با جرمی کوربین آشنا شوید بریتانیا وارد عصر کوربینیسم می شود؟

کوربین رهبر جدید حزب کارگر انگلستان با 59.5 درصد آراء، آینده انگلستان را در ساختمان شماره 10 خیابان داونینگ در منطقه وست مینستر لندن در دست خواهد گرفت.

به گزارش گروه بین الملل فرهنگ نیوز، سیاستمدار 66 ساله انگلیسی قرار است تاریخ جدیدی را در انگلستان رقم بزند. حمایت ها از وی به حدی بالاست که از هم اینک کوربین را نخست وزیر جدید انگلستان می دانند. شعار انتخاباتی او این بود: انتخاب شما، آینده تان را رقم خواهد زد.

می توان او را پدیده دوران انتخابات نام نهاد. کوربین در 6 ژوئن 2015، تمایل خود را برای نامزدی رهبری حزب کارگر بریتانیا اعلام کرد. ستاره بخت با او یار بود و نظرسنجی ها، اقبال اعضای حزب به او را نشان می دادند. اکثریت اتحادیه های تجاری و کارگری از وی حمایت کردند. در ۱۲ سپتامبر جرمی کوربین در انتخابات درون حزبی به رهبری حزب کارگر بریتانیا برگزیده شد. کوربین از اعضای جناح چپ حزب کارگر تا دو ماه پیش از آن، عمدتا در درون حزب به شراکت فعال در تظاهرات علیه جنگ و سلاح اتمی، انتقاد به ناتو و نیز مخالفت با سیاست‌های ریاضت‌کشانه در بریتانیا و در اتحادیه اروپا شهره بود. مخالفان در سیمای او یک دایناسور سیاسی را می‌دیدند که رویای بازگشت به دوره اوج دولت رفاه در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ قرن پیش را دارد. به این دلایل، کمتر کسی روی شانس او برای دستیابی به رهبری حزب کارگر حساب می‌کرد.

این پیروزی برای کوربین و جناح چپ حزب کارگر، یک پیروزی بزرگ محسوب می شود. بعد از شکست حزب کارگر در انتخابات سال ۱۹۷۹، جناح چپ حزب کارگر به حاشیه رانده شدند و اعضای میانه‌روتر قدرت را در دست گرفتند، سیاستی که آقای کوربین در آن زمان هم با آن مخالف بود اما این تغییر برای حزب کارگر موثر واقع شد و این حزب با رهبری تونی بلر و گوردون براون ۱۳ سال قدرت را در دست داشتند.

در حالیکه مخالفان کوربین که به جناح «بلری» – حامیان تونی بلر نخست وزیر سابق – یا حزب «کارگر نو» مشهور هستند، به شدت با افکار او مخالف هستند و آن‌ را ارتجاعی و عقب‌افتاده می‌دانند و حتی کسانی را هم که به او رأی داده‌اند به صفت «بی عقلی» مزین می‌کنند؛ و تونی بلر این گونه هواداران او را توصیف می‌کند:‌ "اگر کسی قلبش با جرمی کوربین است، بهتر است قلبش را پیوند بزند"؛ اما حالا کوربین رهبر حزب کارگر انگلیس، جدی‌ترین اپوزیسیون جناح حاکم لیبرال دموکرات این کشور شده است.

عده ای پیروزی او را یکی از عجیب‌ترین پیروزی‌های تاریخ سیاسی بریتانیا دانسته‌اند و استیو فیلدینگ استاد سیاست در دانشگاه ناتینگهام به بلومبرگ گفته "از زمانی که کالیگولا اسبش را به سوی سنای روم راند، این احمقانه‌ترین اقدام سیاسی تاریخ است." اشاره او به حمله‌ کالیگولا به سنای روم پس از اختلاف با سناتورها است که در نتیجه آن دیگر به امپراتوری نرسید.

زندگی شخصی کوربین

نام کامل او جرمی برنارد کوربین و 66 سال سن دارد. در شهر چیپنهام، ویلتشر در می 1949 به دنیا آمد. جرمی در مدرسه گرامر در نیوپورت درس خواند و در شروپشر بزرگ شد. والدین او در جریان جنگ داخلی اسپانیا در کمپین های صلح فعال بودند که نقطه آغازین آشنایی آنها نیز همین فعالیت ها در زمینه صلح و مبارزه با جنگ بود. پس از آنکه مدرسه را در سن 18 سالگی با دو درجه A و E ترک کرد، برای کار دواطلبانه راهی جامائیکا شد و در مصاحبه ای آن دو سال را دو سال هیجان انگیز نامیده بود. برادر بزرگتر او، پیر کوربین، به عنوان متخصص پیشبینی آب و هوا فعالیت می کند و صاحب سرویس پیشبینی های فعالیت های آب و هوایی است.

