای طراحی شده‌اند»، تبدیل شده است.
 
وی افزود: همانگونه که در بیانیه آوردیم، توانمندی‌های نظامی ایران از جمله موشک‌های بالستیک منحصراً برای دفاع، مشروع هستند و این تجهیزات برای قابلیت حمل سلاح هسته‌ای طراحی نشده‌اند و بنابراین خارج از حیطه و صلاحیت قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل و پیوست‌های آن می‌باشد.
 
ظریف تاکید کرد: موضوع موشک و خرید و فروش سلاح صراحتاً خارج از توافق و تنها جزئی از قطعنامه است و عدم اجرای آن، تخلف محسوب نخواهد شد و این امر در متن برجام تصریح شده و در بیانیه جمهوری اسلامی ایران نیز توضیح داده‌ایم که ایران تفاهم مشترک و توافق صریح همه شرکت‌کنندگان در برجام را مورد تاکید قرار می‌دهد که بر مبنای آن مفاد قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل در تهیه برجام به مثابه مفاد برجام نبوده و به هیچ وجه نمی‌تواند اجرای برجام را تحت تاثیر قرار دهد.
 
وزیر امور خارجه خاطر نشان کرد: برای تاکید بر حقوق کشور جهت تامین نیازهای دفاعی و همکاری با متحدین در مبارزه با افراط و تروریسم در بیانیه جمهوری اسلامی تصریح کردیم که دولت ایران مصمم است به طور فعال برای ارتقای صلح و ثبات در منطقه در مواجهه با تهدید فزاینده و تروریسم کمک کند و ایران نقش پیش‌روی خود را برای مبارزه با این خطر ادامه خواهد داد و آماده است با همسایگان خود و جامعه بین‌المللی در پرداختن به این تهدید مشترک جهانی به طور کامل همکاری کند و علاوه بر این جمهوری اسلامی تدابیر لازم برای تقویت توانمندی‌های دفاعی خود به منظور حراست از استقلال، حاکمیت و تمامیت ارضی خود در مقابل هر گونه تجاوز و همچنین مقابله با تهدید تروریسم در منطقه را ادامه خواهد داد.
 
وی افزود: روز گذشته قطعنامه جدید شورای امنیت در رابطه با موضوع هسته‌ای ایران صادر شد؛ قطعنامه‌ای که حاصل بده بستان زیاد است، ولی برجام را مورد تائید قرار داده و بدین وسیله برنامه غنی‌سازی ایران را مورد شناسایی قرار خواهد داد. این یک قطعنامه منحصر به فرد در تاریخ شورای امنیت به شمار می‌رود که دارای ویژگی‌های زیادی است.
 
ظریف گفت: برای اولین بار است که در تاریخ شورای امنیت که کشوری با مذاکره و بدون جنگ یا تسلیم و بدون اجرای الزامات شش قطعنامه فصل هفتمی منشور سازمان ملل از زیر بار تحریم‌ها و فشارها آزاد می‌شود.
 
وزیر امور خارجه گفت: برخلاف شش قطعنامه قبلی، این قطعنامه تحت ماده ۲۵ منشور ملل متحد و نه تحت ماده ۴۱ از فصل هفتم صادر شده است. البته به دلیل اعمال تحریم‌ها در قطعنامه‌های قبلی ذیل ماده ۴۱، لغو آنها و مقررات مربوط به لغو آنها نیز ناگزیر باید در قالب ماده ۴۱ در متن قطعنامه شکل بگیرد. اما این به این معنا نیست که برنامه هسته‌ای ایران ذیل فصل هفتم و ماده ۴۱ به عنوان تهدیدی علیه صلح و امنیت بین‌المللی به شمار رود و همانطور که در بند هفتم مقدمه قطعنامه آمده است، این قطعنامه نمایانگر یک تغییر بنیادین در رویکرد شورای امنیت سازمان ملل نسبت به جمهوری اسلامی ایران است.
 
ظریف تصریح کرد: برای نخستین بار در تاریخ شورای امنیت سازمان ملل است که کشور هدف در تدوین و تامین قطعنامه مورد مشورت قرار گرفته است. چنین اقدامی در تاریخ شورای امنیت سازمان ملل سابقه نداشته است.
 
وی افزود: با ضمیمه شدن برجام به قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت، برنامه هسته‌ای ایران و غنی‌سازی علیرغم تمام قطعنامه‌های قبلی پذیرفته شده و مورد تائید قرار گرفته است.
 
