آیلان به کدام گناه جان داد؟ + فیلم(+15)

داعش و کرکس بر سر جنازه کودکان

(کسانی که تحمل دیدن فیلم رو ندارند کلیپ رو تماشا نکنند)

مارس سال 1993، عکسی از یک روزنامه نگار گمنام غوغایی به پا کرد، عکسی که در نهایت منجر به خودکشی عکاس شد آیا امروز بار دیگر با دیدن تصویر کودک بی جان سوری در سواحل ترکیه، بشریت نباید سرزنش شود؟

به گزارش فرهنگ نیوز، اگر این دوران را دوران شرم بشریت بنامیم، سخن گزافی نگفته ایم. نگاه به چشمان معصوم کودکان منتظر آرامش در جنگ سوریه، بسیار حکایت ها دارد. در حالی دنیا از شیاطین زمان حمایت می کند که این شیاطین جان بسیاری را گرفته اند و میلیون ها انسان را از کوی و کاشانه خود آواره کرده اند. 

حکایت غریبی است، نظاره کردن اوضاع کنونی جهان. جایی که اسلحه حرف آخر را می زند. داغ روزهای سخت جهان بر پیشانی بشریت باقی مانده است. گاهی یک عکس می تواند، وجدان بشریت را در جولانگاه قضاوت قرار دهد. هزاران سیاستمدار در جهان در سازمان های بین المللی شیک و خوش پوش می نشینند و برای فجایع بشری تنها بیانه می دهند. آیا این عکس خواهد توانست افکار عمومی جهان را برای نجات کودکان و مردمان آواره جنگ بیدار کند؟

تصویر درد آور کودک بیگناه سوری که تنها برای رسیدن به ساحل آرامش، در آغوش والدین پای در دریایی گذارد که قربانگاه وجدان بشریت شد. این کودک نمی دانست که باید در کارزار جنگ داخلی سوریه به دنیا بیاید. پدر و مادرش نمی دانستند ممکن است آیلان 4 ساله در کنار ساحل دریا پشت به بشریت، سیاهی روزگار را فریاد بزند. و چه تشابه زیبایی که جنگ داخلی سوریه 4 ساله شد و آیلان نیز 4 سالش بود که پرکشید و دریای بیکران نیز نتوانست غم و اندوه در دل سپردن پیکر این کودک را تحمل کند و آن را به ساحل سپرد. 

دیدن این تصویر، یاد و خاطره آن کودک سیاه پوست سودانی را زنده کرد که کرکسی بر بالین او نشسته بود. کودکی که از فرت قحطی، نای ایستادن و فرار کردن را نیز نداشت و عکاس در این لحظه، عکس تاریخی را رقم می زند. تصویری که به نماد قحطی در آفریقا تبدیل می شود. حال پس از سال ها، نماد آوارگی و بی پناهی مردم جنگ زده سوریه نیز خلق شد. 

اینکه چرا یک کودک می تواند پیام ها را برنده تر از هر چیز دیگر مخابره کند به معصومیت آنها باز می گردد. جنگ در غرب آسیا، در یمن، سوریه و عراق در جریان است. تنها زمانی افکار عمومی به سمت آن کشیده می شود که تصاویری از کودکان مجروح یا کشته شده منتشر می شود. 

داعش تنها یک نشانه است از تمامی بدیهاست. حتی از آن کرکسی که بر بالین کودک قحطی زده سودانی نشسته بود نیز بدتر است. آن کرکس به اقتضای وجودش به دنبال لاشه می رود اما تروریسم در قالب تکفیر و هر آنچه نام دارد، آگاهانه جان می گیرد و جای بسی تاسف که حامیانی در کل دنیا دارد. 

حمایت کورکورانه یا آگاهانه از تروریست ها در غرب آسیا، باعث چنین فجایعی شده است. داعش، حقارت بشریت را نشان می دهد. نشان می دهد یک انسان تا چه حد می تواند حقیر باشد. نمی توان نام حیوان بر این نوع گونه از بشر گذاشت. موجودات مخوفی که می کشند، تجاوز می کنند، بازار برده به راه می اندازند، کودکان را به بردگی می کشانند و آنانی که از چنگال شیاطین داعشی گریخته اند، با حقارت در کشورهای اروپایی مواجه می شوند و این مرگ است که همواره در تعقیب جان آنان است. 

اروپا که خود را مهد تمدن بشریت می داند، آیا باز هم مسیر آوارگان را سد خوهد کرد؟ آیا همچنان بر حمایت از جنگ و تروریسم در غرب آسیا ادامه خواهد داد؟ آیا بار دیگر نظاره گر کشتار کودکان در غره، یمن، عراق و سوریه خواهد بود؟ چه تعدادی آیلان باید کشته شوند تا وجدان بشریت بیدار شود؟ و آیا حکایت آیلان ها ادامه می یابد؟

((فیلم دردناک مرگ دردناک آیلان کودک سوری در سواحل ترکیه))

دریافت
مدت زمان: 1 دقیقه 8 ثانیه