 او سه فرزند پسر از همسر سابقش دارد که براساس برخی خبرها، جدایی آنها به خاطر اختلاف برسر انتخاب مدرسه آموزش گرامر بود و گفته می شود روابط میان این دو زوج سابق نسبتا خوب مانده است. او در مصاحبه ای با گاردین، اعلام کرد به شدت از پرس و جو درباره جدایی اش متنفراست و به هیچ وجه دوست ندارد مسائل شخصی اش در زندگی سیاسی اش وارد شوند. او این پاسخ را درزمانیکه از وی پرسیده شد که طلاق از همسرش به خاطر یک امر اصولی بود داده بود. جرمی کوربین نسبت به آموزش جامع بسیار سختگیر است.

در سال 1974، با جین چاپمن ازدواج کرد که عضو شورای حزب کارگر در بخش هارینگی لندن بود و در حال حاضر استاد دانشگاه لینکلن است. این ازدواج در سال 1979 به طلاق ختم شد. در سال کوربین با کلودیا براچیتا، که دارای اصلیتی اسپانیایی بود ازدواج کرد که حاصل این ازدواج ناموفق، سه پسر بود. طلاق آنها نیز در سال 1999 اتفاق افتاد. در سال 2013، کوربین بار دیگر ازدواج کرد. این ازدواج با لاورا آلاوارز، پناهنده سیاسی مکزیکی بود. آلاوارز دارای تجارت واردات قهوه است. کوربین در گفتگو با سیمون هاتنستون،خبرنگار گاردین، گفته بود که انسانی مادی گرا نیست: من پول زیادی خرج نمی کنم، و زندگی بسیار نرمالی دارم، دوچرخه سواری می کنم و ماشینی هم ندارم.

از سن 20 سالگی، سبزی خوار بوده و در رسانه ها نیز طرفدار منع مصرف مشروبات الکلی معرفی شده است. به نوشته روزنامه فایننشال تایمز "مربا درست کردن ازعلایق آقای کوربین است و در کنار این کار او عضو گروه پارلمانی پنیر است که نمایندگانی از همه احزاب در آن حضور دارند و همین طور عاشق قطار است."  او به خواندن و نوشتن علاقه ویژه ای دارد و اسپانیایی را روان صحبت می کند.

فعال ضدجنگ در پارلمان بریتانیا و حمایت از پناهجویان

کوربین در جوانی به صورت تمام وقت برای اتحادیه ملی کارکنان عمومی کار می کرد. او به عنوان عضو شورا در لندن از منطقه هارینگی انتخاب شد و برای اولین بار در سال 1983 از ایسلینگتون شمالی راهی پارلمان شد. انتخاباتی که در آن محافظه کاران با رای قاطعی اکثریت پارلمان را نصیب خود کرده بودند. کوربین از آن سال تا کنون همچنان در پارلمان حضور دارد.

جرمی برنارد کوربین، در حزب چپ گرای کارگر، از سیاست های اقتصاد ریاضتی به شدت انتقاد می کند. وی همچنین مخالف سرسخت حمله به عراق بود و از جمله 84 نماینده عضو حزب کارگر مجلس عوام بریتانیا بود که در سال 2003 حاضر نشدند به جنگ علیه عراق رای مثبت بدهند. کوربین به شدت تولید سلاح هسته ای توسط قدرت های جهانی را محکوم کرده و خواهان پاکسازی و جمع آوری کلیه تسلیحات هسته ای در سطح جهان است. او رئیس ائتلاف توقف جنگ است، جاییکه او به واسطه آن بیشتر شناخته شد و در پارلمان نیز عضو گروه کمپین سوسیالیست است. جرمی کوربین معتقد است بریتانیا نباید وارد "جنگ‌های غیرقانونی" شود. او گفته در هیچ موقعیتی نباید سربازان بریتانیایی برای جنگیدن به خارج از این کشور اعزام شوند.

بر اساس آمار ثبت شده در وبسایت PUBLIC WHIP، از سال 2001 او با رئیس فراکسیون حزب کارگر در پارلمان بیش از 500 بار مخالفت کرده بود. این سایت اطلاعات پارلمان انگلیس را در زمینه رای های نمایندگان پارلمان ثبت و آنالیز می کند و از سال 2003 شروع به فعالیت کرده است. بیشتر مخالفت های کوربین در زمانی بود که تونی بلر نخست وزیر و رهبر حزب کارگر بریتانیا بود.