وزیر امور خارجه با بیان اینکه دیگر چیزی به نام تحریم در قطعنامه شورای امنیت وجود ندارد، گفت: آن دسته از تحریم‌های غیراقتصادی و مالی که قرار بود در فاصله معقولی لغو شود، تنها به برخی محدودیت‌های موقت تبدیل شد که تاریخ انقضا دارند و هیچ ساز و کاری برای ضمانت اجرایی آن وجود ندارد.
 
ظریف افزود: درواقع قطعنامه جدید، رژیم تحریم های شورای امنیت را در کل برمی‌چیند و نکته مهم دیگر که در یکی دو روز گذشته به صورت ناقص و حتی مخاطره‌آمیز مطرح شده است و باید اصلاح شود و من اینجا مجدداً تکرار می‌کنم، این است که به صراحت برنامه جامع اقدام مشترک بین مفاد قطعنامه و مفاد برجام تفکیک قائل شده است و قطعنامه را جزئی از برجام نمی‌داند و لذا نقض احتمالی قطعنامه را نقض برجام محسوب نمی‌کند.
 
وی افزود: همانطور که مقام معظم رهبری فرمودند تمام قابلیت‌های دفاعی و امنیتی کشور حفظ خواهد شد و سیاست‌های منطقه‌ای جمهوری اسلامی دستخوش تغییر نمی‌شود و سیاست حمایت از متحدین نیز برای مقابله با افراط و تروریسم ادامه خواهد یافت.
 
وزیر امور خارجه با بیان اینکه قطعنامه ۲۲۳۱ دارای یک نقشه راه از ابتدا تا انتها است، تاکید کرد: این قطعنامه همه گام‌ها تا زمان این لغو کامل تحریم‌ها و اقدامات مرتبط را پیش‌بینی کرده است و به عبارت دیگر این آخرین قطعنامه شورای امنیت در خصوص موضوع هسته‌ای ایران خواهد بود؛ به همین دلیل است که برخی مفاد آن پیچیده بوده و حتی برای برخی از دوستان نگرانی ایجاد کرده است.
 
ظریف افزود: من از دوستان خواهش می‌کنم که به تلاش‌ها و دست و پا زدن‌های برخی کشورها برای جلوه دادن شکل دیگری از این وضعیت توجه نکنند، چرا که قطعنامه صریح بوده و سخنان آنها بی‌ارزش است.
 
وی تاکید کرد: یکی از این نکات موضوع برگشت‌پذیری تحریم‌هاست و به عبارت دیگر بازگشت قطعنامه‌های قبلی است؛ اولاً لازم است توجه شود که بازگشت‌پذیری صرفاً در قطعنامه مطرح نشده است و موضوع بازگشت‌پذیری یکی از موضوعات برجام است که در دو صفحه آخر آن آمده است و یک وضعیت دو طرفه است که جمهوری اسلامی به همان میزان می‌تواند از آن بهره‌مند شود و از نگرانی‌های ایران بکاهد.
 
وزیر امور خارجه افزود: البته چون قطعنامه با تحریم‌ها سر و کار دارد که در گذشته علیه ما وضع شده بودند و این قطعنامه آنها را رفع می‌کند، به ناچار بحث بازگشت‌پذیری تحریم‌ها به قطعنامه ارتباط دارد. اما این به این معنی نیست که بازگشت‌پذیری مرتبط با تحریم‌ها باشد.
 
ظریف گفت: در روند و ساز و کار بازگشت‌پذیری، یک روند زمانبندی شده، طراحی شده است که این اقدام را از امکان بهانه‌گیری اعضا مصون می‌دارد و نهایتاً جمهوری اسلامی اعلام کرده است که در صورتی که به هر دلیلی تحریم‌های شورای امنیت به شکل کامل و ناقص برگردد، ایران خود را موظف به اجرای تعهدات داوطلبانه خود در برجام نمی‌داند و بر متن بیانیه جمهوری اسلامی اضافه کردیم که در این صورت ایران نسبت به همکاری خود با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تجدید نظر خواهد کرد.
 
