چرا انتخاب «جرمی کوربین» به عنوان رهبر حزب کارگر مهم است؟

سال پیش «ادینبرو»، امسال «لندن»؛ زلزله سیاسی در حال فتح کاخ باکینگهام

 همکار PressTV رهبر حزب کارگر بریتانیا شد

شکست وحشتناک حزب کارگر به رهبری «اد میلیبند» در انتخابات، علاوه بر اینکه خداحافظی این رهبر جوان از ریاست حزب را به دنبال داشت، زمینه را برای تحولات بنیادین در نگرش اعضای ارشد این حزب نیز فراهم کرد؛ تغییراتی که آثار آن را باید در نتیجه رای‌گیری انتخاب رهبر حزب دید.

گروه بین‌الملل – رجانیوز: چشم نگران خانه شماره ۱۰ داونینگ استریت به اسکاتلند و رهبر مغرور آن که شب‌ها با رویای جدایی این کشور از بریتانیا به خواب می‌رود، حالا یک رقیب پیدا کرده است؛ رقیبی که اینبار خیلی هم دور نیست و در قلب لندن مشغول تغییر بافت سیاسی انگلستان است.

به گزارش رجانیوز، انتخابات پارلمانی بریتانیا را که چند ماه پیش برگزار شد، باید یکی از نقاط عطف مهم تاریخ تحولات سیاسی این پادشاهی دانست. پیروزی خیره کننده حزب ملی اسکاتلند (SNP) به رهبری «نیکولا استورجن»، اولین مشت محکم به پایه‌های لرزان ملکه در اسکاتلند بود؛ کشوری که سال گذشته تا پای جدایی و استقلال رسمی از لندن هم پیش رفت ولی با اختلاف پنج درصد، ناکام ماند. حالا خانم استورجن با پشتوانه کرسی‌های ارزشمندی که در پارلمان دارد، قدم در مسیر تحول گذاشته است.

از سوی دیگر، شکست وحشتناک حزب کارگر به رهبری «اد میلیبند» در انتخابات، علاوه بر اینکه خداحافظی این رهبر جوان از ریاست حزب را به دنبال داشت، زمینه را برای تحولات بنیادین در نگرش اعضای ارشد این حزب نیز فراهم کرد؛ تغییراتی که آثار آن را باید در نتیجه رای‌گیری انتخاب رهبر حزب دید.

«جرمی کوربین» ۶۶ ساله روز شنبه، با بدست آوردن آرای ۵۹.۵ درصد اعضا و هواداران، بر رقبای خود پیشی گرفت.

چرا انتخاب کوربین مهم است؟

جرمی کوربین از همکاران تلویزیون بین‌المللی PressTV در لندن است و همراه با «جرج گالووی»، نماینده پیشین پارلمان بریتانیا به فعالیت سیاسی علیه ساختار متداول لندن مشغول است و به همین دلیل، انتخاب او در روز شنبه از سوی کارشناسان به «زلزله سیاسی» در بریتانیا توصیف شد. او در سیاست خارجی مخالف جنگ و ماجراجویی نظامی است و از معدود نمایندگان حزب کارگر بوده که در سال ۲۰۰۳ علیه تجاوز نظامی به عراق رأی داد. همچنین کوربین از منتقدان شدید سیاست ریاضت اقتصادی و دولت محافظه‌کار است و بشدت با برنامه‌های دولت بریتانیا در جلوگیری از ورود مهاجران خارجی به انگلیس مخالفت می‌کند و خواستار پذیرش مهاجران است. 

همچنین رویکرد و ادبیات متفاوت و نظریه‌های چپ‌گرایانه او تحولی در فضای سیاسی ایجاد کرده و افرادی در سطوح بالاتر از دولت یعنی خاندان سلطنتی، لردها و سرمایه‌داران را که حاکمان اصلی بریتانیا هستند نگران کرده است. این نگرانی بویژه به شعار محوری کوربین یعنی مبارزه با تبعیض طبقاتی معطوف شده است. بعید است دستگاه سلطنت در کشوری که یکی از احزاب اصلی‌اش تا این اندازه چپ می‌زد آتیه‌ای داشته باشد اما در هر صورت او برای به لرزه درآوردن مهم‌ترین ستون تبعیض طبقاتی در بریتانیا یعنی همان اشرافیت سنتی باید ستونی از مطالبات جدید مردمی را علم کند البته اگر ترورها و توطئه‌های سیاسی طبقه حاکم او را امان دهد.

واکنش‌ها به تغییر: کامرون داغ کرد!

اما انتخاب کوربین به رهبری حزب کاگر چندان هم بی حاشیه نبود و واکنش‌های رادیکالی را به دنبال داشت.

در تازه‌ترین این واکنش‌ها، نخست‌وزیر انگلیس در حساب کاربری شخصی خود در توییتر نوشت: حالا حزب کارگر تهدیدی برای امنیت ملی انگلیس، امنیت اقتصادی انگلیس و امنیت خانواده‌های انگلیسی است. پیش از این، وزیر دفاع انگلیس که او هم به حزب محافظه‌کار حاکم این کشور تعلق دارد، در اظهارنظری گفته‌ بود، انتخاب جرمی کوربین به رهبری حزب کارگر، تهدیدی برای امنیت ملی کشور است.

این واکنش‌های تند و کم‌سابقه به انتخاب یک چهره جنجالی به رهبری حزب کارگر در حالی صورت می‌گیرد که خود او دیروز در سرمقاله‌ای در روزنامه گاردین، مواضعش درباره سیاست داخلی و خارجی کشور را اعلام کرد. کوربین در این مقاله حرف تازه و خـــواست مردم از این انتخاب را چنین بیان کرد: مردم باامید تغییر به من رای دادند و حالا سیاست ما این است: پایان دادن به ریاضت اقتصادی، مقابله با نابرابری و فقر، تلاش برای ایجاد صلح و عدالت اجتماعی در داخل و خارج. کوربین در بخش دیگر این مقاله به مسائل سیاست خارجی اشاره کرده و نوشته ‌است: در عین محکوم کردن آنچه در سوریه می‌گذرد، باید به نقاط دیگر دنیا هم توجه کنیم از جمله آنچه این روزها در یمن می‌گذرد. او به حملات عربستان به یمن اشاره و آن را محکوم کرده و دولت بحرین را هم دیکتاتوری خوانده که توسط غرب مسلط شده ‌است. این سخنان از زبان و قلم یک سیاستمدار رده اول یعنی رهبر یکی از دو حزب عمده انگلیس، کم‌سابقه بوده ‌است.