کوربین پس از انتخاب شدن به عنوان رهبر حزب کارگر، به تظاهرات حمایتی از پناهجویان خارجی رفت. وی با حضور در میان پناهجویان گف کسانی که از مناطق جنگزده می‌گریزند، "انسان‌هایی مثل من و شما هستند". او گفت باید با مساله پناهجویان به شکلی انسانی برخورد کرد. او از سیاست‌های جنگ‌طلبانه و نابرابری اقتصادی در جهان انتقاد کرد و گفت پیام حزب کارگر باید این باشد که "ما یک جهان هستیم". او خاطرنشان کرده  فقر و نابرابری مشکلاتی اجتناب‌ناپذیر نیستند، بلکه می‌توان اوضاع را تغییر داد، و اوضاع تغییر خواهد کرد.

از عراق عذرخواهی خواهم کرد

کوربین معتقد است، دولت انگلستان باید به خاطر مشارکت سربازانش در جنگ عراق، از مردم این کشور عذرخواهی کند. وی پیش از اینکه به رهبری حزب کارگر برگزیده شود در مصاحبه با گاردین گفته بود در صورت رسیدن به رهبری، این حزب رسما به دلیل جنگ عراق عذرخواهی خواهد کرد.

وی در این باره گفته بود: "حزب کارگر دیگر هیچگاه قوانین بین‌المللی و سازمان ملل را زیرپا نخواهد گذاشت. بریتانیا دیگر هیچگاه نباید نیروهایش و جایگاه خود را در دنیا در خطر قرار دهد. حزب کارگر از مردم بریتانیا به دلیل کشیدن آنها به جنگ عراق با فریبکاری و از مردم عراق برای درد و رنجی که ما در آن نقش داشتیم باید پیش از این عذرخواهی می‌کرد."

 

کوربین از همان زمان طرح حمله به عراق مهمترین صدای مخالف در حزب کارگر علیه جنگ عراق بود. او یکی از معدود نمایندگان حزب کارگر در پارلمان بود که از همان زمان بطور علنی با این کار مخالفت کرد و یکی از سازمان‌دهندگان تظاهرات معروف یک میلیونی در لندن علیه حمله به عراق بود.

دستگیری به خاطر تظاهرات علیه آپارتاید

در سال 1984 به خاطر عدم رعایت ممنوعیت تظاهرات اعتراضات ضد آپارتایدی در اطراف سفارت آفریقای جنوبی بهمراه 7 نفر دیگر دستگیر شد. در سخنرانی که رویکرد اقتصادی خود را عنوان می کرد، گفته بود اگر به عنوان رهبر حزب انتخاب شود، گسترش عمومی خدمات و بازسازی اقتصاد را اجرایی خواهد کرد.

کوربین در سال های ابتدایی حضور در پارلمان به خاطر نوع پوشش مورد انتقاد بود. وی در برنامه نیوزنایت بی بی سی در سال 1984 برای بحث درباره استاندارهای پوشش در پارلمان حضور پیدا کرد، جاییکه تری دیکز، عضو محافظه کار پارلمان، گفته بود آدم های پابرهنه حزب کارگر مانند کوربین که با پیراهن و تی شرت های یقه باز به پارلمان می آیند، نباید وارد ساختمان مجلس عوام شوند. و تنها زمانیکه استاندارهای والای پارلمان را رعایت نکنند، ورود آنها باید ممنوع باشد. کوربین در پاسخ به وی عنوان کرده بود که " پارلمان محل شوی لباس نیست، آنجا کلوپ جنتلمن ها نیست، آنجا موسسه بانکداران نیست، پارلمان جایست که افراد از طرف مردم به عنوان نماینده حضور می یابند."

رهبر جدید حزب کارگر بریتانیا، در سایت شخصی خود در بیان فعالیت هایش عنوان می کند که در زمینه کنفرانس های حقوق بشری و صلح برای سخنرانی در اکثر نقاط جهان حضور پیدا کرده و علیه نظامی گرایی، حل و فصل بحران ها از طریق مذاکره صحبت کرده است. وی همچنین در کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل در ژنو حضور فعالی دارد و ریاست هئیت های نمایندگی را در سفر به آنگولا و کلمبیا برعهده داشت. کوربین به رایزنی های خود برای دفاع از حقوق گروه های سرکوب شده در فلسطین، جزایر چاگوس، ساهاری و بسیاری از کشورهای دیگر، ادامه داده است.