مانع واقعی بهانه جویی ها، اقتدار ایران است
 
وی افزود: آنها اگر بخواهند تحریم‌ها را مجددا برگردانند، باید هزینه سنگین سیاسی را پرداخت کنند که نتیجه آن بی‌توجهی و بی‌اعتباری جامعه بین‌المللی نسبت به قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل خواهد بود و باید گفت سیر ورود بنگاه‌های اقتصادی به ایران یکی از موانع بازگشت‌پذیری تحریم‌هاست که دولتمردان آمریکایی به شدت از آن نگران هستند.
 
وزیر امور خارجه ادامه داد: البته آنچه که مانع واقعی این بهانه‌جویی‌ها است، قدرت و اقتدار جمهوری اسلامی ایران است. مهم این است که ظرفیت بازگشت‌پذیری در برنامه هسته‌ای ایران بسیار بالاست و حتی برخلاف تصور عمومی، منتقدین آمریکایی توافق هسته‌ای ادعا می‌کنند که سرعت بازگشت ایران به برنامه قبلی خود به مراتب بالاتر از سرعت توان آمریکا برای بازسازی ساختمان تحریم‌ها است.
 
ظریف تاکید کرد: روزی که ساختمان تحریم‌ها بر هم بپاشد، دیگر بنای آن ممکن نخواهد بود. البته باید تاکید کنم که این موضوع حتما خواسته ایران نبوده است، بلکه طرف مقابل همواره در برابر لغو یکباره تحریم‌های شورای امنیت مخالفت می‌کرده است و تنها حاضر به تعلیق کوتاه مدت قطعنامه‌ها بود. اما نهایتاً در یک مذاکره طولانی و نفس‌گیر در پی تسلیم غرب مقابل خواست راهبردی ما، این موضوع مورد پذیرش قرار گرفت.
 
در مقابل زیاده خواهی های طرف مقابل ایستادگی می کنیم
 
وی افزود: برجام به اعتراف تحلیلگران منطقه‌ای و جهانی، جایگاه ایران را به عنوان بزرگترین قدرت منطقه‌ای تثبیت می‌کند؛ قدرتی که در عین سیاست‌های اصولی خود در مقابل نظام سلطه می‌تواند بزرگترین و پیچیده‌ترین بحران‌های بین‌المللی را با مذاکره و از طریق مسالمت‌آمیز حل و فصل کند و در عین حال همه ظرفیت‌ها و توانایی‌های برنامه هسته‌ای خود را حفظ کرده و با برخورداری از همکاری‌های بین‌المللی، ظرفیت‌های اقتصادی خود را با نشاط و آرامش ادامه دهد.
 
وزیر امور خارجه تصریح کرد: ما از این پس به دقت رفتار طرف مقابل را رصد خواهیم کرد و در برابر هر گونه تخلف و زیاده‌طلبی همانگونه که در طول سال‌های گذشته ایستادگی کردیم، مقاومت خواهیم کرد.
 
ظریف خطاب به ملت ایران با بیان اینکه آنچه به دست آمده است، تنها حاصل تلاش گروه مذاکره‌کننده نیست، گفت: این توافق نتیجه و تجلی عزت و اقتدار ملی است و به تعبیر مقام معظم رهبری در نماز عید فطر شش کشور سال‌هاست تلاش می‌کنند ایران را از پیگیری صنعت هسته‌ای‌اش بازدارد و حتی می‌خواهند پیچ و مهره‌های صنعت هسته‌ای را باز کنند اما امروز مجبور شدند گردش چند هزار سانتریفیوژ و ادامه تحقیق و توسعه در ایران را بپذیرند و تحمل کنند و این معنایی جز اقتدار ملت ایران ندارد.
 
وی تاکید کرد: اکنون وظیفه مهم ما حفظ وحدت و انسجام ملی است که خمیرمایه اقتدار و صلابت ماست. آنچه برای ما در این مسیر ۱۲ سال گذشته به ارمغان آورده است، مقاومت و صبوری مردم ایران در برابر تمامی فشارها، تهدیدها، تحریم‌ها و تکیه بر توانمندی‌های داخلی و خودباوری در کنار هدایت‌های داهیانه مقام معظم رهبری بوده است.
 
وزیر امور خارجه در پایان گفت: همانطور که مقام معظم رهبری فرمودند موضوع هسته‌ای نباید بستری برای دودستگی در داخل کشور شود. امروز باید در شرایطی که دنیا ایران را مقتدر و رهبر فرزانه ما را پیروز بزرگ این نبرد تاریخی می‌دانند و دوستان ما در جبهه مقاومت اسلامی در منطقه همگی شاد و مشعوف از این اقتدار و قدرت هستند و بدخواهان این ملت عزا و ماتم گرفته‌اند، ما نیز یکدل و یک‌زبان، گفتمان غلبه اراده مردم بر فشار تحمیل را تقویت کنیم و بیاییم فارغ از همه دسته‌بندی‌های سیاسی، با تمام توان، عزت و خودباوری این مردم را پاسداری کنیم.
  • سرباز گمنام
۳۰
تیر
۹۴

     

به گزارش خبرنگار دانشگاه «خبرگزاری دانشجو»، اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان در مورد توافق جدید هسته ای خطاب به ملت شریف ایران بیانیه‌ای را صادر کرد که به شرح زیر است :

 

آنانیکه تاریخ را به یاد نمی آورند محکومند که تاریخ را تکرار کنند

 

بسمه تعالی

 

ملت شریف ایران

 

ضمن تبریک فرارسیدن عید سعید فطر و آرزوی قبولی طاعات و عباداتتان ، فرزندان شما در اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان در این برهه حساس و تاریخی بر خود واجب می دانند نسبت به مسئله ای که 12 سال از زندگی شان خوشحالی ها و ناراحتی های زیادی را برایشان به وجود آورده مطالبی را جهت ثبت در تاریخ خدمتتان عرض نمایند.

 

شاید این بیانیه با آنکه عده ای نمی خواهند بشنوند حداقل گواهی برای این اتحادیه می باشد که آیندگان نگویند در فضای غبارآلود جهانی که مستکبران و ثروتمندان و زورگویان بین المللی از همه طرف بر ایران تاختند و تحریمش نمودند و بهترین فرزندانش شهدای هسته ای را نه به جرم تولید سلاح های کودک کش، بلکه به جرم بالا بردن مرتبه علمی کشورشان و دستیابی به پیچیده ترین علوم قرون 20 و 21 میلادی فقط به دلیل اینکه ایرانی حق دستیابی به این علوم را ندارد کشتند و فرزندانشان را یتیم نمودند اینان سکوت کردند و عزت را قربانی مصلحت نمودند

 

از قدیم معلمان ما به ما یاد داده اند بر خلاف قدرت های تازه به دوران رسیده غربی، ما 3000 سال تمدن ایرانی و اسلامی و تاریخی پر فراز و نشیب در جنوب غرب آسیا داشته ایم که اگر آن را نخوانیم و مرور نکنیم یادمان می رود روزی چه جنایتکارانی از آشور و سلوکی و مقدونی و مغول و عثمانی و پرتغالی و بریتانیایی و روس و آمریکایی بر خاک پاک این مملکت قدم نحسشان را گذاشته اند و چه بی ناموسی ها و غارت ها و ذلت ها  را بر ما روا داشته اند و اساتید ما در دانشگاه ها به درستی این جمله را به ما تدریس نموده اند که (آنانیکه تاریخ را به یاد نمی آورند محکومند که تاریخ را تکرار کنند) و ما نیز چون شاگردان خوب مکتب خانه ایران چندین برگ از تاریخ را دوباره یادآوری می نماییم

 

حدود 100 سال پیش در سال 1919 میلادی یا همان1299هجری شمسی بعد از فروکش جنگ جهانی اول و کودتا اکتبر شوری و متلاشی شدن روس و روی کار آمدن حکومت سرخ شوروی، انگلیسی ها قراردادی را با کشورمان ایران امضا نمودند قرار دادی که در مقدمه آن از دوستی و مودت و روابط خوب بین دو کشور سخن به میان آمده و در بند اول با قاطعیت از احترام به استقلال ایران دم زده و در بند دوم از فرستادن متخصصان و مستشارانی که برای آبادانی این مملکت نیاز است سخن گفته و در بند سوم از کمک برای ایجاد قوه متحدالشکل برای ایجاد نظم در داخل و سرحدات سخن به میان آوردند و در بند چهارم از کمک استقراضی نقدی به ایران جهت آبادانی کشور و حل مشکل مالی دولت در بهبود اوضاع با خوشرویی تعهد دادند و در بند پنجم برای نجات ایران قحطی زده قول همکاری در جهت ایجاد راه آهن و ترقی سیستم حمل و نقل را داده و درنهایت در بند ششم در جهت تسریع واردات و صادرات ایران و گمرک کمک به ایران نمایند و به راستی با خواندن این قرارداد از دید هر انسانی چقدر انگلستان با ادب و جنتلمن و نوع دوست بود که سعی داشت گذشته را جبران نماید و مشکلات ما را حل کند