حمایت از حزب الله و حماس

کوربین که به خاطر حمایت از حماس و حزب الله در بریتانیا توسط محافظه کاران و گروه های طرفدار اسرائیل، مورد انتقاد قرار گرفته، در مصاحبه ای که در کانال 4 انگلیس پخش شد در پاسخ به این سوال که آیا او در خطاب گروه های شبه نظامی حماس و حزب الله از اصطلاح " دوستان اش"، استفاده کرده، گفته بود که "از حضور دوستانمان از حزب الله" در یک جلسه در پارلمان برای بحث پیرامون بحران های خاورمیانه استقبال کرده و همچنین از حماس نیز خواسته تا بخشی از بحث باشد.

جرمی کوربین در چند دهه گذشته همواره از حقوق فلسطینی‌ها دفاع و از سیاست های رژیم صهیونیستی انتقاد کرده است. او عضو ثابت کمپین‌های حمایت از فلسطینی‌ها بوده و اکنون هم از طرفداران حل منصفانه نزاع اعراب و اسرائیل است.

کوربین سال گذشته در نامه‌ای به دیوید کامرون نخست وزیر انگلیس نوشته بود حمایت‌های دائمی دولت انگلیس از ادعای اسرائیلی‌ها مبنی بر دفاع از خود در برابر فلسطینیان، باعث شده است لندن به همدست اسرائیل در «کشتار گسترده» فلسطینیان تبدیل شود.

کوربین همچنین به دلیل دعوت از دو زندانی سابق ارتش جمهوری خواه ایرلند به پارلمان درست به مدت کوتاهی پس از بمب گذاری هتل برایتون (بمب گذاری توسط چند عضو ارتش جمهوری خواه ایرلند در 12 اکتبر 1984 برای ترور مارگارت تاچر) و استخدام یک جمهوری خواه ایرلندی به نام رونان برنت به عنوان کارمند، مورد انتقاد قرار گرفت.

مخالف سرسخت اقتصاد ریاضتی و تسلیحات هسته ای

او که مخالف اقتصاد ریاضتی است می گوید اگر در سال 2020 کسری بودجه وجود داشته باشد، وی تعادلی ایجاد خواهد کرد که از طریق آن اقتصاد روبه رشد قوی ایجاد شود که برای تمامی طبقات مردم مثمر ثمر باشد. و بر روی جمع آوری مالیات های پرداخت نشده تمرکز می کند و اطمینان داده که ثروتمندان بیشترین میزان مالیات را خواهند داد. و سیستم موشکی هسته ای بریتانیا را از بین خواهد برد.

 «تونی هلم» در گاردین درباره کوربین نوشته بود: «کوربین از حزب کارگر می خواهد در مورد درخواست‌ های مربوط به حقوق کارگری، محیط زیست، مالیات و حمایت از درآمد وارد مذاکره شود.» گاردین با اشاره به تحولات یونان در دولت چپگرای سیریزا به رهبری سیپراس یادآور شد: تحولات بریتانیا بسیار شبیه به تحولات یونان است. از یکسو بحران اقتصادی و مسائل ریاضتی دولتمردان را نگران کرده و احتمال پیش آمدن بحرانی مانند یونان در بریتانیا دور از ذهن نیست. از سوی دیگر، روی کار آمدن چپگرایی مانند کوربین، وضعیت یونان را همچون شبحی بر سر احزاب بریتانیایی نگه داشته است.

کوربین عقیده دارد که مالکیت دولتی می تواند بدل به صحنه اصلی جولان ایدئولوژی حزب کارگر شود. او در مصاحبه ای با روزنامه ایندپندنت اعلام کرد که در صورت پیروزی در انتخابات درون حزبی، بازگرداندن اصل مالکیت عمومی ابزارهای تولید، توزیع و مبادله را به سیاست های حزب کارگر در دستور کار قرار خواهد داد. او همچنین در اظهار نظرهای مختلف بر لزوم بازگشت حزب کارگر به ریشه های سوسیالیستی خود تاکید کرده و خواستار آن شده تا زیر ساختهایی همچون راه آهن و انرژی در مالکیت مستقیم مردم قرار گیرد. بسیاری از اعضای حزب کارگر می گویند که اگر آقای کوربین به رهبری حزب انتخاب شود، این حزب بخت خود را برای پیروزی در انتخابات پارلمانی از دست خواهد داد. آنها او را پوپولیستی می‌دانند که در توهم آرمان‌های خود الزامات دنیای معاصر را درک نمی‌کند.