 

و براستی چه و چگونه می شود که این قرارداد کادوپیچ شده رنگین به اجرا درنمی آید و دستکش مخملین انگلیس توسط مردم رسوا می شود و نمایندگان مجلس وقت از نیت مستتر در توافقنامه 1919 آگاه میشوند که واقعیت قضیه آن است که انگلیسی ها می خواهند با این قبیل حمایت ها مانند دیگر بلاد و سرزمین ها که بعد از جنگ جهانی اول نیاز به پیشرفت داشتند استقلال ایران را از بین ببرند و ایران را تحت الحمایه نمایند و دست چدنی انگلیس در پیشگاه ملت از آستین بیرون می آید و 8 ماه بعد از عدم اجرا آن توافق در 3 اسفند 1299 کودتا انگلیسی رضا شاه رخ می دهد وسید ضیا انگلیسی دوست بر سر کار می آید و مردم از نیت شوم غربیان دوباره آگاه می شوند که برای روس و انگلیس و آمریکا و فرانسه فرقی نمی کند احمد شاه حاکم باشد یا سید ضیا تنها فرق آن است که آنان ملت ها را به ذلت بکشانند و منابع و ثرمایه هایشان چه مادی و چه معنوی چه کالایی و چه مغز های دانشمندانشان را به غارت ببرند و آنان را سالها عقب تر از خود نگه دارند

 

و اما امروز یعنی 30 تیر ماه 1394 بعد از 12 سال از مطرح شدن پرونده ایران به عنوان تهدید برای صلح جهانی و آرامش بشری و کشمکش بین دول غربی در ابتدا انگلیس و فرانسه و آلمان و بعد از آن شورا امنیت و 5+1 و اتحادیه اروپا و رایزنی ها و گفت و گوهای دو جانبه و چند جانبه از سوی دبیران شورای عالی امنیت ملی وقت یعنی آقایان روحانی و لاریجانی و جلیلی و وزیر امور خارجه کنونی یعنی آقای دکتر ظریف و قرائت بیانیه ها و توافقات مختلف در این 12 سال آن چیزی که در نهایت به آن رسیده و به دست آورده ایم پذیرش داشتن حق مسلم مان فناوری هسته ای است، فناوری که نه تنها در حوزه تولید و فروش انرژی و جایگزینی آن در قرن اخیر به جای نفت و گاز بلکه در حوزه پزشکی و درمان بیماری ها و کشاورزی و دامپروری و تولید آب شیرین و صد ها زمینه دیگر کاربرد دارد را شاهد بوده ایم

 

ولی آیا تنها ما به دنبال پذیرش فناوری مان در طول این 12 سال بودیم اگر اینطوری باشد بسیاری از کشورهای غربی و شرقی 36 سال است که نظام جدید ما جمهوری اسلامی ایران را قبول کرده اند و مطمئنا نه تنها دشمنی شان با این پذیرش کم نشده است بلکه هر سال به بهانه ای درصدد دشمنی و ضربه زدن به ما قدم برداشته اند پس باید یاد آوری نماییم پذیرش فناوری هسته ای حتی با این 3.6 درصد غنی سازی که در گذشته به 20 درصد آن دست پیدا نموده بودیم مشکل را حل نمی نماید

 

به گواه تاریخ قراردادهایی که اینان با هر کشوری بسته اند حتی اگر ظاهری زیبا و فریبنده داشته باشد در نهایت به دنبال زانو درآوردن کشورهای دیگرند و آخرین نمونه زورگویی شان را نیز در قطعنامه اخیر شورا امنیت شاهد هستیم، قطعنامه ای که برای اولین کشورهای حق وتو دار از حق وتو ظالمانه شان بعد از جنگ جهانی دوم گذشته اند و قرار گذاشته اند که اگر یکی از طرف های این قطعنامه جدید شورا امنیت بر ضد برنامه هسته ای ایران شکایتی به میان آورد و در شکایت خود قانع نشود تحریم ها دوباره برگردد و کشوری نتواند جلو بازگشت تحریم ها را بگیرد یعنی زین پس ما فقط باید نگرانی ها و شکایات ایشان را در قبال صنعت هسته ای و بعضا نظامی رفع نماییم که خدای ناکرده یکی از این کشورهای به ظاهر محترم از دست ما ناراحت نشود و ما را متهم نکند

 

ملت شریف ایران شما از نسل آنانی هستید که با تیزبینی نگذاشتند قرارداد 1919 بر فرزندان این ملت با تمام زیبایی های ظاهری اش تحمیل شود تحریم های ناجوانمردانه غرب در قبال ما مشکل اصلی ما نیست، مشکل اصلی ما و اقتصاد ما و صنعت ما و سیستم اداری ما درون خود مرزهایمان است، آنجایی که هر روز خبر فلان دزدی یا اختلاس کوچک و بزرگ را می شنویم، آنجایی که صدها پروژه نیمه تمام هر روز جلو چشمانمان رژه می روند، آنجایی که سیستم اداری تنبل ما کار مردم را به کندی راه می اندازد، آنجایی که مصرف گرایی و چشم و هم چشمی در خرید کالای مارک دار خارجی تولیدکننده داخلی را زمین گیر می کند و کارگرش را اخراج، آنجایی که گردشکری ترکیه و دبی و سواحل جنوب شرقی آسیا را عده ای با سرمایه ایرانی رونق می دهند و بسیاری از مناطق گردشی ایران مشکل سرمایه گزاری داخلی دارند، آنجایی که بانک ها به جای کمک و حل مشکل تولید وارد بازار دلالی و خرید و فروش و امور خدماتی میشوند و ده ها مشکل دیگر

 

پس در این برهه ازمردم شریف ایران و مجلس شورای اسلامی و شورای امنیت ملی خواهشمندیم در هنگام تایید قراردادهای رنگین چون اجداد 100 سال پیششان چون شهید مدرس چشمانشان را خوب باز نمایند و درست تحرکات دیگران که مطمئنا دوست ما نیستند را زیر نظر بگیرند و در صورت وجود نیرنگ، دسیسه هایشان را خنثی نمایند که برای ما ننگ است که وزیر امور خارجه یا یکی از مسئولین مان را چون متهمی به سازمان ملل بکشانند و از کشورمان بازپرسی نمایند وعزت 3000 ساله ایرانی را زیر پای نحسشان لگد مال کنند و آیندگان بنویسند اجداد ما در سال 1394 تن به هر چیزی دادند که عده ای از شمال شهر تهران با بنز و ماشین های مدل بالا در خیابان ها خوشحالی کنند که انرژی هسته ای را دادیم و .... به دست آوردیم

 

اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان

 

30تیر ماه 1394

  • سرباز گمنام
۲۹
تیر
۹۴
« خبر قدیمیه ولی خوندن این متن خالی از لطف نیست.
این متن در تاریخ ۱۱/۴/۹۴ در سایت رجا نیوز همزمان با 
مذاکرات منتشر شد. »
---------------------
گروه سیاسی- رجانیوز: در یک سال و نیم گذشته هر گاه احتمال به بن بست رسیدن مذاکرات تقویت شده و یا سخن از تمدید گفتگوهای هسته ای به میان آمده است، بنا بر یک «قاعده نانوشته» برخی چهره ها و  رسانه های حامی دولت به تیم مذاکره کننده سابق حمله کرده اند. بهانه این حملات هم متفاوت بوده است اما وجه مشترک آنها «ادعاهای کذب و نادرستی» بوده که توجه در محتوای آنها برای هر انسان منصف و بی غرضی نشان می دهد دست منتقدان تیم مذاکره کننده سابق هسته ای تا چه اندازه خالی است که برای نقد عملکرد آنها چاره ای جز ارائه مطالب سخیف، نازل و از بن و بیخ دروغ ندارند.
 
در آخرین مورد در حالی که تا امروزعبور تیم مذاکره کننده فعلی کشورمان از خطوط قرمز نظام در مذاکرات قطعی شده است و به همین علت چشم انداز مثبتی برای آینده مذاکرات دیده نمی شود، یک هفته نامه تازه انتشار یافته توسط تیم رسانه ای حامی دولت، برای انحراف افکار عمومی از آنچه که در شرایط فعلی در مذاکرات دارد اتفاق می افتد، مدعی شد: «جلیلی در مذاکرات از تاریخ اسلام و ایران می گفت!»
 