کوربین خود را طرفدار سیاست از پایین به بالا به جای از بالا به پایین می‌داند، او معتقد است که باید همه موضوعات به بحث گذاشته شود و نظر مردم در تصمیم‌گیری‌ها با جدیت در نظر گرفته شود.  در زمان تبلیغات حزب کارگر، گروهی از فعالان عرصه سیاسی صحبت‌های نامتعارف و تمایلات سوسیالیستی آقای کوربین را "واپس‌گرا و مربوط به دوران جنگ سرد و بلوک شرق" معرفی می‌کردند. اما گروه دیگری معتقد بودند که این نظرات برای قشر جوانی که آن سالها را تجربه نکرده‌اند یا کوچکتر از آن بوده که درکی از مسائل داشته باشد کاملا نو و متفاوت به نظر می‌رسد.

 

 

در یک مناظره رادیویی وقتی از کوربین و سه نامزد دیگر پرسیده شد که در صورت انتخاب شدن به عنوان رهبر حزب، اد میلیبند را در کابینه سایه به کار می‌گیرند یا نه، فقط کوربین به صراحت پاسخ داد که بله و بقیه جواب‌هایی مبهم دادند. مجری برنامه گفت این همان دلیلی است که کوربین را در نظرسنجی‌ها جلوتر نشان می‌دهد، او تنها کسی بود که پاسخ روشن داشت، اما شما جواب یک سوال ساده را هم ندادید.

دیدگاه کوربین درباره اتحادیه اروپا، هماهنگی کامل درباره شرایط کار در سرتاسر اروپاست. او در حال حاضر مخالف حضور انگلیس در اتحادیه اروپاست و ادامه همکاری با این اتحادیه را منوط به پاره ای از اصلاحات ساختاری در اتحادیه اروپا کرده است. در سال 2016، رفراندوم سراسری برای ماندن یا جدایی بریتانیا از اتحادیه اروپا برگزار خواهد شد. این در حالیست که اکثریت حزب کارگر با ماندن در اتحادیه اروپا مخالفند.

سیاستمدار انگلیسی با گرایشی به سمت ایران

 در ایران بسیاری از انتخاب شدن کوربین به عنوان رهبر حزب کارگر خوشحال شده باشند و به امید نخست وزیر او نشسته اند. او کسی است که دیدگاه های نزدیکی به جمهوری اسلامی دارد و یکی از کارشناسان شبکه تلویزیونی پرس تی وی نیز بود. این همکاری یکی از موارد انتقاد به وی در بریتانیا می باشد. او در ماه مارس 2010 برنامه کامنت این شبکه را اجرا می کرد.

جرمی کوربین، عضو گروه دوستی پارلمان ایران و بریتانیا نیز است. او به همراه جک استرا عضو گروه پارلمانی، سال گذشته پس از شش سال به ایران سفر کرد. او بارها به این موضوع اشاره کرده که یکی از اشتباهات بریتانیا در سوریه، مشارکت ندادن ایران در تلاش ها برای رفع بحران بوده است و گفته که توان این کشور برای برقراری صلح در منطقه نادیده گرفته شده است. کوربین پیشتر بارها خواستار مذاکره با ایران و لغو تحریم های غیرقانونی علیه این کشور شده بود. 

او معتقد است که برای تأمین امنیت خاورمیانه باید حزب‌الله، حماس و ایران را در گفتگو و تبادل نظر مشارکت داد و این یکی از مواردی است که باعث شده مخالفانش به او حمله کنند و او را حامی تندروی بدانند.

کوربین سیاستمداری متفاوت با دیدگاه های سوسیالیستی و چپ گرا در عرصه سیاسی انگلیس است. دفاع او از گروه های ضدجنگ و حضور در کمپین های صلح از او چهره ای محبوب ساخته که می تواند پس از سال ها، رهبری در انگلستان را به شکل جدید به جهان معرفی کند. اما برخی در این میان معتقدند، دنیای سیاست در عصر حاضر با واقعیت هایی همراه است که کوربین در صورت نخست وزیری باید به آن تن دهد در غیر اینصورت باید منتظر شکست سنگین سیاست ها و آرمان هایش در دنیای واقعی باشد. از سوی دیگر هرچند برخی از اظهارات و فعالیت های او در ایران به دیده خوبی نگریسته می شود، ولی باید دانست که کوربین قائل به بقای اسرائیل است و تنها صلح میان فلسطینان و اسرائیل را تبلیغ می کند. شاید در دوران او سیاست های خصمانه انگلیس نسبت به ایران تلطیف شود، اما این رویه تغییری نخواهد کرد. با این حال باید تا انتخابات پارلمانی بعدی بریتانیا منتظر ماند تا در صورت پیروزی حزب کارگر، عملیاتی شدن دیدگاه های کوربین را نظاره کرد.