این عبارتی است که این هفته نامه بر خلاف قاعده «إِنْ جَاءَکُمْ فَاسِقٌ بِنَبَأٍ فَتَبَیَّنُوا» به نقل از یک مقام مذاکره کننده آمریکایی منتشر کرده است و تلاش کرده تا با استناد به این ادعای دروغ، سخنان علی اکبر ولایتی در مناظره سوم انتخابات ریاست جمهوری را تکرار کند تا در پس آن نتیجه بگیرد که تیم مذاکره کننده فعلی هر نتیجه ای هم از مذاکرات حتی با عبور از خطوط قرمز بگیرد، بهتر از گذشته عمل کرده است زیرا در دوره سابق اساسا مذاکره صورت نمی گرفته و سعید جلیلی و هیئت همراه وی در مذاکرات، به جای بحث درباره موضوع هسته ای ایران مسایل دیگری را مطرح می کرده اند.
 
اما بیراه نیست تا یک بار برای همیشه به این ادعای دروغ پاسخ داده شود و در واقع از کسانی که تصور می کنند سعید جلیلی فقط در مذاکرات بیانیه می خوانده یا درباره تاریخ اسلام و ایران صحبت می کرده است، سوال شود اگر واقعا تیم مذاکره کننده سابق ایران این طور عمل می کرده است، چرا ۵+۱ در سلسله مذاکرات هسته ای یک سال آخر، از بغداد تا مسکو و آلماتی ۱ تا آلماتی۲، پله پله نسبت به مطالبات خود از جمهوری اسلامی ایران عقب نشینی کرد؟
 
به عبارت دیگر، آیا کاترین اشتون و نمایندگان آمریکا، انگلیس، چین، روسیه، فرانسه و آلمان نیز آن قدر ناتوان بودند که در برابر بیانیه خوانی ها و سخنان سعید جلیلی درباره تاریخ اسلام و ایران عقب نشینی می کردند؟ این پرسشی که است که طبیعتا منتقدان تیم مذاکره کننده سابق نسبت به آن هیچ پاسخ منطقی در چنته ندارند لذا برای روشن شدن بیشتر افکار عمومی نسبت به این ادعاهای نادرست و دروغ، روند عقب نشینی های ۱+۵ نسبت به مطالباتش از ایران از مذاکرات بغداد تا مسکو و سپس آلماتی ۱ و ۲ را ملاحظه می فرمایید:
 
 
غربی ها در بغداد چه می خواستند؟ در آلماتی ۱ چگونه عقب نشینی کردند؟
 
 
در مذاکرات بغداد که در ۳ خرداد ۹۱ برگزار شد، آنچه غرب روی میز گذاشتریال تلاش برای «فریز» برنامه هسته ای ایران بود:
 
فردو تعطیل شود، غنی سازی ۲۰ درصد متوقف گردد و در نهایت اینکه مواد ۲۰ درصد تولید شده از ایران خارج شود. در مقابل نیز ۱+۵ متعهد می شد تا تحریم جدیدی علیه ایران اعمال نکند اما این پیشنهادات از سوی سعید جلیلی پذیرفته نشد چرا که آنها را «متوازن» نمی دانست.
 
در مذاکرانت مسکو نیز که چند هفته بعد در اواخر خرداد ۹۱ برگزار شد، باز هم به علت عدم توازن مطالبات و تعهدات ۱+۵، تیم ایرانی زیر بار حرف آنها نرفت و در نهایت مذاکرات برای چند ماه متوقف شد.
 
در این ایام ایران اقدام به نصب ۳۰۰۰ سانتریفیوژ نسل جدید کرد و نتیجه اش در آلماتی ۱ در اسفند ۹۱ روشن شد. غرب با عجله به میدان آمد تا توافقی را با ایران امضا کند تا توسعه فناوری کشورمان بیش از این ادامه دار نشود. پیشنهادات عوض شد و غرب عقب نشست:
 
این بار آنها دیگر مانند مذاکرات بغداد از تعطیلی فردو سخن نگفتند بلکه فقط خواستار تزریق نشدن گازبه سانتریفیوژها بودند. هم چنین از متوقف شدن غنی سازی ۲۰% ایران نیز سخن نگفتند بلکه تنها از تعلیق ۶ ماهه آن (البته با قابلیت تمدید) سخن گفتند و در نهایت درباره مواد ۲۰ درصد ایران نیز عقب نشینی کرده و به جای اینکه مانند مذاکرات بغداد خواستار خروج آن از ایران شوند به اکسید شدن آن در داخل کشور راضی شدند.
 
در مقابل نیز علاوه بر اینکه تعهد دادند تحریم جدیدی وضع نکنند اعلام کردند حاضرند تحریم های طلا، فلزات و پتروشیمی را لغو کنند. اما باز هم سعید جلیلی این پیشنهادات را نپذیرفت چرا که معتقد بود در ازای تعلیق غنی سازی ۲۰% و دیگر تعهدات ایران، باید تحریم های اصلی نفت و بانک مرکزی لغو شوند و همچنان این پیشنهادات غرب اگرچه نسبت به بغداد بهتر شده و آنها نسبت به موضع شان عقب نشینی کرده اند اما با توجه به آنچه از ایران می خواهند «توازن» ندارد. لذا تیم ایرانی نپذیرفت و به ایران بازگشت.
 
در این میان واکنش رهبر انقلاب به این عقب نشینی غربی ها در ۱۷ اسفند ۹۱ جالب است: «در این دیدار غربی ها کار مهمی انجام ندادند که از آن تعبیر به دادن امتیاز شود بلکه آنها فقط به بخشی از حقوق ملت ایران، اعتراف کوچکی کردند.»
 
 
آلماتی ۲
 
در مذاکرات آلماتی ۲ غربی ها خواستار توقف برنامه هسته ای ایران در همین مرحله و نگران از «توسعه بیشتر» آن بودند. پیشنهاد ایران این بود:
 
تعلیق ۲۰ درصد فقط برای ۶ ماه «غیرقابل تمدید»
 
فردو ۲۰ درصد غنی سازی نمی کند ولی گاز برای غنی کردن ۵ درصد تزریق خواهد شد.
 
مواد موجود ۲۰ درصد به هر میزان که لازم داشته باشیم اکسید خواهد شد.
 
در مقابل نیز ۱+۵ باید تحریم های بانکی و نفتی را «لغو» کند.
 
بعد از پیشنهاد ایران، ۱+۵ جواب منفی نداد و اعلام کرد اختیار برای تصمیم گیری در این سطح ندارد و باید از پایتختهایشان اجازه بگیرند که جلیلی اعلام کرد تا ۱۰ ساعت دیگر هم مینشینیم، بروید و پاسخ بیاورید. در این میان بر خلاف اشتون که معتقد بود تا قبل از انتخابات ریاست جمهوری ایران باید هر چه زودتر توافق کرد تا در صورت انتخاب جلیلی همین میزان دستاورد نیز از کف غرب نرود، انگلیس اعلام می کند که باید صبر کرد تا انتخابات ایران برگزار شود تا ادامه مذاکرات با توجه به رییس جمهور بعدی ایران پیش برده شود و در نهایت با انتخاب حسن روحانی، توافق ژنو منعقد می شود و عملا به قبل از مذاکرات بغداد در خرداد ۹۱ باز می گردیم.
 
نکته اصلی در این میان آنجاست که این عقب نشینی های غرب و رسیدن به این مرحله، با بیانیه خواندن و صحبت جلیلی درباره تاریخ اسلام و ایران محقق نشده بود بلکه مذاکره انجام شده بود. در آلماتی ۲ نه حرفی از غنی سازی ۵ درصد ایران است و نه حرفی از تعلیق بالای ۵ درصد، نه حرف از تعطیلی اراک است و نه حرف از پروتکل الحاقی و بازرسی های آنچنانی و نه حرف از اکسید کردن هر آنچه مواد ۵ درصدی که از این به بعد تولید میکنیم. فقط بحث روی ۲۰ درصد می چرخد. مقابلش هم همه تحریمهاست که تعدیل شده اش می شد برخی از آنها!
 
اما سعید جلیلی هیچ گاه علاقه ای به اجرای «شو» بر سر منافع ملی نداشت و نمی خواست به هر قیمت از خودش «قهرمان» بسازد لذا بر سر حقوق ملت با هیچ کس معامله نکرد و یک توافق خوب را قربانی انتخابات ریاست جمهوری و آینده سیاسی خودش نکرد. تاریخ در این باره بهتر قضاوت خواهد کرد.
 
 

  • سرباز گمنام